Samen met Bert Nijkamp doorlopen we het winkelaanbod in Heerlen in de jaren ’50. Aan de hand van advertenties in het bedrijfstijdschrift STEENKOOL komen vele herinneringen naar boven.
Dit is deel twee van Winkelen in de vijftiger jaren.
Kledingzaak Hollenkamp “trekt als een magneet” staat in de advertentie maar er staat geen adres bij. Honig’s artikelen werden toen “gezien in elk gezin”. De Bata verkocht niet alleen schoenen, maar de dames konden er ook ladders in hun nylonkousen laten ophalen (lees: repareren). Hoogenbosch/Rutters aan de Saroleastraat verkocht eveneens schoenen. In een hoekje van het Kerkplein op nr. 20, had Jos. Gitsels zijn winkel in vis, gevogelte, kaas en comestibles. Ik vond het maar een zielig gezicht die dooie hazen en fazanten in de etalage. Judith Zilverberg deed iets met haute couture op Schaesbergerweg 47.
Kapé
De advertentie van Kapé vermeldt dat er stoffen worden verkocht. Maar het staat mij bij dat er veel meer te koop was, zoals ook cocosmatten. Kneepkens was een bekende winkel in Heerlen, maar wat er verkocht werd weet ik niet meer. Kolenburg aan de Geerstraat had o.a. fraaie donkerrode JAWA-motorfietsen in de etalage staan. Uiteraard voor de verkoop. Op het adres Dr. Poelsstraat 30 was reisbureau Lissone Lindeman gevestigd waar de reiziger voor alles terecht kon dat “Vliegt, Vaart of Spoort”.
Hét adres voor kleding op maat en Engelse stoffen was M. Vandenberg aan de Oranje Nassaustraat 34. Ernaast, op nummer 32, verkocht Maison Mengedé het fijnste bont. Wat grover materiaal, zoals verpakijzer, leverde NV. IJzerwerk Hollander uit Spekholzerheide. Deze firma werd in 1937 opgericht en is in 1968 overgenomen door Laura-metaal. Pieters-Dortu was/is een bekende naam op kledinggebied. En “vrouwen van mijnwerkers weten het wel…” Radion wast witter.
Met de grote letters Schunck prijst de bekend(st)e winkel van Heerlen zich aan met een advertentie voor bedrijfskleding. En wie na een bezoek aan het Glaspaleis nog wat centjes in de knip over had, kon daarvoor terecht bij de Spaarbank St. Pancratius, Saroleastraat 65. De coöperatieve zuivelfabriek St. Rosa uit Sittard adverteert in iedere uitgave doch de Heerlense melkfabriek “De Mijnstreek” laat nooit en te nimmer iets van zich horen in het blad. Zowel in Brunssum, als in Heerlen en Geleen was een zaak van Stoffels woninginrichting gevestigd. Een adres ontbreekt in de advertentie.
Schone was
Als de mijnwerkerskleding van de Heer des Huizes zo zwart als roet was en deze op de wekelijkse wasdag, zelfs niet met een door Hendro’s groothandel geleverde “oliebadwasmachine” schoon gewassen kon worden, dan zat er niets anders op dan het vuile goed naar Stoomwasserij Brunssum aan de Tegelstraat 4 in Brunssum te brengen. Tilly Grummer leverde in Heerlen en Geleen dameskleding. Destijds was je geen man als je niet roken kon en daarom nam niemand aanstoot aan de sigarettenreclame van Van Nelle halfzwaar. De firma Vromen uit Brunssum verkocht kolen, gas en elektrische fornuizen. Op het adres Dautzenbergstraat 26 verkocht Wenders luxe lederwaren en om “goed gekleed te gaan” was Witteveen het juiste adres (vond men althans).
Wat zijn uw herinneringen aan het winkelen in de jaren ’50?
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Dat zijn er aardig wat Bert. En degene die interesse heeft in de personeelsbladen Stukkool, Steenkool (waar Bert de advertenties van de winkels uit haalde), Nieuws van de Staatsmijnen en de jaarverslagen (1800 stuks in totaal) kan terecht op onderstaande site:
http://h1631438.stratoserver.net/
hoi Bert, schoenenzaak hoogenbosch (eigenaar)h.putters.daar ben ik in 1949, als 14 jarige begonnen met werken als loopjongen (10 gld p/w)..van maandag t/m zaterdag’s 8 uur per dag t/m 1958.2 weken vakantie per jaar meer niet.ik kan alle winkels nog wel die je opnoemd.Kape en de Hema waren mijn leukste winkels i.v.m.de leuke verkoopstertjes.zaterdagsavond en de hele zondag was het rondjes lopen sarool,markt,oranje nassaustr.en stationstr. (de renbaan) proberen een leuk meisje mee te krijgen voor naar de film te gaan.dat was nog wel te betalen 35 ct entree.
Beste Rob van Hout,
Ken jij misschien Tonny Kleijn (Antonia)? Die verbleef daar namelijk een aantal maanden bij haar tante in 1953.
Hoor het graag van je.
Groetjes, Pleun
Hoi Bert.
Ik herinner me nog en paar winkels in de Emmastraat. Zo was daar de ijzerhandel van de firma Schmitz. Ze hadden een grote winkelruimte waar je zo’n beetje alles van ijzerwaren kon krijgen.
Ernaast was de kapperszaak van Harrie Halmans. Hij was tevens poppendokter. Beschadigde poppen kon hij perfect repareren of van een nieuwe pruik voorzien.
Groetjes.Ton.
Tegenover de poppendokter zat bakker Ormelingen, daarnaast richting Willemstraat, glas en porselein Eick, bontzaak Schubert, Witte Huis, Kerkstraatje oversteken, Babyhuis De Duif en op hoek Emmastraat/Bongerd: V&D voorheen hotel Cloodt.
De Mooi verhaal Bert. Heel herkenbaar. Toch wil ik een aanvulling geven. Op een vergeten straat ( de Willemstraat). Na de reconstructie in 1957 was de Willemstraat herboren. De tram rails en de kinderkopjes waren weg. Grote opening in 1958. Het comité van de Willemstraat organiseerde een jeugd drumband concours. Diverse drumbands uit Heerlen centrum waren aanwezig. De mensen stonden rijen dik, ook de Willemstraat had een jeugd drumband nl. de Rebellenclub Willemstraat onder leiding van Jan Brouns van sporthuis Arend. De outfit was vrij eenvoudig. Wit shirt en een witte korte broek en blikken trommels. Het was dolle pret. `s Avonds was er dansen. Er lagen 2 dansvloeren. Een bij cafè Weijers-Schifelers en de tweede dans vloer die lag ter hoogte van Houthandel Franck. Kort erna is een Willemstraat comité in het leven geroepen. De bijdragen was toen 10 gulden per maand. Iedereen deed mee van zakenlieden tot bewoners. Daarvoor is een straat feest verlichting aangeschaft. Groene palen met elk vier glazen bollen met diversen gekleurde zaken die er toen gevestigd waren, bakkerij Handels, Chez Henri ( fam Diederen cafetaria), de Belgen waren er graag geziene gasten. Bus ladingen vol, inkopen doen bij kledingmagazijn Utrecht op de Spoorsingel. Dan terug naar de Willemstraat, levensmiddelenzaak Kubatch, Schildersbedrijf Hofman, sporthuis Arend, Radio Koek, sigarenmagazijn Cleven, woonhuis fam. Gubbels fruithandelaar ( nog altijd actief op de markt), café Wijers, huisarts Leenders, houthandel Franck, slagerij Gerards, kolenhandel Speltan en op het einde slijterij Lutz. Aan de andere zijde fysiotherapeut Dhr. Koolen, fam. Somers (dirigent), de zoon Frans, die is later voor de radio gaan werken, schoenhandel de dames Schrooten, electra Wiersma, kantoormeubel fabriek Buitendijk, drogisterij Vleugels, die verkocht alles wat je in het centrum Heerlen niet kopen kon, meubelzaak Herman Vegers, leerhandel Kisters, woninginrichting Stegers, dan een zoekertje confectieatelier Juno, als je niet wist waar het was, dan vond je het niet. Het lag tussen groentehandel Kruitwagen en Stegers. Het was een poort die toegang tot het atelier, ook waren daar twee woningen van de gebroeders Frijns die daar woonde met hun fam. Heren kapsalon Wefels, daar lagen altijd tijdschriften met gewaagde foto`s, (de Picolo en de Lach), en dan antiekhandel Meijer, bakkerij Crombach, deze stond bekend om zijn kersenpunten, Met de twee zoons ben ik bevriend geweest, Charles en Clements, helaas weet ik niet waar ze gebleven zijn wie het weet mag het zeggen. Dan niet te vergeten Crombach Peree levensmiddelen. Je kon daar de boodschappen die je nodig had en laten opschrijven en aan het einde van de week betalen. Daarna was er niets meer als braak liggend terrein met een reureusachtige kastanjeboom en dan als laatste het verhuisbedrijf Peter Moberts. De Willemstraat was toen in die tijd drukke en gezellige straat, maar door het verlegen van de spoorwe overgang en het verdwijnen van de voetgangers tunnel is de straat geïsoleerd
geraakt. De zaken verdwenen leegstand, daarna prostitutie en drugs. Het werd in Heerlen The Wrong Side of Town genoemd. Het zal nooit meer zo worden als de nieuwe renovatie klaar is. De straat zoals ik die kende die is er niet meer, vele oud Heerlenaren die zullen het er mee eens zijn.
Prachtig verhaal Jan, op deze manier houd je de herinnering aan een stukje Heerlen levend.
Hoewel ik al lang uit Heerlen weg ben kan ik me de Willemstraat nog goed voor de geest halen.
Weet jij nog wanneer de Palma Bar er geopend is?
Verder herinner ik me dat de straat op een bepaald punt overging in een driesprong (of laat m’n geheugen me hier in de steek) ,ging de Willemstraat hier verder of begonnen hier andere straten?
Als je vader een antiekzaak in de Willemstraat had, dan heb ik hem eens een stuk of drie antieke Franse zakrevolvertjes verkocht. (voor stapgeld)
Ik vind het nog steeds jammer dat ik ze niet bewaard heb!
Hallo Jan,
Net pas je verhaal gelezen over de Willemstraat. Wat leuk, al die namen en ik herinner me ook best nog veel. Ik was bevriend met je zus Lies en ik ben een van de dochters van melkboer Slangen. Bedankt voor je verhaal. Groetjes
Hallo Jan,
nu pas lees ik je bericht over de Willemstraat. Enig wat je schrijft over bakkerij Crombach: ik wist niet dat zijn kersenpunten zo lekker waren, voor mij was hij (tot op de dag van vandaag!!) de allerbeste bakker van kadetjes en hanekammen (koffiebroodjes, maar dan in de vorm van een hanekam). Bakker Crombach kende ik heel goed, hij was namelijk mijn oom Charles en zijn vrouw, tante Martha, was de oudste zus van mijn moeder. Dus Clé en Charles zijn twee neven van mij en ik kan je zeggen dat het prima met hen twee gaat. Ze wonen allebei niet meer in Heerlen. Laat maar eens weten of je contact met hen wil opnemen, dan kan ik jullie samen in contact brengen.
Hoi Susanne,
Leuk dat je reageerde op mijn verhaal.
Ja Inderdaad de kersenpunten van je oom waren een delicatesse.
Altijd met de feestdagen werd er een hele taart gehaald. Ik heb eens een bakker gevraagd om een te maken met de gegevens die ik nog wist, maar dat was een big zero. Je oom heeft een recept gehad met ingrediënten die hij alleen wist.
En ja, het zou leuk zijn als ik in contact kon komen met Charel en Clee. Ikzelf woon niet meer in Heerlen, maar in Sittard. Ik ben gepensioneerd en heb alle tijd van de wereld. Bij deze geef ik je mijn telefoonnr. 06 28084544. Je mag het telefoonnr. ook doorgeven aan Charel en Clee.
Hopelijk hoor ik nog iets van je.
Groetjes Jan Meijer
Kerstmis Heerlen 50 en 60 jaren.
1960 kerstmis in Heerlen was toen een belevenis. De koopavonden werden druk bezocht. De winkels waren rijkelijk gevuld met duizend en een artikelen. Je ging gewoon of je wat nodig had of niet.
Gewoon kijken of kopen. V en D en Schunck hadden enorme speelgoed afdelingen. Schunck had een hele kelder verdieping ingericht. In het midden een enorme elektrische trein display. Marklin, Trix, Fleischman, de mensen stonden rijen dik zich te vergapen aan al dat moois.
Winkels als Wouter Sanders in de Dautzenbergstraat, daar kon je van alles kopen. Van vis tot konijn, fazant, hert en ree en andere delicatessen van uit die tijd.
Vooral de mijnwerkers lieten veel geld achter in Heerlen. Meestal was voor hun de dagen voor Kerst de groten betaaldag. De pap, de mam en de kinderen werden dan helemaal opnieuw aangekleed. De inkopen voor de Kerst, daar werd ook niet op een kwartje gekeken. Jenever, wijn, bier, zuurvlees, konijn of fazant, dat waren artikelen die je normaal in het jaar niet kocht.
De Hema stond bekend voor zijn chocolade kerstkransjes, rumbonen, kerststollen en wijn.
Kent U ze nog? Zoete Spaanse rode wijn. Er waren twee soorten. Op het etiket stond een danseres met een rode jurk en de andere met een gele jurk. Dit werd massaal gekocht. Kerst koopavonden dat was een must. De mensen kwamen uit alle wind hoeken met de bus LTM, IAO en de EBAD. Uit Kerkrade, Brunssum, Meezenbroek en noem maar op. Ook kwamen de mensen met de fiets, brommer en ook te voet. Nu is dit anders. Bijna iedere zondag zijn de winkels open. Over volle parkeerplaatsen. De sfeer van vroeger is er niet meer.
Ik wens de mensen van Heerlen schrijft en de lezers Prettige Feestdagen.
Geachte mevrouw/mijnheer,
Ik lees in de rubriek “Winkelen in de vijftiger jaren – deel 2” onder het hoofdstuk Kapé dat IJzerwerk Hollander uit Spekholzerheide verpakijzer levert. De schrijver van het artikel denkt m.i. dat deze firma een winkel had waar ijzerwaren voor het verpakken van goederen werden verkocht. IN.V.IJzerwerk Hollander was een bedrijf naast het stationsterrein van Spekholzerheide waar walsresten van de Hoogovens uit IJmuiden verwerkt werden tot o.a. stutmateriaal voor de steenkolenmijnen. Hier werd ook verpakijzer gefabriceerd door stalen platen warm te walsen tot omegaprofielen. Deze profielen werden als wandbekleding in de mijngangen gebruikt.Het achterliggende losse gesteente werd door deze profielen, welke horizontaal achter verticale stutijzers geplaatst werden, tegengehouden en zodoende verpakt. Het thema IJzerwerk Hollander zou wellicht beter in het overzicht “Industrie”geplaatst kunnen worden.
In aansluiting op mijn artikel betreffende IJzerwerk Hollander van 24 Januari 2013 mag ik de lezers verwijzen naar YouTube. Hier is een film uit de 50er jaren over dit bedrijf te zien. De film heeft als titel “Bovengronds voor Ondergronds” en bestaat uit deel 1 en 2. Tik in bij de zoekbalk van YouTube – IJzerwerk Hollander.
De redactie heeft nog een foto geplaatst bij dit artikel waarop mijn moeder Maria Louise Verhelst en mijn tante Fien van Loo voor de etalage staan van modehuis Witteveen. De foto is genomen op 15 augustus 1959, een katholieke feestdag nl. Maria Tenhemelopneming (in de volksmond Maria Hemelvaart). De dag werd als zondag gevierd en de dames liepen door Heerlen om eens rustig de etalages te bekijken.
Mooie verhalen. Zo herkenbaar. Vorige week nog een dag in Brunssum en Heerlen geweest. Ben zelf in1949 op de Langeberg in Brunssum geboren. Heerlen was altijd de grote stad waar we met de LTM lijn 4 naartoe gingen om te winkelen. Ik herinner mij inderdaad de grote speelgoedafdelingen van V&D en Schunck met de modeltreinen. Waar is het allemaal gebleven?
Inmiddels ingeburgerd Groninger, hebben we het met vrienden uit die tijd nog veel over de Mijnstreek en over Heerlen waar we naar de middelbare school gingen. Mooie herinneringen.
Wat we ons afvroegen: waar komt de naam Kapé vandaan? Niemand die het ons kon vertellen tot dusver.
Volgens een oud-collega van me (die helaas is overleden) betekende KaPe “KoopParadijs”
Hij werkte indertjd voor een accountantsbureau die de boeken controleerde van de Kapé.
Goedemiddag. Wie weet hoe de ijzerwaren vakhandel heet in Heerlen..? Jaren geleden bezocht als vertegenwoordiger van Festool. Een rooie man met zijn dochter..?! Deze winkel bestaat al jaren niet meer .
Ik ben geboren in 1957,en als kinderen gingen wij met mam naar Heerlen met de bus van de LTM om daar inkopen te doen.Als er dan schoenen werden gekocht bij Durlinger dan kreeg je ook nog een gratis ballon mee,ja leuk was dat.En dat apenorkestje dat bij V&D speelde vergeet je ook niet gauw.Tijdens de kerstperiode was het natuurlijk altijd een beleving om door de Sarool te flaneren,want alles was rijkelijk versierd,en dan keek je je ogen uit naar het speelgoed in de etalages.En ook door het jaar heen gingen wij na het winkelen meestal naar La Veneziana om daar binnen lekker ijs te gaan eten,dat was toch zo gezellig toen!!
Ik kan me nog goed herinneren, dat het magazijn van V&D in de Klompstraat “het pakhuis van St. Nicolaas” werd genoemd zo rond Sinterklaas. Je kon daar met penningen die je in de oude Zaak aan de Markt aan de centrale kassa, op de derde etage kon krijgen, betalen voor prachtig speelgoed. Zo’n penning kreeg je als je voor F 100,00 aan kassabonnen inleverde. Hoe meer penningen, hoe duurder het cadeau dus was, logisch niet? Om aan voldoende kassabonnen te komen ging je gewoon aan de uitgang staan, in de Geleenstraat of aan de Markt, al naar gelang waar de minste gasten stonden te concurreren. Ik weet nog van een jongen die een kassabon kreeg van ruim honderd gulden. Die mensen hadden een bed gekocht. Voor die penningen kon je ook op elke woensdagmiddag naar de film in dat magazijn, een penning per persoon. Prachtig! Roy Rogers en ouwe Gabby en nog veel meer.
even een correctie over hierboven: die penningen kreeg je voor Fl 10,00 aan kassabonnen.
Dirk Stam
hier even een vraag.in de jaren 50 en 60was er een winkel boven in de
saroleastr op de hoek waar nu het duitse bakkertje is ,schuin tegenover de
h5 mijn vraag is nu hoe hete deze zaak ,ernaast was kersten dure hemden
enzo precies er tegen over juwelier baur
graag een antwoord op mijn vraag …door wie maakt niet uit
bvd bert kater
hmgkater@hotmail.nl
Hallo , top dit alles over Heerlen .
Weet iemand ook iets over de meubelzaakin de Honingmanstraat , als dat er op het eind to het postkantoor een strippenzaak was we lazen daar de duck s etz
Kent iemand de Fam Giesen van toen zijn er misschien nog foto s
Zou het graag willen weten !
Vriendelijk groet Veronie
dag Jantje Meijer (zo noemde wij jou toen)
wat leuk om over Heerlen te lezen!
alles komt mij heel bekend voor, ik ben in 1950 in de Willemstraat geboren.
weet ook heel goed van die opening, het was feest en ik won een prijs bij de optocht, heb daar ook foto’s van, was een meisje met een versierde poppenwagen.
Ik zie het zo voor me, jullie Antiquezaak, Gubbels, Stegers, Kubatch etc.
Ik speelde met Liesje Meijer en Ellie Gubbels, meisjes Buitendijk, Slangen.
Liefste vriendje tot een jaar of 7 was Fransje Stegers (daarna speelde jongens niet meer met meisjes!)
Hinkelen en rolschaatsen in de Eijmalstraat, tollen,
veel buiten gespeeld.
Herinner me ook dat een van de dames Schrooten Sinterklaas was en dat ik steeds zei:
wat lijkt die Sint op die mevr. van de schoenenwinkel!
Mijn broer woont nog in Heerlen met de weduwe van een van die broers Frijns, ze woonde onder dat poortje, daar woonde ook Fam. Kleutersteeg, wat was dat huisje klein!
Mijn zus Astrid speelde met Toke Kisters en Elsbeth Leenders en mijn vader ging naar kapper Weefels.
Met Fransje heb ik samen in de koets gezeten toen meneer en mevr. Gubbels hun Gouden(of Diamanten) huwelijksfeest vierden, een heel groot feest en in optocht naar de kerk te Schandelen.
De hele Willemstraat deed mee, heb daar ook foto’s van.
In woonde in dat kleine straatje Gatske), er was ook een oude mannenhuis en Astrid en ik keken vanuit onze slaapkamer dan daar naar binnen.
Daar was een Chinees dan zijn opbrengst van de verkoop van pinda’s aan het tellen, wij riepen dan:
pinda pinda poepchinees.
ik ben in 1969 naar Utrecht vertrokken en heb nooit meer iemand gezien uit die tijd.
Echt heel leuk om te lezen!
Annita Hofland
Hallo Annita,
Hier een kort bericht van Jantje Meijer.
Bij deze geef ik je mijn telefoonnr.0628084544
Indien van jouw kant interesse voor verdere informatie uitwisselen,
dan hoor ik dat wel van je.
Groetjes,
Jan en Henny Meijer- Meijers
Hoi Annita,
Las in je reactie dat je met de meisjes Buitendijk speelde. Weet je misschien hun voornamen nog? Mijn achternaam is nl. ook Buitendijk, kom ook uit Heerlen, Meezenbroek. Ben benieuwd of dat misschien tantes van mij waren.
De namen zijn: Yvonne en Carla, een oudere zus Marijke
Meubelzaak was Vegers en stripboeken Feijen
Feijen was ook de exponent van een vergeten fenomeen.De commerciele uitleen bibliotheek van “leesboeken”.Dat was ook een beetje ambacht.De boeken kwamen met alleen kleurijke papieren kaft binnen.De kaft was geen foto,maar geschilderd door plakaatschilders,zoals we die ook kenden van filmposters.Die boeken werden dan verstevigd met karton en voor zien van nummers om de uitleen administratief op jouw persoonlijk kaartje in de kaartenbak bij te houden.De vrouwenboeken waren romantiek of om een traantje weg te pinken.De mannen lazen spanning,oorlog maar vooral wild west.Sudden was de magische serie.Aanvankelijk waren de strips Dik Bos en de smalle piep kleine Akim,Fulgor etc en de Classics van Tarzan enzo.Toen ik later met Oscar en Isidoor op de Geleenstraat begon,waren zij aan het afbouwen en kocht ik alles wat mee en mee wegging en verkocht dat dan veel te duur[haha].Zo bepaalde Feijen mede een beetje mijn richting.
Hallo Bert,
De zaak op de hoek Saroleastraat/Geleenstraat ,nu duitse bakker, was rijwielhandelaar v.Leest
Op 22-6-1918 ontving H. Hollenkamp & Co uit Amsterdam vergunning voor het bouwen van een kledingmagazijn in de Saroleastraat, hoek Grote Markt in Heerlen; op 3-5-1927 en 5-1-1937 werden vergunningen verleend voor verbouwingen.
De eigenaar van dit winkelketen was Heinrich Arnold Hollenkamp, geb. Rüssel (Dld) 19-6-1860, ovl. Arnhem (Velperweg 60) 22-12-1925.
Hollenkamp liet in 1914 een winkel bouwen in de Hoogstraat in Rotterdam volgens een ontwerp van architect Jacobus Pieter Stok Wzn (1863-1942) uit Rotterdam (Algemeen Handelsblad van 16-4-1914). Dit gebouw werd in 1925/26 verbouwd o.l.v. architect Johannes Theodorus Aloysius Maria Kuyt (1884-1944) uit Amsterdam (Voorwaarts : sociaal-democratisch dagblad van 19-3-1926); de Hoogstraat en het pand van Hollenkamp werden op 14-5-1940 getroffen door een bombardement van de Duitsers.
Kuyt was oo de architect van het warenhuis van Vroom en Dreesman in Heerlen. Het Limburgsch Dagblad van 6-1-1920 meldde in de rubriek “Nieuws uit Heerlen en omstreken. Onze Pleinen” de komst van Magazijn Vroom & Dreesman in de Geleenstraat-Emmaplein.
Op de eerste bouwtekening staat “Amsterdam 4-4-1918″ met de handtekening van J. Brons o.i.d.
Op de bouwtekening van de verbouwing van november 1936/5-1-1937 staan twee handtekeningen, nl. van Jozef Seelen en Jos. Seelen.
Dit zijn vader Sebastiaan Hubert Jozef Seelen (1871-1951) en zoon Jozef Seelen (1911-1979).
Het Stadsarchief van Amsterdam heeft mij bericht dat op de bouwtekening de handtekening staat van architect Huibertus Bonda, geb. Zaandam 12-5-1862, ovl. Amsterdam 2-3-1941). Bonda’s werk is beïnvloed door Berlage (http://zoeken.nai.nl/CIS/archief/2; http://www.bonas.nl/archiwijzer/archiwijzer.htm).
Het Stadsarchief van Amsterdam heeft mij bericht dat op de bouwtekening de handtekening staat van architect Huibertus Bonda, geb. Zaandam 12-5-1862, ovl. Amsterdam 2-3-1941). Bonda’s werk is beïnvloed door Berlage.
In 1934 stichtte Siegfried Eichwald, geb. Soest (Dld) 1-4-1896, ovl. Heerlen (St. Franciscusweg 47) 30-11-1965, het Kleinprijs-Warenhuis Kapé.
“Siegfried Eichwald, oprichter van bekende zaak in Saroleastraat. Direkteur Kapé Heerlen overleden” in het Limburgsch Dagblad van 1-12-1965.
Op 23-5-1958 kreeg CV Kapé vergunning voor het verbouwen van het winkelpand Geleenstraat 51, op 26-5-1959 kreeg NV Kapé vergunning voor het verbouwen van winkel en bedrijfspand tot een winkelpand in de Saroleastraat 45, van der Maesenstraat 3 en op 9-10-1964 werd vergunning verleend voor een uitbreiding van deze winkel.
De architect van het oorspronkelijke pand in de Saroleastraat was ir. Noël Ramakers uit Sittard, die samen met architect G. de Groot Hzn uit Den Haag verantwoordelijk was voor de restauratie van Kasteel Hoensbroek (Limburger Koerier van 21-11-1933).
Gerrit de Hoog Hzn. (1864-1947) was architect en onderdirecteur van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.
Noël Ramakers overleed in februari 1980 in Sittard (Emmastraat in het Park), oud 55 jaar (Limburgsch Dagblad van 21-2-1980).
Open Monumentendag 2007 (http://www.openmonumentendagheerlen.nl/pages/archief/2007/overzicht_monumenten_2.html).
Op 23-5-1958 kreeg CV Kapé vergunning voor het verbouwen van het winkelpand Geleenstraat 51, op 26-5-1959 kreeg NV Kapé vergunning voor het verbouwen van winkel en bedrijfspand tot een winkelpand in de Saroleastraat 45 en de Van der Maesenstraat 3 en op 9-10-1964 werd vergunning verleend voor een uitbreiding van deze winkel.
Op 3-7-1934 kreeg W.J. Heiligers vergunning voor de verbouwing woonhuis met doorvaart enz. in de Saroleastraat 45 en op 28-9-1934 kreeg hij vergunning voor de verbouwing warenhuis in de Saroleastraat 45.
Op 3-12-1935 kreeg W.J. Heiligers vergunning voor de bouw van een magazijn, serre, kantoor en koffiebranderij in de Van der Maesenstraat 3 (zie ook het Limburgsch Dagblad van 9-7-1954).
Op 17-6-1958 kreeg de Firma W.J. Heiligers vergunning voor de bouw van een koffie- en pindabranderij met magazijn, kantoren, garage en een dienstwoning aan de Hoogeweg 2-4 in Heerlen en op 19-8-1958 werd een nieuwe vergunning verleend voor een gewijzigd plan voor het bouwen van een koffie- en pindabranderij met magazijn, kantoren, garage en een dienstwoning, nl. het maken van een emballagekelder onder het magazijn.
W.J. Heilgers is Willem Joseph Heiligers, koopman, grossier in levensmiddelen, geb. Sittard 6-4-1871, ovl. Heerlen 8-9-1953 (Limburgsch Dagblad van 11-9-1953).
De architect van het oorspronkelijke pand in de Saroleastraar zou ir. Noël Ramakers uit Sittard zijn, met W.J. Heiligers als opdrachtgever. Noël Ramakers was samen met architect G. de Groot Hzn uit Den Haag verantwoordelijk voor de restauratie van Kasteel Hoensbroek (Limburger Koerier van 21-11-1933).
Noël Ramakers overleed in februari 1980 in Sittard (Emmastraat in het Park), oud 55 jaar (Limburgsch Dagblad van 21-2-1980).
Gerrit de Hoog Hzn. (1864-1947) was architect en onderdirecteur van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.
Open Monumentendag 2007 (http://www.openmonumentendagheerlen.nl/pages/archief/2007/overzicht_monumenten_2.html).
Correctie: architect G. de Groot Hzn. uit Den Haag moet zij architect Gerrit de Hoog Hzn.
Aan de Bongerd (1) en de Saroleastraat (14) zat Café-Restaurant en Concertzaal “Hollandia Limburgia”, van Johannes Hubertus Marcus Ewald. geb. Utrecht 6-4-1892, ovl. Weert 30-12-1959. De bouw werd in 1919 aanbesteed door de Maatschappij tot Exploitatie van Onroerende Goederen “Neerlandia” te Rotterdam; de laagste inschrijver was H. van ‘t Hoofd te Hoensbroek met f. 236.473 (Algemeen Handelsblad van 18-10-1919; Het Volk van 20-10-1919). Het Café-Restaurant werd op 21-10-1920 geopend (Limburger Koerier van 20-10-1920) en bezongen in het artikel “Limburgia” en “Neerlandia” in het Limburgsch Dagblad van 12-10-1920.
Dit laatste artikel is het zeker waard om nog eens te herlezen.
Zowel Hollenkamp als Neerlandia & Limburgia hadden een gevel en ingang in de Saroleastraat en aan de Bongerd/Markt, maar het adres Bongerd/Markt 1 begint niet bij Hollenkamp, maar bij Neerlandia & Limburgia. Het adres van Hollenkamp was Saroleastraat 8.
In maart 1919 berichten het Algemeen Handelsblad (26-3-1919) en De Telegraaf (25-3-1919) over “plannen van een “Amsterdamse combinatie” om in Heerlen een “1e klas hotel met een intiem schouwburgje” te bouwen, onder architectuur van J.A. Pauw en J.M. van Hardeveld. Een “complex van terreinen” was al aangekocht. Zij waren in die tijd ook de architecten van een middenstandswoning aan het Tempsplein (Bouwkundig Weekblad 1921, nr.43, blz. 287-289).
Het Café-Restaurant werd op 21-10-1920 geopend (Limburger Koerier van 20-10-1920) en bezongen in het artikel “Limburgia” en “Neerlandia” in het Limburgsch Dagblad van 12-10-1920.
Op 9-8-1956 kreeg A.P. Roelofsen vergunning voor het verbouwen van Hotel-Café-Restaurant “Limburgia”.
Pauw & van Hardeveld waren de architect van het “Grand Hotel” op het Wilhelminaplein (en van een complex middenstandswoningen en de RK Bibliotheek en Leeszaal aan het Tempsplein).
De architect van “Neerlandia & Limburgia”, naast Hollenkamp aan de Bongerd en met een gevel in de Saroleastraat, was de gerenommeerde Haagse architect Lodewijk Antonius Hermanus de Wolf, geb. Den Haag 27-11-1871, ovl. Den Haag 30-10-1923 (Limburgsch Dagblad van 21-10-1920).
In de Sarolea straat, Naast het grote V&D gebouw ligt nu een schoenenzaak. Ooit was er op die plaats een klein handwerkzaakje van Betsy Engelen. Het was er altijd druk en ze leerde haar klanten ingewikkelde breipatronen en losse en vaste stokjes om een muts te haken. Weet iemand hier nog iets over te vertellen?