Hoe de Nor een vernieuwende Nor werd (2)

Dit is deel twee van het artikel: “Hoe de Nor een vernieuwende Nor werd“

Sjef van Loo en de vrijwilligers
Onder de oude garde vrijwilligers is wel een twee-splitsing te zien. Aan de ene kant heb je een groep voor wie de Nor in Heerlen er niet meer is en is doodgegaan. Aan de andere kant komen er ook geregeld mensen van de oude garde die het mooi vinden dat de Nor nog bestaat, hetzij in een andere opzet. Mooi vindt Joery het om te zien dat het werk van de oude garde toch is voortgezet in een nieuwe opzet waarin ook (een deel van) de oude garde zich goed kan vinden.

Een van de belangrijke personen in de historie van de Nieuwe Nor vind Joery ‘ Sjef van Loo’, die op de Nor op een cruciaal moment bij elkaar heeft gehouden. Vanaf het moment in de Geerstraat, dreigde het echt uit elkaar te vallen. Er ontstond binnen het bestuur een serieus conflict: Dat conflict spitste zich, in mijn optiek, toe op de vraag “Wie is nou artistiek of intellectueel eigenaar van de Nor?”, “Van wie is die Nor nou eigenlijk?”, “Is dat van ons allemaal of is dat van een kleine groep die vanuit hun eigen beleid en visie een richting op willen?”. Daarnaast waren er vragen over de wijze waarop de Nor vervolgens zou moeten worden gerund.

Sjef van Loo was een van de personen die zei: “Dit is de Nor, daar gaan we naartoe en we hebben er dit en dat voor nodig”. Het is eigenlijk een hele impopulaire maatregel geweest, maar wel noodzakelijk, denk ik. Dat door de koers van Sjef en het toenmalige bestuur ook belangrijke personen voor de Nor zijn vertrokken, is ook waar. Zo kon Paul Baten, grote inspirator achter folk-club ‘de Vlier’, zich niet vinden in de gang van zaken en vertrok. Jammer, want ‘de Vlier’ was landelijk een begrip en gaf een podium aan de top uit de Europese Folk.

De doorstart
In het najaar van 2006, vlak voor de opening van de Nieuwe Nor (die in december 2006 zou plaatsvinden), werd Joery directeur van het poppodium. In het verlengde van ‘Parkstad Popstad’ (dat als doel had om de regio meer te doen toegroeien naar en groot poppodium) probeerde Joery de regio er rijp voor te maken. “En dat is gelukt”, zegt Joery.

Hij kwam in een situatie waarin er behalve 1 kantoor medewerker niemand meer over was. Joery moest deze nieuwe koers vorm gaan geven. “In september dachten we: we stoppen even, we maken pas op de plaats en beginnen helemaal opnieuw”. De naam “NIEUWE NOR” was dan ook een logisch gevolg. In de beginperiode is er binnen 2 à 3 maanden een bedrijfsplan, een artistiek – en programmabeleid en een marketingplan geschreven. In ‘no time’ is dat beleid erdoorheen geflost”, lacht Joery. “Soms is het dan ook wel lollig om te zien wat we nu nog wel eens van dat (in nachten) geschreven beleid tegenkomen”. Tussen de nieuwe en de oude situatie heeft de Nor 2 maanden stilgelegen, maar niet langer.

Het enige puntje waar Joery wat echt beter kan is de uitstraling van onze doelstelling en functie op onze gevel: “Nou, ik ben er niet ontevreden over, maar ik vind alleen het logo en onze programmaposter op het raam niet zo opvallend. Wat je bent en wat je was, dat mag je best laten zien. Ik vind het anders gezegd jammer wanneer je aan de voorkant niet kunt zien wat je aan de achterkant bent. Het is een mooi pand, daar niet van, maar het mist de uitstraling van een poppodium. Joery wijst wel op de andere voordelen die het heeft. “Mensen zijn altijd verwonderd als ze binnenkomen”.

Het stigma van een ‘gothic-hol’
“We staan midden in de maatschappij”, zegt Joery. “Sommige doelgroepen bereiken we kennelijk niet, omdat ze een beeld van de Nieuwe Nor hebben dat ze te alternatief zijn”. Dit was met de oude Nor ook al het geval. We beschreven het eerder met de komische anekdote van een onwetend persoon dat het een echt ‘gothic-hol’ zou zijn.

Joery benadrukt echter opnieuw dat dit zeker niet het geval is: “We zijn niet te alternatief, we zijn er voor iedereen, van metal tot klassieke muziek”. De NIEUWE NOR probeert dan ook zo breed mogelijk te programmeren. ‘Commerciële’ popmuziek (denk aan Boris, Room 11, Alain Clark) is voor een breder publiek en op deze manier komt er ook een publiek dat nooit verwacht had hier te komen. “Dan komen ze erachter dat het helemaal niet zo alternatief is”, aldus Joery.

De toekomst en het cultureel bewustzijn van Heerlen
Belangrijker dan specifieke namen voor de programmering vindt Joery het om de positie die de NIEUWE NOR in Parkstad inneemt in de toekomst nog verder te versterken. We willen laten zien dat we veel meer zijn dan alleen een poppodium en onze rol die we nu al spelen in het faciliteren – en aanzwengelen van de creatieve industrie in Heerlen en Parkstad verder uitbouwen. Daarnaast willen we onze beschikbare ruimte efficiënter inzetten. “Momenteel is er op een gemiddelde zaterdagavond een act gepland vanaf 11 uur. Voor 11 uur kun je nog best wat doen”. Wat Joery daarom graag zou zien is dat er een act gepland gaat worden van 8 uur tot een uur of 11. Vervolgens de hele zaal leeg halen zodat er vervolgens ruimte is voor bijvoorbeeld om een dansavond te houden voor de Heerlenaren, met een heel nieuw publiek. Hierdoor kun je dezelfde ruimte op een avond makkelijker dubbel en efficiënter gebruiken. Deze nieuwe opzet heeft natuurlijk organisatorisch en productioneel ook nog genoeg haken en ogen die eerst goed bekeken moeten worden, maar een mogelijke verbetering is het zeker.

Een Heerlen zonder (NIEUWE) Nor is na meer dan 40 jaar niet meer denkbaar. Voor een hele generatie die opgegroeid is en gewoond heeft in Heerlen, zal de (NIEUWE) Nor een soort van geweten zijn. Een collectief bewustzijn van een soort alternatieve cultuur. Een kritische massa in Heerlen waar je als vrijdenker een plek in had, waar je zowel met mede- als met tegenstanders in debat kon gaan. Daarnaast is de NIEUWE NOR ook een plek waarin je je creatief kon of kunt uiten, bijvoorbeeld in muziek. Het mag dan ook duidelijk zijn dat een plek als de NIEUWE NOR voor de cultuur in Heerlen essentieel en erg belangrijk is geweest, en nog steeds is.

Heel belangrijk is daarbij dat in Heerlen enkele jaren geleden de keuze is gemaakt voor het optuigen van een aantal grote en goede culturele instellingen als het Parkstad Limburg Theater en SCHUNCK*. Hieraan hebben diverse initiatieven en instellingen zich kunnen optrekken. En in die ‘slipstream’ is er toen ook voor de NIEUWE NOR gekozen. Waar je zo’n 4 jaar geleden op een weekend de keuze had uit 1 à 2 optredens binnen deze regio zijn dit er nu met gemak een stuk of 12. En dan ben je als regio en/of stad waar je zijn moet: het bedienen van de mensen uit de eigen regio met hetgeen wat bij hun past.

“NIEUWE” Nor
Wanneer Joery de verbinding tussen de oude en nieuwe Nor legt, moet hij toch bekennen dat het niet makkelijk is geweest om de Nor een nieuwe start te gegeven. “Enerzijds is dat breken met je verleden jammer, het was immers een rijk verleden en ondanks de enigszins negatieve connotatie, was het een bekende naam. Maar het was de juiste tijd om een nieuwe weg in te slaan”. Joery zegt wel altijd popmuziek te willen blijven programmeren, maar tevens te blijven vernieuwen: “Bijvoorbeeld met een beeldende kunst project i.s.m. SCHUNCK* of KuS, of moderne dans, een theatervoorstelling maken in combinatie met hiphop. Zo’n dingen. De naam ‘nieuw’ wordt daardoor echt eer aan gedaan”.

“Als je iets nieuws doet, als je nieuwe doelstellingen hebt dan hoort daar een nieuwe naam bij. Je breekt immers (bewust) met je verleden. Vandaar de veelzeggende naam ‘NIEUWE NOR’ ”. Volgens Joery duidt dat ‘nieuw’ dus niet alleen op een nieuwe locatie, maar is het ook een voorvoegsel dat ze willen verdienen: “We willen blijven vernieuwen. We willen dat voorvoegsel blijven verdienen. Steeds opnieuw. We willen bijvoorbeeld niet over 20 jaar hetzelfde doen als dat we nu doen”.