Op oude foto’s van het vroegere Emmaplein, het huidige Pancratiusplein, is tussen het hoekpand waarin de voormalige winkel van “De Gruyter” gevestigd was en het pand van de Twentsche Bank de glazen voorgevel van Reisbureau White Cars te zien. Dit reisbureau was eigendom van de Firma Mulder uit Heerlen.
Ouderen weten dat in Hoensbroek een busbedrijf van Mulder was, namelijk PMH die een lijndienst reed tussen Hoensbroek en Heerlen via De Vrank. Mulder uit Hoensbroek was een broer van de Heerlense Mulder’s. Ook deze laatste reden een lijndienst (Heerlen-Beek-Geleen/Lutterade). Deze lijndienst werd in 1954 overgenomen door de LTM.
In de jaren 1948 en 1949 had Mulder uit Heerlen autobussen van het Amerikaanse merk White aangeschaft en deze wit laten spuiten; de “White Cars” waren geboren! Vanaf 1954 voerde de firma alleen nog groepsvervoer en touringcarreizen uit. De touringcars vertrokken vanaf het Emmaplein naar verschillende bestemmingen in Europa.
In 1960 werd een nieuw pand aan de Spoorsingel betrokken waarin behalve het reisbureau ook een garage voor ca. 20 bussen gevestigd was. Op de bovenverdieping was het ‘White-hotel’ met 42 bedden, tevens was er voor overnachtende vakantiegangers een eetzaal. De witte bussen van White Cars waren zeer fraai van aanzien met veel chroom aan de buitenkant en een comfortabel interieur.
1 Januari 1978 is het bedrijf opgeheven, de bussen werden verkocht en het bedrijfspand kwam in andere handen. Het bedrijf van Mulder uit Hoensbroek heeft een poosje de naam “Green Cars” gehad waartoe de bussen lichtgroen gespoten waren, daarna kregen ze een gele kleur en werd de naam PMH. In mei 1980 ging PMH over naar VSL, dat op haar beurt in 1995 fuseerde met de ZO tot Hermes.
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Jammer dat zo’n bedrijven verdwijnen!
En ik moet zeggen weer een mooi verhaal met zeer interessante wetens waardigheden!
Alf.
Heb 2 jaar ( ’68 en ’69) bij White Cars als vakantiewerker gewerkt. Op de boekhouding. Daar moest ik de betalingen verwerken van de mensen die naar de , voor mij, meest vreemde plaatsen op vakantie gingen. Het laatste jaar heb ik nog 3 maanden in de bedoelde kiosk op het Emmaplein gezeten om dagtripjes te verkopen en de mensen ’s morgens vroeg te begeleiden bij de opstapplaats.
Ger
MYN NAAM FRANS VD SLUIS IK HEB GEWERK BY DIT MOOIE BEDRYF ALS MONTEUR 6JAAR ALS IK DE NAAM WHITE CARS HOOR WORDT IK EEN BEETJE GEMOTENEERD DIT WAS DE MOOISTE TYD VAN MY BAAN ALS DIESEL MONTEUR WAT IK GRAAG ZOU WILLEN WEETEN WAAR ZYN MOOIE BUSSEN GEBLEVEN IK HEB ZELF OP INTERNET GEZOGHT MAAR NIETS HEB ZELF NOG MOOIE FOTOS MISCHIEN IS ER IEMAND DIE WEET WAAR DE BUSSEN NAAR TOE MICHIEN ERGENS ZIELIG OP DE SLOOP GRAAG REJACTIES B V DANK
Ik ben al jaren op zoek naar mietsie mulder. Ik ben een vriendin van haar uit Rotterdam, waar ze soms op het reisbureau van haar vader werkte. Wie helpt mij?
Mietie 0612311689
Groeten van haar zoon.
Ja, geen wonder dat je weer de groeten doet! Zal ik jou eens wat zeggen ? Nou, dan : ” de groeten” !!!
Beste Athina,
Ik denk regelmatig aan je en pas geleden heb ik het nog met Jan over je gehad, dat ik het jammer vond geen contact meer met je te hebben.
Mail of bel me eens. Ik woon tegenwoordig in Brunssum (L).
045-5251853
Groetjes Mietie
Mijn ouders hebben begin jaren 60 een reisbureau gerund onder de naam White Cars in de middelandstraat te Rotterdam. Mijn Moeder Ria stond in de winkel terwijl mijn vader Cyriel Lardinois in de zomermaanden reisleider was voor White cars in Italie.Ik hoorde over het algemeen mooie verhalen over die tijd.Eind jaren 60 hebben ze een eigen reisbuneau geopend Con Meco ( ook met reizen naar italie.De naam Mulder heb ik wel vaker gehoord in de verhalen. Dit alles speelde in mijn kinderjaren, ik zou het leuk vinden meer over deze tijd te horen.
Sabine Lardinois
Beste Athina,
Ik denk regelmatig aan je en pas geleden heb ik het nog met Jan over je gehad, dat ik het jammer vond geen contact meer met je te hebben.
Mail of bel me eens. Ik woon tegenwoordig in Brunssum (L)
045-5251853
Groetjes Mietie
Ik las met verbazing over Heerlen en met name over de wat mij als postbode bekend is de megga 1e middellandstraat 42-44 in Rotterdam.In 1967 waren wij woonachtig in de Arnhemstraat en ik werkte behalve de weekenden op het postkantoor in Rotterdam.Uiteraard ken ik de White Cars en ik kan daar een naam aan toevoegen Co Ridderhof later docent van het Grotius College.Marius Rosema
Die vader heb ik als reisleider meegemaakt. Hij kwam uit Rotterdam en werkte in Italië. Grappig, vooral omdat hij overkwam met veel bravoure, maar zijn verhalen ook waar maakte.
Vooral in het begin van het bestaan van White Cars werd het scenario voor een reis wel eens opgefleurd, doordat Hub Mulder zelf het reisleiderschap op zich nam. Hij kon dat als geen ander en nam in zijn bagage buiten de benodigde spulletjes voor zijn persoonlijke verzorging, vooral een overweldigende dosis charisma, een pak sfeer en een goed humeur met zich mee. Verveling werd dan als een onwelkome passagier, gedecideerd buiten de klapdeurtjes van de bus gelaten, daar werd nooit plaats voor ingeruimd tijdens de af te leggen kilometers naar de met zorg geselecteerde attracties.
Zijn goede humeur was zo “besmettelijk” en duidelijk op genieten gericht dat elke touringcar waarin hij aanwezig was, deinend van feestvreugde de volgende bezienswaardigheid aanstuurde. Als de klapdeurtjes dan weer open gingen hield de omgeving verbaasd de adem in: “met hoeveel geweld kan een gelegenheidskoor van 40 toeristen zich presenteren!
Tijdens de reis werden ongekende talenten bloot gelegd, van zangers tot moppentappers, van jodelaars tot operasterren, iedereen kwam aan de beurt om zijn verborgen talenten te showen aan een intiem publiek van tenminste 40 toehoorders. Als je al met een verlegen inborst was ingestapt, dan stapte je zelfverzekerd uit door de oppeppende inbreng van de reisleider, wiens nadrukkelijke aanwezigheid werkte als een geestverhelderende drugs, die bij iedereen het beste boven haalde.
De enige kritiek die na zulke reizen te horen was klonk als volgt:
De tijd vloog als nooit tevoren.
Theo
P.S. Hallo Frans, leuk je hier tegen te komen
Voor Frans v.d. Sluis:
Veel bussen zijn aan Guus Baggen in Geleen verkocht en sommigen zijn naar Snel in Pernis gegaan. Voor zover mij bekend zijn de meeste bussen in België gesloopt.
ik,gerard mommers heb van 1960 t/m 1965 op de toeringcars van de white cars gereden voornamelijk naar de Italiaanse reviera , lugano, weggis,calella in spanje en het meeste met Lou Jacops ik was vaste chauffeur bij het bedrijf .ik zou nog graag een wat foto’s ontvangen van mensen die met mij gereis hebben . Ik heb ook vaak de laatste ritten van het seizoen met kelleners en mevr Mulder zelf gereden .
fijn hier weer eens iets over te horen ,was een geweldig bedrijf grt gerard
tijdens mijn opleiding op de mds in heerlen had ik les van dhr. savelkoul. Deze woonde in een villa op de molenberg en was volgens mij getrouwd met een van de dochters. Heeft volgens mij ook als econoom bij het bedrijf gewerkt; De bussen ken ik ook toen wij van de lagere school in welten werden opgehaald voor het schoolzwemmen.
ja joep, dhr. savelkoul was getrouwd met de oudste dochter van de mulders . op bovenstaande foto is bij de balie de tweede dochter te zien en aan de trap de jongste dochter .de oudste dochter was een geweldige mooie vrouw met git zwart haar ,ik kan ze me nog heel goedherinneren. ik ben alle foto’s wat ik van die tijd allemaal kwijt geraakt
Dhr. Vic Savelkoul was getrouwd met de tweede dochter Rina van Huub Mulder en woonde in de Molenberglaan te Heerlen. Vic is 3 jaar geleden overleden. Hij heeft meerdere jaren in het bedrijf gewerkt als econoom en later als docent diverse cursussen gegeven.
Voor Marius G. Rosema. Ik snap het verband tussen de busbedrijven White Cars in Heerlen en de MEGGA in Rotterdam, zoals geschreven op 23-1-2012, niet.
Fungeerde het reisbureau van Megga misschien als boekingskantoor voor White Cars?
Reisbureau MEGGA in Rotterdam lag ca. 30 mtr. van het White Cars filiaal en had verder niets met White Cars te maken.
Als man van Mietie Mulder woonden wij ca 2 jaar boven het White Cars zaak van januari 1971 tot ca. maart 1973.
hoi theo ik hoop dat jy de goeie bent lelyke eendjes handel schoon zoon van de heer mulder als dat zo is dan hebben wegenoeg om een boek te schreiven als je tyd bel mei dan eens op 045 5352371 groetjes frans v d sluis oud monteur whitte cars
In de vijftiger jaren ben ik met mijn moeder en zus met de WHITE CARS op vakantie naar Zwitserland geweest. We logeerden in een wit hotel in Weggis, direct gelegen aan het Vierwoudstedenmeer.
Weet iemand van de lezers misschien nog de naam van dit door White cars geboekte hotel?
Heb uit een oud fotoalbum 2 ansichtkaarten van Kurort Weggis en twee kleine foto,s van de autobus met opschrift White Cars uit het jaar 1953.
U mag mij hierover bellen. 0485-511571 of 0623071233
De twee foto,s staan op Marktplaats onder nr. : D20041
Na mijn weten is de familie Mulder op de Julianabernhardlaan in Hoensbroek begonnen met het busbedrijf.Als kind zijnde kwamen wij er langs als we naar school gingen.Hele grote gele bussen zitten in mijn herinnering.
De familie Mulder van de Juliana Bernardlaan in Hoensbroek met het bussenbedrijf Green Cars had een verband met White Cars. Pierre Mulder was een broer van Hub Mulder van White Cars. Zakelijk hadden ze geen of weinig of geen raakpunten en hadden weinig onderling contact.
Hub Mulder had de eerste zaak in het Eikenderveld te Heerlen, die eind vijftiger jaren verhuisde naar een nieuwbouw aan de Spoorsingel te Heerlen.
Ik las het verhaal van Bill Bosten. Ook mijn toenmalige vriendin en ik gingen in de 50er jaren met de White Cars naar Zwitserland, Wij logeerden overigens in een grote tent waar je voor fl. 98,- 10 dagen kon logeren! Aan de overkant lag het meer waar we goed gebruik van maakten. Als ik me niet vergis heette het hotel
Hotel “Lutzelau”. Wij dronken wel eens een glaasje fris in de “Lutzelauer Stubli”
Ik kan me nog de naam herinneren van het dienstertje dat ons bediende “Josi”
Wat leuk om dit allemaal weer in je herinnering te hebben!
L.S.,
Als kind zat ik tussen 1956 en 1962 op het Eikenderveld op de lagere school. Tussen de middag liep ik altijd naar huis over de Eikenderweg waar een garage van de White Cars was. Mijn mondje viel telkenmale weer open als ik de Mercedes 300 sportcoupé met vleugeldeuren, waarschijnlijk van eigenaar Mulder, er zag staan! Sinds die tijd is dat dus mijn lievelingsmerk en ik rijd nu dus dat merk, alleen niet die mooie sportcoupé.
Hallo allemaal,
Mijn naam is Marcel Moenen, en ik ben op dit moment touringcarchauffeur bij Jacobs/Het Zuiden in Valkenburg.
Mijn vader , Wiel Moenen, die helaas 2 jaar geleden overleden is, is begin jaren zestig chauffeur geweest bij de “White Cars”. Daar kon hij altijd geweldig over vertellen. Ook heeft hij nog met Wim Hacking een reunie voor oud-chauffeurs georganiseerd gehad.
Mocht iemand nog foto’s hebben, dan zou ik het erg op prijs stellen als die aan mij doorgestuurd zouden kunnen worden. Ik heb zelf ook nog vele foto’s van de “Vistadome’s ” onder andere. En ook heb ik verleden jaar nog een complete folder weten te bemachtigen.
Daarnaast zou ik hier willen vermelden dat ik op dit moment vaak onderweg ben collega’s wiens vaders ook chauffeur bij de White Cars zijn geweest, zoals;
Wiel Moenen – Marcel Moenen
Jo Franssen – Patrick en Richard Franssen
Wiel Erens sr – Wiel Erens jr
Wim Hacking – Maurice Hacking
Met vriendelijke groet, Marcel Moenen
hoi Marcel,
meld je even op cabroof@hotmail.com.
Groetjes, Marc
Hallo Marcel graag wilde ik vermelden dat mijn vader Louis Brouns ook bij de whitecars gewerkt heeft. En sommige namen komen mij bekend voor die pap wel eens noemde.
Geweldig om te lezen…gaan je gedachten weer terug naar die goeie oude tijd.Telkens denk ik daar aan terug als ik op Molenberg langs de villa van de Fam.Mulder kom.Mijn tante Mevr.Schillings en haar zus Mevr.Fijneman waren daar werkzaam.In de zomer gingen zij mee naar Italie.Wij kinderen wachtten dan vol ongeduld in de straat als mijn oom en tante thuisgebracht werden door een busje van de firma Mulders.Wij kregen dan leuke souveniertjes en de namen Lugano..Weggis..en de verhalen waren voor ons zo iets geweldigs.Ook mocht ik eens heel even in de villa binnen kijken..nou zoiets prachtigs..nooit vergeten.Zou het inderdaad ook fijn vinden als er daar nog foto’s van zijn.en misschien mijn oom Zef en tante Greta nog op zouden staan.Wat ik nog weet is dat zij daar tentenkampen gingen opzetten.
Leuk om de verhalen te lezen! In 1955 ging ik met mijn verloofde naar
Weggis, Zwitserland. Twee grote tenten stonden er 1 voor de dames en
1 voor de heren, ja zo ging dat toen nog.
Deze week was ik wat aan het opruimen en kwam de folder tegen van de
Jubileum Reizen 35 jaar White Cars.
Is er misschien iemand die hem wil ontvangen?
Groet
Hallo Dicky;
Als het mogelijk is zou ik graag de folder van de White Cars willen ontvangen.
Zullen we dat dan telefonisch afspreken of hoe doen we dat?
Mijn telefoonnummer is 043-3652207.
Alvast bedankt.
Heb via een kennis de naam Huub Mulder van White Cars vaak gehoord. Moet inderdaad een heel charmante en innemende man geweest zijn.
Heeft iemand een foto van Huub
IK BEN MAAR EEN ZEISOEN DAARGEWEEST IK MEEN 1963 ZEER MOOIE TIJD GEHADEN ZEER MOOI MATERIAAL VEEL NAAR PISHERA GEREDEN EN IEDER WEEK NAAR WEGGIS EEN GEWELDIGE TIJD JAMMER HET IS VOORBIJ GRT
IK WEET NOG GOED TOEN DE O M IN BRAND IS GEVLOGEN
Er komen hier nogal wat wetenswaardigheden voorbij als het de gewezen firma White Cars aangaat, ze zijn weliswaar niet allemaal correct, maar dat tast het nostalgische sentiment dat de naam White Cars bij menigeen teweeg brengt, niet aan. Jan Muyres heeft al een aantal foutjes gecorrigeerd, maar er zijn er nog enkele blijven hangen, zoals de bewering dat de Mercedes die ooit in het bezit was van Irene, de vrouw van Hub Mulder, vleugeldeuren had. Dit is een beetje overdreven. Als de mooie herinneringen aan zo’n prachtig bedrijf je fantasie een adrenalinestoot geven, kan het gebeuren dat je middels gevleugelde bewoordingen, blijk geeft van je emoties. Het ging om een Mercedes 190 SL, niet te verwarren met de 300SL die wel was voorzien van zulke “verheffende portieren.” Er is nog nooit een gevleugeld exemplaar van het sportmodel 190SL afgeleverd.
Uit de reacties op dit forum, uit alle delen van Nederland, komt naar voren dat Hub Mulder niet de eerste de beste was. En dat klopt. Zijn charisma viel niet alleen in Nederland op, maar opende in heel Europa deuren die voor gewone stervelingen hermetisch gesloten bleven. Dit charisma zorgde ervoor dat hij zonder dat hij daarvoor moeite deed, in aanraking kwam met andere tot de verbeelding sprekende personen zoals Frederico Fellini, Giuletta Massina, Lamborghini, Maria Callas en vele andere beroemdheden. Frans zei het al, over White Cars en Hub en Irene Mulder zou je een dik boek kunnen schrijven. Met alleen al de anekdotes kun je een hoofdstuk vullen. Niet voor niets stond er tijdens de begrafenis op het bidprentje van Mulder geschreven: “Als Hub binnen kwam werd er nog ‘effekes’ gebleven.”
En vergeet de vrouw van Hub niet. Als ik over haar ga uitweiden, ben ik voorlopig nog niet klaar. Wat een dijk van een vrouw.
Groet
Theo
P.S. Frans ik neem contact met je op. Zullen we dat boek dan maar gaan schrijven, haha?
Ik woonde in het Eijkenderveld en herinner me de garage op de Eijkenderweg nog heel goed. We hebben nog een Tour door Zuid Limburg gemaakt met White Cars. Het was een vriendelijke Onderneming. Die enorme bus haalde en bracht mijn Grootmoeder die slecht kon lopen, van en naar ons huis, Het was een heerlijk dagje.
H. Caubo, Ivins Utah USA,
Heel leuke verhalen over Hub Mulder en de White Cars. In 1956,ik was toen
17 jaar oud, was ik op vakantie in Riva Del Garda met de White Cars. Dat was een van mijn mooiste vakantie. Het was zo gezellig in de bus voor dat je het wist was je op de plaats van bestemming. Ik heb nog een foto van de bus
voor het hotel,jammer genoeg meer de voorkant van de bus.
Zou wel graag meer fotos willen hebben maar wonende in Canada gaat dat niet zo gemakkelijk.
Groeten uit Waterloo Ontario van Hank (Henk) Görtzen
Zijn deze Mulder’s familie van Mulder uit Tegelen. Wij hebben info dat Ben Mulder dit bedrijf zou hebben opgestart maar ik lees links en rechts andere namen van Mulder.
Wie kan ons helpen
Jos Wolbertus
voorzitter Heemkundige Kring Tegelen
Hallo, ik ben Odie Mulder, de oudste dochter van Hub en Irene Mulder. Wij zijn inderdaad familie van Harry Mulder van de machinefabriek uit Tegelen. Hij was de oom van mijn Vader, Hub, en dus de broer van mijn opa.
Groet,
Odie
hoi mijn naam is boy bosch een achter klein zoon van dhr heijnens uit valkenburg hij heefdt bij dit bedrijf gewerkt heefdt iemand nog foto als bus chauffer
IK WAS INTERTIJD BIJ DE WHITE CARS TOEN GINGEN ZE IN AKEN EEN KANTOOR OPENEN IN DE JAREN 60 HET DOET ME NOG PIJN HET WAS EEN PRACHTIG BEDRIJF EN MOOIE BUSSEN GRT
In 1965, meen ik, mijn allereerste buitenlandse reis geboekt bij White Cars aan de Ceintuurbaan in Amsterdam. Een jongerenreis naar Riva del Garda in hotel ‘Elite’. Wat een ervaring! Binnen 24 uur vanaf Amsterdam, via Heerlen, via de oude Brennerpas ook, naar Riva. Daar werd eenieder toevertrouwd aan reisleider Luigi, die eigenlijk Loek heette en vloeiend Italiaans sprak met een zachte G! Het was een geweldige vakantie!
Ik ben op zoek naar Christine Mulder. Zij zat bij mij in de klas op de Stadsacademie in Maastricht.
klopt het dat Hub Mulder in 1952 en 1953 zelf vaker met de bus als reisleider mee naar Londen ging?
Hallo. ik ben Christine Mulder. de jongste dochter van Hub en Irene Mulder. Mijn man, Theo Stevelmans heeft het daar al over gehad. mijn vader heeft zich inderdaad in de beginjaren vaker opgeworpen als reisleider . Dat vond hij leuk om te doen, daarom is hij toen ook met dat reisbureau begonnen..
Ik las in een van de bijdragen dat er een misverstand bestaat over hoe ooit de naam “White Cars” tot stand is gekomen.
Het touringcarbedrijf dankte zijn naam niet aan de roemruchte, Amerikaanse motorenfabriek White, zoals iemand abusievelijk veronderstelt, maar in hoofdzaak aan de kleur van de touringcars. De meeste bussen waren overigens voorzien van Büssing underfloor- en Leyland motoren, de wagens waren zonder uitzondering wit gespoten en de woorden White en Cars waren in sierlijke letters in bladgoud op de flanken aangebracht.
De chauffeurs werden zorgvuldig geselecteerd door hoofdchauffeur Kelleners, die sinds mensenheugenis aan het bedrijf verbonden was en die voor deze gelegenheid zijn meest strenge humeur meebracht. De een na de andere kandidaat-chauffeur viel af omdat de lat erg hoog lag . Het beroep van internationaal touringcarchauffeur was immers in die tijd voor weinig bestuurders van zulke lange voertuigen zonder stuurbekrachtiging en voorzien van notabene een ongesynchroniseerde versnellingsbak, weggelegd.
De Gotthardtunnel bestond nog niet en de haarspeldbochten op het oude, smalle traject op de Brennerpas en de Gotthard vereisten optimale concentratie, ervaring en stuurmanskunst. Zelfs menige chauffeur van een gewone auto hield in die tijd, aan de gevaren op de toenmalige gladde, primitieve wegen over de bergpassen, soms een hartverzakking over.
Hier en daar moest enkele malen worden terug gestoken met zo`n lange touringcar om de meest onmogelijke scherpe bochten te halen. De achterkant – vol met gillende toeristen – die achter de achteras van de touringcar uitstak, hing dan verontrustend hellend, over de onpeilbaar diepe afgrond.
De chauffeur moest onverschrokken zijn, het strekte bepaald niet tot aanbeveling om trillend als een riet achter het stuur te zitten en mee te gillen met de meute, als de vertwijfelde ogen van alle passagiers op je gericht waren . De houding van de chauffeur gaf immers uitsluitsel over de mate van gevaar waarin je verkeerde. En als dat gevaar geweken was werd er uitbundig geklapt voor het vakmanschap van de held achter het stuur: ‘hèhè we leven nog’.
groet
Theo
Ik ben de 60tiger jaren met White Cars met 2 vrienden naar Riva del Garda geweest.
Wij verbleven op een camping in Riva in grote 4 persoons tenten.
Tijdens deze vakantie hebben wij een Tornado mee gemaakt waardoor de camping voor ons niet mee toegankelijk was.
Heel veel schade op de camping door omgewaaide bomen.
Ook veel van de tenten waar wij in verbleven waren stuk.
Wij zijn toen de reisleider gaan helpen alles weer zo goed mogelijk te herstellen.
We hebben toen tijdelijk in leegstaand schoolgebouw verbleven.
Is echt een vakantie geworden die ik niet snel zal vergeten.
Ik ben nog in bezit van fotos van de,schade op de camping.