Op 17 september 1944 werd Heerlen bevrijd. In een [IN]Beeld drieluik kijken we terug op de dagen voor, tijdens en na de bevrijding van Heerlen.
[IN]Beeld: Heerlen tijdens de Tweede Wereldoorlog (2)
Over dit artikel
Wilt u dit verhaal delen op locatie?
![QR: [IN]Beeld: Heerlen tijdens de Tweede Wereldoorlog (2)](data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns=%22http://www.w3.org/2000/svg%22%20viewBox=%220%200%20210%20140%22%3E%3C/svg%3E)
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
September 1944 werd heerlen bevrijd.Het restaurant
van mijn vader “Ruto” aan de Saroleastraat werd het
centrale punt van de verlofregeling voor het 9e leger van
deV.S.de soldaten kwamen voor 48 uur naar Heerlen,waar zij zoveel mogelijk werden verwend,om daarna terug
te keren naar het front.In ons restaurant werd gegeten,
in scholen was slaapgelegenheid.In Schunck (glaspaleis)
was recreatie,etc.Dit heeft geduurd tot mei 1945,waarna
onze zaak werd ontruimd en ter beschikking kwam van
het Nederlandse publiek
Ik heb een vraag voor de heer Euyen: weet u welke relatie was tussen uw vader en de architect Bernard Bijvoet?
Ik ben bezig met een wetenschappelijk onderzoek over deze architect.
Ik heb tevergeefs uw telefoon gezocht op internet.
Al vast bedankt!!!
Rosa Visser
Voorburg
De inval van de Duitsers in Mei 1940 was voor veel Nederlanders een schokkende gebeurtenis. Vooral werden de joodse Nederlanders getroffen door de anti-joodse wetten die de bezetter uitvaardigde. Ook voor de joodse inwoners van Heerlen braken rampzalige tijden aan.
In het boekje van Fiet van Rooy-Trienekens, met de titel “Joden in Heerlen in de tweede wereldoorlog ”
is te lezen dat er een groot aantal Joodse Heerlenaren in de Nazikampen vermoord is.
Ik werd in november 1942 in Heerlen geboren en mijn
(joodse) vader moest mij, zoals iedere nieuwgeborene
aangeven op het Heerlense gemeentehuis. De foute ambtenaar wilde als naam alleen Sara accepteren, wat volgens hem een eis van de bezetter was. Alle Joodse vrouwelijke nieuwgeborenen moesten Sara heten!
Mijn vader ging hiermee niet akkoord, hij wilde mij
Marianne noemen naar zijn zus (in 1944 in Auschwitz vermoord). Hij heeft uren op het gemeentehuis doorgebracht om mij Marianne te mogen noemen.
Omdat hij niet zeker was of de ambtenaar de naam
Marianne zou inschrijven heeft hij bij een notaris nog een akte laten opmaken om na de oorlog, indien nodig, alsnog de juiste naam te laten inschrijven.
Overigens heeft mijn vader de oorlog overleefd omdat hij “gemengd”gehuwd was met een niet-joodse vrouw.
Mijn babytijd heb ik voor een groot gedeelte in de Kelder van ons huis in de Stationsstraat doorgebracht omdat er inderdaad nog al eens verdwaalde bommen op Heerlen vielen. Onze buurman , mijnheer de Vries,
noemde mij daarom als kleuter kelderratje.
.
Mevr. Bosten- Walvis,
In verband met een onderzoek dat ik doe naar joods Heerlen voor de oorlog kunt u mij zeker belangrijke informatie geven.
Wilt u zo vriendelijk zijn mij te mailen?
Met vriendelijke groet.
matt lendfers heerlen.
Ik zou u graag willen mailen, maar kunt u dan uw e-mailadres hieronder neerzetten? Anders kan ik u niet mailen.
Met vriendelijke groet, Marianne Bosten.
Sinds enige tijd ben ik op zoek naar informatie om het verhaal over mijn grootvader compleet te maken.
Heeft iemand informatie over Pieter Matthijs Erkens?
Hij is geboren 1893 in Schinnen.
Hij is overleden op 19 november 1944 in Neuengamme.
Erkens was tussen 1934-1944 directeur van de NV Beckers-Koten’s steenfabriek aan de sittarderweg/meezenbroekerweg te Heerlen.
In de Steenfabriek zouden joodse mensen ondergedoken zijn. Bij de overval op de fabriek zou een joods kind door de Duitsers zijn doodgeschoten.
Erkens zou zijn verraden door een plaatselijke slager die lid was van de NSB.
Ik probeer te achterhalen wat er precies gebeurt is.
Ik ben zelf cameraman en wil een film hierover gaan maken. Helaas kan ik aan niemand meer iets vragen want mijn oma (zijn vrouw) is helaas overleden en tijdens haar leven wilde zij nauwelijks over hem praten. Ook zijn kinderen die nu nog in leven zijn willen nauwelijks iets kwijt.
Mijn vragen zijn:
Kent u Erkens of kent u mensen die hem gekend hebben in de oorlog?
Kent u namen van Joden die in de fabriek gearresteerd zijn?
Kent iemand de betreffende slager uit Heerlen of zijn familie?
Weet u misschien iets van de werkelijke gebeurtenis of kent u mensen die er iets vanaf weten. ik wil graag weten hoe de Duitsers op het spoor van de onderduikers zijn gekomen.
reacties graag naar noudsmeets@gmail.com
De foto Raadhuisplein bij de Hema is geen Duitse formatie. In het midden zie je Koningin Wilhelmina die handjes geeft.
Voor Henk.
Dit zijn de nederlanse gezagstroepen die gelegerd waren in een kazerne
van houten barakken aan de Huskensweg in heerlen. Mijn vader was daar op 40 jarige leeftijd in dienst opgeroepen als sergeant. Ikzelf ben daar op het raadhuisplein met mijn moeder gaan kijken en moet daar ergens bij de toenmalige Hema staan. Het is niet alleen de Koningin waar het aan te zien is maar ook de witte helmen van de amerikaanse M.P. en aande andere helmen.Duidelijk geen duitsen.
Ernest
De soldaten op de foto bij het gemeentehuis zijn nederlandse soldaten van
Gezagstroepen die direct na de oorlog het militaire gezag in Heerlen hadden. Hun kazerne was op de Huskensweg tegen de steenberg van de
ON 1. de steenberg diende bij schietoefeningen als kogelvanger. Mijn vader was daar gelegerd als sergeant en gaf exercitieoefenigen op de Huskensweg. Ik ben daar als vierjarige kleuter vaak heen geweest op Zondag. De militaire met de witte helmen zijn amrikaanse m.p. Aan de helmen kunt u zien dat het geen duitsers zijn.
De benaming van duitse militaire op het raadhuisplein is onjuist.
Dit zijn nederlandse soldaten van de gezagscompagnie die gelegerd was in een kazerne van houten barakken op de Huskensweg in Heerlen.
Ze stonden tegen de steenberg van ON 1. Tijdens schietoefeningen diende de steenberg als kogelvanger. Mijn vader is daar kort na de oorlog als sergeant gelegerd geweest. Als hij op zondag dienst had ging ik met mijn moeder daarheen. Een week was hij sgt.v.d. week de volgende zondag wachtcomandant op de Kazerne en de zondag daarna wachtcommandant op het station. Hier bewaakten ze de treinen met amerikaanse goederen. Mijn vader heeft hier 18 maanden gediend.