Als boeven opgepakt en mee naar het politiebureau

In 1954 werd begonnen met de bouw van de bolvormige gashouder op het terrein van het gemeentelijk gasbedrijf aan een weggetje dat later de Henri Jonasstraat zou heten in Meezenbroek.

Vanuit onze straat, de Frans Halsstraat, konden wij de verrichtingen goed volgen omdat het terrein in het verlengde van onze straat lag die toen eindigde bij de Tooropstraat.

In een eerder stadium was men bij het egaliseren van het terrein op stukken steen en restanten van een muur gestuit waardoor vertraging in de werkzaamheden optrad. Na archeologisch onderzoek bleek het om resten van een Romeinse villa te gaan. Prompt haakte het Limburgs Dagblad er op in door eind maart een artikel te publiceren dat er Romeinse steenkolen waren gevonden. Het was een zeer geslaagde 1 Aprilmop!

De bouwers van de bolgashouder waren werknemers van een Duitse firma. Zij werden gebracht en gehaald door altijd dezelfde autobus, een Magirus-Deutz. Of de werklieden iedere dag vanuit hun woonplaats naar de werkplek heen en terug werden gebracht, of dat zij doordeweeks ergens een kosthuis hadden weet ik niet meer. Maar de bus bleef wel de hele dag op het bouwterrein staan. Een van de werklieden zal dus tevens chauffeur zijn geweest.

Op een middag waren mijn vijf jaar jonger broertje en ik aan het spelen in de buurt van die bus. Mijn broertje had een paar dagen eerder een blikken trommel gekregen en trommelde er lustig op los. Kennelijk ergerde een andere jongen, Pietje E. die op nummer 52 woonde, zich zo aan het lawaaiige getrommel dat hij de trommelstokken van mijn broertje afpakte en ze op het dak van de bus gooide. Mijn broertje begon natuurlijk te janken en ik nam het, als grote broer, voor hem op. Dat werd dus ruzie en elkaar met stenen bekogelen. Totdat een steen uit de koers raakte en tegen een ruit van de bus terechtkwam die vervolgens in duizend stukjes aan gruzelementen ging. Het gooien van stenen was meteen over en bedremmeld stonden we erbij en keken er naar, niet wetende dat te doen. Dat wisten wel de bewoners van nummer 66, de familie W., die telefoon hadden.

Opgepakt door de politie
Zij hebben de politie gebeld want al spoedig kwamen “de blauwen” in hun wit/zwarte VW-kever met blauw zwaailicht en sirene aangesneld. Ik kan me niet meer herinneren of we in de boeien zijn geslagen, maar we moesten wel alle drie mee naar het politiebureau aan de Geerstraat. Gelukkig werden we niet op water en brood achter de tralies gezet maar moesten ons verhaal doen. Hoe het verder afgelopen is weet ik niet meer; het zal wel een kwestie voor de aansprakelijkheidsverzekering zijn geworden. Of ik, na thuiskomst, met blote billen naar bed werd gestuurd……..geen idee, het is al zo lang geleden en “Halt” bestond toen nog niet. Moedwillige vernielzucht trouwens ook niet (geloof ik).

De bolgashouder werd in 1955 in bedrijf gesteld en wit geverfd waardoor het op een enorme voetbal leek. Nog geen 15 jaar later werd het gevaarte alweer buiten gebruik gesteld en afgebroken omdat ons land overschakelde op aardgas waarvoor geen gashouders meer nodig waren. Deze kapitaalvernietiging doet mij denken aan het legendarische viaduct over het dal van de Gulp bij Gulpen in de LTM-tramlijn Maastricht-Vaals. Deze 600 meter lange en 20 meter hoge ijzeren constructie heeft maar dertien jaar bestaan van 1925 tot 1938.
Maar dat is een andere geschiedenis die bovendien niet gerelateerd is aan Heerlen.