Een hoop herinneringen heb ik aan Heerlen van vroeger… en daar valt dan die naam: “Sanssouci”.
Deze lag vlak voor de spoorwegovergang naar de Willemstraat. Ik pendelde tussen “De Ouwe Stomp”, “Femina” en “Sanssouci”, inderdaad zonder zorgen, want je was jong en de stad was vertrouwd. En ook al werd er vaak geknokt – ik heb weleens gehoord, dat de politie soms niet kwam om de boel niet te laten escaleren of vanwege gebrek aan mankracht, lees: zorgen om het vege lijf, wat ik me kan voorstellen – je wist waar je wel of niet en wanneer je ergens kon komen.
Is de drank in de man, dan is de wijsheid in de kan. Soms waren mensen nog voor rede vatbaar. De drank werd nog niet teveel met pillen vermengd. Veilig was natuurlijk een patronaat. (hoe kan het ook anders met zo een naam). Daarheen ging ik vaker met carnaval: HKB, Heerlerbaan, Welten.
Dan het TBC van onze school. Zoenende en vrijende paartjes tussen de jassen en de paters stonden het tot op zekere hoogte toe. De paters Franciskanen heb ik altijd wereldwijs gevonden. Met begrip voor het tegenwoordig veel beschreven puberbrein.
Op de dansvloer
In datzelfde TBC had ik dansles tot op het moment dat de Engelse wals gedanst werd en ik en mijn partner hetzelfde stel al driemaal met grote uithalen langs had zien komen. Ik zocht de fout toen nog bij ons. In “De Ouwe Stomp”, die ik vaak frequenteerde, had je geloof ik beneden een lange pijp met dito bar (dat scheelt als je iets tussen het drinken door moet bestellen, tenminste als er genoeg bedienend en attent personeel is) en boven ook nog twee ruimtes met wat meer “easy listening”. In één kon je elkaar ook nog verstaan als je niet schreeuwde (moet je nu om komen). Na de mislukte danslessen maakte ik grif gebruik van de fel beschenen “diamanten” ballen en stroboscopen in de duisternis , die ook de wat stijver en minder funky bewegende dansers, – ja, zoals ik – ongekende bewegingen ontlokten. Die had je in Femina ook, vandaar.
Toen ik naderhand studeerde was mijn toenmalige zwager Henk in de “Ouwe Stomp” uitsmijter, annex barman, annex manusje van alles, annex brede-schouder-om-op-uit-te-huilen. Zo kwam het, dat we er weleens na sluitingstijd gezellig nazaten. Bij een van die gelegenheden moest ik me nog als autochtone Heerlenaar verdedigen omdat mijn Limburgs door het vele toeven in Amsterdam wat mankementen vertoonde. Mijn hospita in Amsterdam op haar beurt vond, dat ik na mijn weekend in Heerlen weer meer “zong”. ‘Het kan verkeren’.
Omdat fotomateriaal schaars is over oa. Sanssouci, zijn ingestuurde foto’s van harte welkom. Deze zijn te sturen naar: info@heerlenvertelt.nl
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Heerlen is inmiddels minder “zangerig” dan toen. Gelukkig maar…
Hallo Wim, ik dacht eerst dat je mijn vroegere buurjongen was echter dat blijkt niet zo te zijn.
Wim, ik heb je stuk gelezen en de herkenning is heel leuk, echter wat ik me afvraag; volgens mij was de Oude Stomp in hetzelfde pand waar daarvoor Sans Cousis was. Dat weet ik eigenlijk heel zeker. Is Sans Cousis misschien daarna op een andere locatie gekomen, want ik weet nl niet beter dan dat het vóór de Stomp in datzelfde pand zat.
Leuk geschreven!
H.gr.,
Jolanda
Je hebt gelijk Jolanda. Sans Souci ben ik gestart in 1966 dat was een societeit(SA SO Soos) de Ouwe Stomp ben ik begonnen op 9 december 1971.
Sans Soucis is gestart door de familie Jaspers , die zijn naar Valkenburg vertrokken in 1968, om daar de Viking dancing te gaan beginnen. Familie Peeters ( voorheen exploitant van cafe / restaurant Stadt Aachen , nu de Tapperij , en daarna het trefcentrum A gene Bek in de Monsieur Schrijnenstraat ) heeft de dancing toen overgenomen. Peter Lousberg heeft het daarna pas in 1970 of ’71 overgenomen en het in opdracht door 3 jonge gasten uit Heerlen in brand laten steken in 1981, dat ging enorm mis.
Hallo Wim,
wij kwamenvanaf 1970 met vrienden vanuit Aken naar Heerlen.
Mijn eerste bezoek aan een Disco in Heerlen was Sanscousis. Altij beregezellig en super goede muziek.
Inderdaad pendelten wij altijd tussen Sanscousis en Femina. Want soms was er opeens entree te betalen dan ging iedereen naar de andere Disco. Dit wisselde verschillende keren. De oude Stomp is in de plaats van Sanscousis gekomen.
groeten
Alex
Dank Jolanda en dank Alex. Zo zie je maar weer, de Ouwe Stomp= Sanssoussis, oftewel een andere naam voor hetzelfde pand. Ik heb dus niet alleen tussen die geweldige uitgaansgelegenheden gependeld, maar ook nog een paar jaren gecomprimeerd en tussen de jaren gependeld. Het zal met mijn leeftijd te maken hebben. Of: alles was zó gezellig en zat zó vol belofte dat het op elkaar leek. Er wás ook wel veel te doen daar in die gezellige bocht bij de kerk tot aan of moet ik zeggen tot achter de spoorwegovergang! Groet aan jullie.
Hallo….ik zit jullie schrijven te lezen over vroeger en wat ik me ook nog kan herinneren had je nog Barbarella aan t spoor en manuela in de winkelstraat.Veel succes met het verzamelen van oude verhalen en foto’s en ik blijf af en toe eens kijken op jullie site. Grt marie-jose
Veel gelezen over de cafés, in Heerlen maar niets over het Kegelpaleis.Iedere Zaterdag was er dansen, het was er altijd heel druk en heel gezellig, mooie orkestje of dit was voor jullie tijd.1955.
En wat te denken van ” oud Heerlen “. Op zaterdagavond eerst naar Royal, daarna naar “oud Heerlen” voor een paar pilsjes.
Dan een lekker frietje bij de houten friture aan de overweg.
Simpel allemaal maar oh zo gezellig
Groetjes.
Hallo Ton die donker biertjes waren ook zo lekker,met Karel
Achter de bar en Johnny widdershoven kwam naar binnen
Gewaltz. Over die kleine Sjaak Quint die in1944 in de
Ardennen heeft gelegen als tolk by de Amerikanen hij is in zijn
Amerikaans Uniform begraven. ik heb foto’s van Heerlen o,à van terwormn1928 enz.
Groetjes,
Marianne Quint New york
Ps heb foto van Teun Ries van het Kegelpaleis
Hallo Marianne,
Vanuit Sneek hoe gaat het in new York?
Wij,Annie en Gerrie jongen zaten de verhalen van ons broertje Wim nog eens door te lezen en kwamen een reactie van jou tegen.
Met de rest van de familie ook alles oke en waar wonen ze?
Leuk een reactie te ontvangen
Je oude buurmeisjes
Annie en Gerrie jongen
In het Kegelpaleis werd op zaterdagavond flink geswingd op de muziek van geweldige Indo rockbandjes.
Als ik me goed herinner waren het vooral “the crazy kids” die ons lieten swingen met hun covers van bekende rocknummers.
Het moet inderdaad in de 2e helft van de vijftiger jaren geweest zijn.
Er is vrij weinig te vinden op deze site over het uitgaansleven in de
vijftiger jaren. Waarschijnlijk is de generatie die het nog bewust heeft meegemaakt te oud of te weinig computervaardig om hun herinneringen
op schrift te stellen.
Wel Billy bosten ik kan mee vertellen min naam is Marianne
Quint woon nu in New york kom 3 maal per jaar na Heerlen
Woonde op de benzerader weg14 b denk aan Mestriner
Min vriendin was Martha Wysbek, alle verhalen die ik lees
Dat waren de beste teiden,ik lees ook over mein oom
J Quint is uw vrouw M. Walvis p.s. mein oom de schoonvader
Van Herman de Man. Mijn NL taal is knudde
Kon een boek schreiven, over Heerlen
Good bay uit NY,
Marianne Quint
Hi Marianne Quint, wat leuk om van je te horen. Het was een leuke tijd vroeger bij Mestriner. Mijn vrouw is inderdaad Marianne Walvis,
we zijn al meer dan 50 jaar getrouwd en we wonen al meer dan 40 jaar in Zeeland en af en toe gaan we naar Heerlen terug en bezoeken plekjes waar we herinneringen aan hebben.
Er is natuurlijk veel veranderd, maar veel is nog terug te vinden.
Veel groeten van Marianne en Bill Bosten.
Net even over het spoor, in de kelder van het Lichtpaleis (?) zat de Bonanza Bar. Daar werd veel soulmuziek gedraaid. In de periode 67/69 pendelde ik tussen SansSouci en De Bonanza. Eerst wat meisjes ophalen in de Disco en meenemen naar de Bonanza, voor de betere muziek, begrijp je wel ;-).
Zo ben ik ook aan mijn eerste vrouw gekomen!
Ja, ik kan het mij nog goed herinneren. Kwam veel bij de Oude Stomp, naderhand was het nog Studio 54 geworden, maar toen was de flair er van af. Toch veel plezier gehad in die tijd, was wat ongedwongen, prijzen waren goed en weet nog dat ze een rook-machine kregen, tjonge wat een feest destijds… nam je wel de adem weg, maarja, wat deed je al niet om een avondje plezier. Tot 23.00 uur, dan moest je thuis zijn, tegenwoordig gaat men pas rond dat tijdstip. Ach, we zijn nu ouder en dan hoeft dat allemaal niet zo nodig meer, andere interesses enz. bepalen nu een dagdeel. Wat een tijd was dat, met tavares, de tramps en noem maar op.
Draai ze nu nog trouwens met herinneringen aan de “tijd van toen”
Ik herinner me veel details uit de verhalen. Ik ging op stap in de jaren 1976-1986. La Cave, Ouwe Stomp (ook boven en o wee als iemand een glas naar beneden kieperde..), Piepke (later Style en Number One), Femina. Ook herinner ik me Manuela. En inderdaad, veel pendelen tussen de gelegenheden en daarna (eind jaren 70, denk ik) frites eten aan de houten keet van Baten aan de Spoorsingel.
Er was ook nog ( +- 1969 -70 )San Tropez , naast de Bagatel Bar , waar wij altijd gingen tafelvoetballen. Aan de voorkant was de kroeg en achterdoor de trappen omhoog was het kleine zaaltje. Veel soulmuziek en veel Indos en Black People. Hier heb ik de eerste keer gezien dat er drugs verhandeld werden.
Ook kwam het voor dat voor de ingang vlink gevochten werd.
pendelen van ” Bedrock” (middag) naar Sanssouci (avond). ook St.Tropez ( amerikanen in pak en witte zakdoek, dollars 3,5 a 4 gulden). later Shangri la . Trouwens ook ” Morenhoek” ( Dean Martin ,Petula Clark, enz).
Een zomer in alle sociëteiten/cafe/dansgelegenheden , werd overal LP “life at the Apollo” van James Brown gedraaid ,duurde twintig minuten, drie nummers achter elkaar.