Het is 15 augustus 1937 als R.K.V.V. Passart word opgericht. Met twee elftallen trad men aan in de toenmalige Roomsch Katholieke Limburgsche Voetbalbond (RKLVB).
Dit is deel 2 van “75 jaar V.V. Passart”, lees hier ook deel 1.
Sportieve successen
In deze periode begon dan ook de meest in het oog springende periode van de vereniging. Sportief werden vele successen behaald, er was een enorme toeloop van jeugdleden zowel uit de wijk Passart als uit omliggende wijken, de damesafdeling van V.V.Passart werd opgericht. Jarenlang werd met 2 elftallen aan de damescompetitie van de KNVB deelgenomen. Opzet en structuur werd door menig vereniging in de omgeving overgenomen, en zo kregen we heuse derby’s met club als Nieuw Einde en Helios.
In 1986 verhuisde de vereniging voor de elfde maal (nog niet de laatste) naar het Emmastadion aan de Passartweg. De nieuwe accommodatie werd wederom in eigen beheer gebouwd, ditmaal met een jeugdhome, apart was-, en materialenhok, en een massage/behandelruimte. De organisatiestructuur van de vereniging kreeg een professioneel karakter. Sponsoring deed zijn intrede, er was een heuse toeloop van spelers uit de omgeving.
Het woord is gevallen, sponsoring. Ook bij V.V.Passart is het altijd noodzakelijk geweest om een aantal sponsoren te vinden om op financieel gebied het hoofd boven water te kunnen houden. Veel bedrijven in de omgeving sponsoren jaarlijks een reclamebord langs het speelveld, doch groot was en is de steun van verhuisbedrijf Wiermans uit Heerlen voor onze vereniging. Meer dan twintig jaar zijn zij sponsor en de laatste jaren onze hoofdsponsor. Wiermans Verhuizingen en Opslag steekt jaarlijks wel een of meerdere teams in nieuwe kledij, ook op andere fronten steunen zij de vereniging.
Promoveren naar de 4de én 3de klasse
De goede uitstraling van onze teams, dankzij de steun van hoofdsponsor Wiermans, hebben er absoluut toe bijgedragen dat er goede resultaten behaald werden.
Successen konden dan ook niet uitblijven, en in het seizoen 1990/1991 promoveerde het eerste elftal na een glorieus behaald kampioenschap voor het eerst in de historie naar de grote KNVB de vierde klasse. De afdeling werd daarmee voorgoed vaarwel gezegd.
Alsof het nog niet genoeg was, promoveerde men het daarop volgende seizoen naar de derde klasse, voorlopig het hoogtepunt uit de historie van de vereniging. In een zinderende wedstrijd wist ons eerste elftal in een allesbeslissende wedstrijd van de nacompetitie de naaste buur Helios’23 voor enkele duizenden (!) toeschouwers in het stadion van het eens zo roemruchte Limburgia, te verslaan. De promotie was een feit.
Ook bij de lagere elftallen bleven successen niet uit. Er weren in deze tijd door de verschillende elftallen het ene kampioenschap na het andere kampioenschap behaald, de trainingen werd massaal bezocht, het ledenaantal groeide en groeide. Op een geven moment speelde V.V. Passart met vijf senioren-elftallen in de competitie, een dameselftal, een veteranenteam, den diverse jeugdelftallen of zeventallen. Het was dan ook elke zaterdag en zondag passen en meten om iedereen te laten voetballen.
Deze successen bleven niet onopgemerkt en draagkrachtige verenigingen uit de omgeving “rammelden met de geldbuidel” waarna een aantal spelers vertrok, en het eerste elftal weer snel een stapje terug moest doen, om in de vierde klassen wel vaste voet aan de grond te zetten. De vereniging heeft dankzij haar goede organisatiestructuur, gedegen jeugdopleiding en doordat menig oud speler zijn Passarthart liet spreken door zich beschikbaar te stellen voor het eerste elftal kunnen voorkomen dat een verdere val ingezet werd.
Succesvolle spelers
Het succes van de club bracht natuurlijk ook succesvolle spelers met zich mee. We kennen natuurlijk keeper Nico Hanssen en spits Robbie Adams. Verder zijn er menig speler vanwege zijn kwaliteiten weggekaapt. Allemaal spelers welke opgeleid zijn bij de V.V. Passart.
De laatste verhuizing?
Dan tekent zich wederom een verhuizing aan, de twaalfde, hopelijk de laatste. Het terrein aan de Passartweg kreeg een industriële bestemming en de vereniging moest op zoek naar een nieuwe locatie. Toeval of niet, het werd uiteindelijk hoek Demstraat/Akerstraat- Noord te Hoensbroek, pal tegenover de wijk Passart, nagenoeg dezelfde plaats als waar V.V.Passart ná haar oprichting in 1937, het eerste speelveld had!
Als een van de eerste verenigingen in de gemeente Heerlen kreeg V.V.Passart een kunstgrasveld. In goed overleg met buur EHC Hoensbroek wordt dit veld optimaal gebruikt. Trainingen hoeven niet meer afgelast te worden en worden steeds beter bezocht, wedstrijden gaan , behoudens extreme omstandigheden, altijd door.
In de nieuwe knusse kantine is het gezellig toeven en er worden menige activiteiten georganiseerd om spelers, supporters en allen die V.V.Passart een warm hart toedragen, aan de vereniging te binden.
Sportief gezien gaat het ook sinds de (hopelijk) laatste verhuizing goed. Wederom worden jeugdspelers ingepast in het eerste elftal, en na een kleine dip, degradatie naar de vijfde klasse, maar meteen daarna weer promotie naar de vierde klasse, spreekt het eerste elftal de laatste jaren een duchtig woordje mee in de competities. Voor prijzen komt men nog net iets te kort, wie weet wat ons de toekomst brengt.
Het jaar 2012 is in veel opzichten een belangrijk jaar voor V.V.Passart. De vereniging bestaat 75 jaar en zal dit uitgebreid vieren.
Tevens staat een fusie met V.K.C.’89 uit Hoensbroek voor de deur. Deze vereniging heeft door het accommodatiebeleid van de gemeente Heerlen haar plek aan de Schuureikerweg moeten verlaten en aansluiting gezocht en gevonden bij V.V.Passart. Bestuur, staf, spelers, dameselftal en jeugdafdeling hebben onderkomen gevonden op de huidige accommodatie, en gezamenlijk hebben V.V.Passart en V.K.C.’89 er iets moois van gemaakt. De fusie zal dan ook waarschijnlijk nog in 2012 een feit zijn.
Hiermee houdt de vereniging niet op te bestaan: in menig hart van wijkbewoners en aanhangers zal ook al is het onder een andere naam, “de Passart” blijven voortbestaan.