Herinneringen uit.. Canada

Onlangs vond ik de website Heerlen Vertelt. Mijn zoeken op de internet bracht mij eerst op een andere website waarop een foto van een van mijn neven stond. Daar zag ik ook een foto van de Neutrale Volksschool waar onze hele familie op heeft gezeten. Nadien heb ik nog eens “NVS” via Google gezocht en daar vond ik Heerlen Vertelt. Ik heb bijna de hele dag gelezen over mijn omgeving van mijn jeugd.

De wereld rond
Ik ben geboren in de Vignonstraat in 1957 en heb daar gewoond tot 1975. Mijn ouders zijn daar gebleven tot het einde van hun leven. Al als een kleine jongen wilde ik banketbakker worden. Mijn oom – die er ook voor geleerd had – raden mijn ouders aan om mij naar de koksschool te sturen. In Heerlen werd toen alleen opgeleid voor Banketbakker zo ik ging na de NVS naar Sittard voor de 4 jarige Horeca opleiding. Na afloop van de opleiding heb ik gewerkt als een leerling kok op Restaurant de Landgraaf in Schinveld voor 3 jaar. Daarna heb ik twee 6-maanden contracten afgesloten op de Cruise Schepen SS Statendam en de SS Veendam van de Holland Amerika Lijn gebaseerd uit New York en Miami. Van uit Miami ben ik op vakantie gegaan naar Montreal Canada voor 2 maanden. Ik heb nog een jaar in Apeldoorn gewerkt in het Restaurant t’Schellinkje van de schouwburg in Apeldoorn. Van uit Apeldoorn ben ik het emigratie proces begonnen.

Kerst avond 1977 blijft goed bij mij in het geheugen, ik was met mijn Moeder om 12 uur s’nachts met de hond aan het wandelen bij de vijver en de klok van de kerk begon te luiden. Op dat moment begon het ook dikke vlokken te sneeuwen. Mijn moeder vond dat prachtig en ze zij dat het iets speciaals voor haar was om met mij die avond daar te wandelen. Op 18 Januari 1978 ben ik vertrokken naar Toronto Canada.

Terug naar de Heerlense tijd
Ik woon nu al vele jaren in Canada en het is leuk om weer eens van de Heerlense tijd te genieten. Verhalen over de Neutrale Volksschool, de Meezenbroeker vijver, het Boerenslot en al die andere verhalen brachten veel herinnering op. Ik zal proberen om ook wat van mijn jeugd te vertellen.

Opgroeien in de Vignonstraat was bijzonder voor ons want wij kwamen van een groot gezin van 11. Mijn herinneringen zijn van een druk huishouden met erg veel gezellige tijden waar familie en vrienden altijd welkom waren.

Spelen met de buurt kinderen buiten zoals knikkeren, stoepje stuiten met een voetbal, tollen en badminton (tennissen) was altijd een hele dag van veel plezier. Hinkelen, ballen en touwtje springen waren ook vaak het spel van de maand. Ook binnenshuis werd gespeeld zoals tafeltennis, Monopoly, kaarten en sjoelen. Televisie hadden wij niet omdat mijn vader dat niet wou. Hij zei dat met de televisie de gezelligheid weg zou zijn. Zo Televisie kijken deden wij bij andere buren, maar de televisie van die tijd was toch alleen s’avonds.

De Neutrale Volksschool
Onze school vrienden waren anders dan onze buurt vrienden omdat wij de enige van onze buurt naar de NVS gingen de rest ging naar de Katholieke school. Niet dat dat ons wat scheelde want het maakte ons niks uit. Mijn tijd op de NVS was ook een mooie tijd. Al kan ik me toch herinneren dat mijn lerares in de derde klas mij op WC papier liet schrijven omdat ik een slecht handschrift had. Maar ja aan dat kreng denk ik altijd terug als ik met de computer bezig ben. Meester Piroen, Juffrouw Hausser en Hoofd Meester Cohen kan ik me nog goed herinneren.
De zoon van Meester Cohen, Jan Cohen was een vriendje van mij en ook Alex Bruin speelde veel met ons. Ik weet nog dat Meester Cohen voorstellingen deed met de kinderen voor de familie leden in het GIM lokaal. Ik moest optreden als Cassius Clay (Muhammad Ali zoals hij later genoemd werd ) en ook als Anton Geesink en mijn rol was om veel grotere jongens te verslaan in wedstrijden. Ik weet nog dat ik in mijn zwembroekje het podium op moest.

Brand!
Ja ik was en ben nog een klein kruimeltje, nou wel een dikke kruimel. Op de NVS hadden wij ook een organisatie de Jeugd natuur wacht en met die maakte wij wandelingen op de hei.
Ik weet nog een keer dat wij op de hei waren en een bosbrand was uitgebroken en waren ingezet om het uit te maken. Wij gebruikte een soort ijzeren klopper waarmee wij het vuur mee moesten uitslaan. De brand werd te groot en toen een boom in brand vloog moesten wij stoppen en weg gaan.

Thuis
Mijn Vader had ook vele interessante hobby’s zoals, post duiven die hij naar het café bracht om weg gezonden te worden zodat ze dan Zondags s’morgens in het hok terug
zouden komen. Als ze in het hok kwamen dan was er een ring aan hun poot die in een soort klok werd gedaan om de tijd te bepalen. Menige keer zat de duif uren lang op het dak en hij maar proberen om dat dier in zijn klok te krijgen.

Ik weet maar zelf van een keer dat hij levensmiddelen had gewonnen en voor de andere keren kan ik me wel herinneren dat wij veel duiven soep aten. Later heeft hij het duiven hok omgebouwd tot een volière voor kanaries en ik weet nog dat wij er veel hadden. Toen hij daar mee moest stoppen omdat hij last had van zijn longen werd het duivenhok
omgebouwd voor onze miniatuur elektrische trein speelplaats. Ik geloof dat wij de enige waren die met de trein speelde op het dak. Daarna heeft hij nog een aquarium gehad niet zoon klein dingetje, nee het was een joekel die bijna half van de huiskamer in nam. Toch waren het interessante jaren in Meezenbroek en ik zou ze niet willen inruilen.

Jo Rogge
Parry Sound, Ontario Canada