Ik heb met veel plezier vanaf ± 1950 tot 1972 vlakbij de OLV-kerk gewoond, net als Marja Oomen en Loek Pannemans in de Van Alphenstraat. Heel af en toe kom ik er nog wel eens en dan verbaas ik me iedere keer weer over de prachtige, ruim opgezette groene omgeving.
Boven op ‘de berg’ stonden – heel algemeen gezegd – vooral de huizen van de geschoolde en minder geschoolde ambachtslui. Bergafwaarts in de directe omgeving van de OLV-kerk die van de beambten van de Staatsmijnen met hun gezinnen. Aan de Oliemolenweg, Bergstraat en Molenberg-laan vond je de grote woningen van nogal wat leraren en leidinggevenden van V & D en – tot slot – richting het Caumerbeekdal de mooie ‘optrekjes’ van ondernemers, medisch specialisten en een aantal notabelen. Aan het begin van de Caumerbeeklaan bevond zich bijvoorbeeld het Oostenrijks aandoende ‘buitenverblijf’ van de familie Mulder, eigenaar van toen bekende touringcarbedrijf White Cars.
De periode op de Broederschool
Het meest onvergetelijk is mijn Broederschoolperiode. Gróte Broeder Renus (lijkt wel de naam van een Indiaan, maar hij was bijna 2 meter lang en wij misschien nog niet de helft .….) van de 1e klas tot en met de bijna altijd serieus kijkende Broeder Ferrerius van de 6de hebben mij op een uitstekende wijze vooral taal en rekenen bijgebracht. Hiervan heb ik – zonder enige overdrijving – nog dagelijks veel plezier én profijt! Ook van het feit dat in die tijd jongens (toen nog geen meisjes) van álle rangen en standen op de Broederschool bijeenkwamen.
De Molenberg was in die tijd namelijk een heel gevarieerde leef- en woon-omgeving. Boven op ‘de berg’ stonden – heel algemeen gezegd – vooral de huizen van de geschoolde en minder geschoolde ambachtslui, bergafwaarts in de directe omgeving van de OLV-kerk die van de beambten van de Staatsmijnen met hun gezinnen, en richting het Caumerbeekdal de mooie ‘optrekjes’ van nogal wat leraren en een behoorlijk aantal notabelen. Binnen onze (voor 99% katholieke) kerkgemeenschap, diverse scholen, het patronaat, de speeltuin en – inderdaad – de vele winkels van uiteenlopende aard zag je diezelfde mensen en hun kinderen terug. Een van mijn toenmalige klasgenoten was Tom Schalken, later raadsheer bij het Hof in Amsterdam dat het Openbaar Ministerie opdracht gaf Geert Wilders te vervolgen. Teleurgesteld in zijn behandeling tijdens de daarop volgende rechtszaak nam hij vorig jaar na een glanzende carrière ontslag.
Van de Molenberg naar Bobbejaanland
Tegenover de kerk woonde begin jaren ’50 de familie Jongen. Vader Ernest was wethouder en had daarnaast een gezin met zo’n 16 (!) leuke kinderen te onderhouden. Het was er de zoete inval, waar de buurtkinderen ook al heel vroeg televisie konden komen kijken. Zo was op zaterdagmiddag altijd Zum Blauen Bock, een ook in Zuid-Limburg populair Frühschoppenprogramm voor jong en oud op ‘de Pruus’.
Josee, een van de oudste mooie dochters Jongen, had stevig verkering met Bobbejaan Schoepen, een bekende Belgische muzikant. Ik heb wel eens mogen meerijden in zijn opvallende, supergrote Cadillac (of Pontiac?). Begin jaren ‘60 heeft hij met zijn vrouw Josee in de Belgische Kempen het nog altijd vermaarde Bobbejaanland neergezet. Josee’s broertje Pedro, een in mijn ogen allesdurver, was – voor zover ik althans weet – de jongste loot aan de Jongenstam…
Het patronaat
Het patronaat onderaan de S-bocht werd jarenlang beheerd door de familie Jacobi, die er pal naast woonde. Bij mijnheer Jacobi moest je zijn voor de afspraken en de sleutels. Diverse clubs vonden er onderdak, zoals de welpen en verkenners met hun enthousiaste, altijd opgewekte hopman ‘Teuntje’ (later meester Teun of Toon). Hij was een telg uit de bijzonder actieve familie Helders van de Hendrik van Veldekestraat. Verder had de judoclub Yama Tani van de supersportieve broers Eestermans er een oefenruimte en draaide de onvermoeibare dj John Nicol (zijn échte naam) er tijdens de ‘discoclub’ de tophits van de week. Ook repeteerde in een van de zaaltjes de toneelclub van de gedreven Emiel Malherbe, zoon uit een acteursgezin aan de Hofdijkstraat , en later ook nog het zangkoor van de Molenberg.
Over de Hofdijkstraat gesproken, hier woonde onder anderen de familie Van Wijngaarden. Goedlachse moeder Van Wijngaarden hield een huishoudboekje bij voor het grote gezin. Aan het einde van de maand was er altijd een tekort. Wat zij dan niet kon verantwoorden, werd gewoon weggeboekt onder de post ‘J.M.W’. Wat zegt u? Gewoon J.M.W. Die nogal katholiek lijkende afkorting stond eenvoudig voor ‘Joost Mag ’t Weten’…
De feestdag van Sint Barbara
Op 4 december, de feestdag van Sint Barbara, patrones van de mijnwerkers, was ieder jaar in de grote patronaatszaal een kinderfeest. Hoogtepunt vond ik – naast een grote zak met snoep die Sinterklaas aan het eind ieder kind aanreikte – de films met Charly Chaplin en die met Stan Laurel & Oliver Hardy. Hardy, toevallig ook de naam van de toenmalige, wel wat serieuzere apotheker aan de Joost van den Vondelstraat, later aan de Kerkraderweg in de buurt van huisarts Heijligers.
De oude mijnheer Oud draaide die oude zwart-wit films op een al even oud ratelend apparaat. Wanneer tijdens de voorstelling de deur openging omdat iemand even naar de wc moest, hoorde je door de hele zaal de in ons gezin nog jarenlang gevleugelde kreet “DEUR DICHT!!!!”.
Dé speeltuin
Medio ’50 is onder de bezielende leiding van vooral mijnheer Loenders uit de Joost van den Vondelstraat, destijds chef-conducteur/-controleur bij busmaatschappij L.T.M., door een aantal enthousiaste en vooral handige mensen de speeltuin in de buurt van de meisjesscholen opgezet.
En wát voor een! Van heinde en verre kwamen ouders met hun kinderen naar de grote speelwei aan de Kerkraderweg met – zeker voor die tijd – prachtige speeltoestellen en ook veel groen. Het oudere, oerdegelijke ‘Hollands’ echtpaar Smits, zat aan de ingang in een nogal klein hok. Vaste bezoekers zoals ik droegen een toegangspenning, anderen betaalden voor een kaartje. Wat mij altijd is bijgebleven, zijn de al dan niet indringende oproepen van mevrouw Smits door de geluidsinstallatie. “Jongen Hovens, niet spúgen!” was er één van.
De vanaf grammofoonplaten platgedraaide ouderwetse muziek was over het hele terrein goed te horen. Zij inspireerde een zekere mijnheer Berkx, mijn latere leraar boekhouden en handelsrekenen, erop te gaan rolschaatsen. Dit deed hij, vaak in gezelschap van een van zijn zoons, in een overdekte buitenruimte bij het speeltuinwinkeltje. En wij maar wachtten tot er eentje viel…….
Tragisch ongeluk
Nu iets heel anders. Een zeer tragische gebeurtenis die veel indruk op mij heeft achtergelaten, is het ongeluk waarbij twee meisjes van de familie Gielgens uit de Guido Gezellestraat zijn omgekomen. Beiden zijn midden jaren ‘50 in een bocht van de Schaesbergerweg geschept door een vrachtwagen van de Carisborg (bruinkool). Zij waren op slag dood. Nog zie ik het onpeilbare verdriet van hun ouders voor me. Vader Gielgens werkte in die tijdals chauffeur bij Schunck.
De Magneet
Ook herinner ik mij nog héél goed de Magneet op de hoek van de Kerkraderweg met de Joost van den Vondelstraat. Voor zover ik weet destijds de enige winkel op Molenberg, die ook op zondag-middag een paar uurtjes open was. De familie Vossen, die bestond uit oma, vader, moeder en de twee zoons Vossen, dreef daar jarenlang een soort Winkel van Sinkel. Deze tot de nok volgestouwde zaak verkocht werkelijk van alles. Tegenwoordig zouden we zeggen bijna het hele pakket aan food en non-food. Oma Vossen zat de hele dag, uit het directe zicht van klanten, pontificaal achter de kassa. Struise moeder Vossen runde in feite de zaak, zág en wist werkelijk alles, terwijl vader Vossen net als de beide zoons, van wie er een Sjef heette, meestal op de achtergrond opereerden. Het is voor mij nog altijd een raadsel hoe die mensen al die tijd blind de weg hebben weten te vinden tussen al die honderden artikelen van de meest uiteenlopende aard. Om over de voorraadvorming van de Magneet maar te zwijgen. Computers bestonden toen immers nog niet.
Bizar ongeluk
Naast het rond 1955 bij de latere Vossekuil neerstorten van een RAF-straaljager waarbij de piloot, die bevriend was met een Molenbergs meisje van Boltong, het leven liet, deed zich in diezelfde tijd nog een voor mij bizar ongeluk voor. Bovenaan de Oliemolenweg, in de volksmond de ‘Steile berg’ genoemd (13%!), stond een bakkerswagen met paard van Ons Dagelijks Brood (O.D.B.). Ongeveer halverwege de berg een melkwagen, ook met paard, van ‘De Mijnstreek’. Het paard van O.D.B. moet van iets zijn geschrokken en sloeg op hol, in volle vaart die ‘Steile berg’ af….. Het is, naar ik later heb gehoord, vervolgens frontaal op het paard van de melkwagen gebotst.
Wij hoorden ervan op school en gingen natuurlijk meteen kijken. De ravage was enorm. Over de hele weg verspreid lagen allerlei broden, vloeiden liters kannenmelk, dreven tientallen pakjes boter en kapotte eieren. De paarden zijn door een dierenarts ter plekke afgemaakt en de brandweer heeft daarna alles netjes opgeruimd.
Verre reacties
Ik las dat zelfs vanuit Nieuw-Zeeland is gereageerd op Ton Otten’s eerste bericht. Ik weet nog heel goed dat Leon Dirks, een oudere broer van Paul, begin jaren ’60 naar datzelfde Dunedin is geëmigreerd. Wij hebben hem toen met een aantal vriendjes in een auto naar Schiphol gebracht. De indrukwekkende Studebaker, de enige taxi van Garage Steins & Zn., hoefde daarbij niet in actie te komen…
Ik heb geprobeerd wat uiteenlopende herinneringen op te halen uit mijn Molenbergse tijd. Ik hoop dat lezers er net zo veel plezier aan beleven als ik heb gehad aan het schrijven ervan!
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Wat een prachtig verhaal, en zo herkenbaar! Maar wie ben je, en waar heb je gewoond?
Ook ik keb een aantal families van de molenberg, zoals de wethouder Jongen (ook ik zat daar op zaterdagmiddag t.v. te kijken) wijngaarden, en vele anderen.
Greotjes, Loek Pannemans
Beste Loek,
Rechts boven het verhaal onder het kopje ‘Over dit artikel’ vind je mijn naam: Hans Prinsen. Ik heb ook even moeten zoeken….. Wij woonden
jarenlang aan het begin van de Van Alphenstraat op nummer 9. Dit is naast de familie Lebesque, waarvan jouw leeftijdgenoot (?) Paul een heel goede badmintonner was.
Hartelijke groet, Hans.
Hello Hans. I remember you very well and your late brother Peet. I’m Leon Dirks brother. I think you lived about two houses down from the Teresia School. Great times on the Molenberg. I might tell Leon to take a look at this site. I can see my sister has already written in as well. My Dutch is not that fantastic anymore so that’s why I’m writing in English. I remember a few in the photo of the broederschool above. Till next time. Regards from Dunedin. Paul Dirks
Hi Hans, I might have that ‘late brother” wrong. Sorry about that. Paul
Beste Paul,
Omdat jij Nederlands goed kunt lezen maar niet iedereen Engels, reageer ik nu in het Nederlands. Ik kan me jou, jouw zus Els en jullie gezin nog goed voor de geest halen. Zo versierde jouw wat oudere broer Léon, die nu net als ik rond de 67 zal zijn, alle leuke meisjes voor mijn neus weg…… Met hem hadden mijn tweelingbroer Peet en ik vroeger ’t meest contact; jij was toen voor ons nog ‘Paultje’…… (Mijn jongere broer Bert is in 1968 overleden.) Wij woonden indertijd met o.a. Paul Lebesque, Harrie Hovens en Tom Schalken vlak bij de Theresiaschool. Op de foto hierboven van de 6e klas sta ik vermeld onder de naam Dicky Prinsen (what’s in a name, Paultje…..☺ ?).
Ik vind het leuk nog eens te horen hoe het jullie in Nieuw-Zeeland vergaat. Mijn beste groeten aan all the Dirksens! Hans.
Hi Hans.Yes I can remember you and Peet very well. You two were always very friendly and nice towards us “younger ones” (although I will be 65 in 5 months time). I always remember Peet’s favourite habit of putting his finger in his mouth and pulling it out to make a loud popping sound. He was a real hard case. Yes I rember the “girls’. Sientje de Vries and Saffientje ??? Jacobs who’s youger sister Bernadine was one of my early girlfriends. And the two girls Pannemans. Great times. Yes New Zealand was a great challenge as an 18 year old. Loved the place from the moment I set foot in the country. Had a great soccer career, married a beautiful Maori girl and have been married for 43 years now, blessed with 3 great children (2 girls and a boy) and also two beautiful grand-daughters, ( one just turned 18 yesterday and one just two months old). I have been selling real estate for the past 24 years, had my own real estate company for a few years and now still do a bit of real estate, have a stamp business and develop websites. Till next time. Greetings from Dunedin. Paul
Ik ben de zus van Paul en Leon Dirks en ben ook al sinds jaar 1959 in Nieuw Zeeland.Het is leuk om alles te lezen van de Molenberg enzelfs foto,s te zien van de Broederschool.Wij waren een familie van 9 kinderen en woonden in de Jacob van Maerlantstraat in de grote gezins huizen.Ben naar de Teresia school gegaan op de Kerkrader weg en van daar naar de huishoud school.Al de herinneringen kwamen terug van mijn jeugd,dansen in het Aambos op lp muziek en naar het patronaat op Heerlerheide.Heb zelf gewerkt bij de familie van Bergen die de Royal en nog twee anderen bioscopen hadden in Heerlen.
Jammer genoeg heb Ik geen foto,s.Ik hoop in de toekomst meer te lezen over de Molenberg. Els Doets Dirks
Wat leuk om te lezen Hans! Enkele details wist ik niet meer.
Één van de zoons van de familie Van Wijngaarden, Ruud, werd later mijn collega bij het ABP, eerst in Den Haag, later in Heerlen.
Behalve de Magneet was op zondagmiddag ook de winkel van Doortje Swinkels, op de hoek van de Guido Gazellestraat en de Kerkraderweg, geopend.
Één van de zoons Malherbe, Emiel, was mijn klasgenoot op de St. Henricus-mulo.
Groetjes.Ton.
Hello Ton
I remember Ruud van Wijngaarden. We went to the St Pancratius school together and we used to meet at the bottom of the S Bocht near the Patronaat. I remember that he played hockey and one day he came to school with a broken nose after he got hit in the face with the hockey ball. Can you remember Pim Jansen who’s father was the electrician in the neighbourhood and they lived across the road from the Bouw-vereniging. We used to kick around and go dancing before I came to New Zealand. Also Henk Quaden and another chap, but I can’t remember his name. I think he later on married Henk Quaden’s younger sister.
Hallo Hans,
Wat een schitterend verhaal over de Molenberg.
Heel herkenbaar!
Onze families kenden elkaar ik ik kan me jou, je broers en zussen en niet te vergeten je lieve ouders nog goed herinneren.
Het was inderdaad een prachtige buurt.
Ik ben er zelf nog wel eens teruggeweest (vorig jaar nog).
Er is weinig veranderd.
Wel staan er veel meer auto’s t.o. van de jaren vijftig en zestig.
Binnenkort zal ik wat foto’s plaatsen die mijn vader in die tijd heeft gemaakt.
groeten
Marja Oomen
hallo aan iedereen die dit leest ik zag deze site en dit is misschien mijn laatste kans wie kent of heeft gekend de Fam ?Lampfers of Lampers op de staringstraat ? op de Molenberg de vader heet Evert??? de moeder truus Jonkers ze hadden in de jaren 50 ik meen twee dochters pietie en silvy ik denk dat ze er gewoond hebben van de jaren 50 tot ongeveer de jaren 70 wat ik me nog meer kan herinneren is dat mijn oom vroeg gestorven is en dat mijn tante jaren later hertrouwd is met een zekere Piet ????? waarvan ze bevallen is van een tweeling jongens Jo en Rene Naderhand is ze naar Brunssum vertrokken en meer weet ik niet Nu ben ik op zoek naar mijn nichtjes . pietie had vroeger last van ik meen astma ik hoop dat er iemand is die mij kan helpen BVD
hoi willy ik ben rene een broer van jo en mijn 3 zussen truus pity silvia en wij wonen op jo na in schaesberg. jou moeder tante mia en ome sjeng waren jou vader en moeder. ik zie dit nou pas omdat mijn vrouw wat aan het zoeken was.alleen 10 jaar te laat. je kan mij eens bellen op nr 0616984996.gr ReneJonkers.
Beste Hans,
Wat de familie Jongen aangaat lijkt mij het aantal kinderen overdreven weergegeven. Dat het een groot gezin was dat klopt wel,maar dat is ook niet vreemd als je zo dicht bij de kerk woont,en daarbij ook nog eens wethouder bent.
Als kind ben ik altijd naar de speeltuin gegaan,maar ik heb echt nooit een penning nodig gehad,want de Smits konden ieder kind wat lid van de speeltuin was. Ook wil ik opmerken dat de speeltuin hoofdzakelijk door de vrijwillige mijnwerker tot stand is gekomen
Beste Willy,
Wat de fam.Lampfers aangaat daar moet je bij Frits Hueber zijn,die kan iedereen van de molenberg . Zo ver mij bekent is woont Frits in Amsterdam .
Ik woonde in de zondagstraat nr. 1 en ken de fam. Muermans nog.
Het verhaal van de 2 zusje, die verongelukt zijn, is me altijd bijgebleven. Er zat een zusje van hun bij mij in de klas, op de Mariaschool.
Naast ons woonden de families Baggen en Sloot.
Het grote aantal kinderen van de familie Jongen op de Molenberg klopt wel degelijk, het waren er zelfs 18, want Dhr. Jongen is nog een tweede keer getrouwd, en uit dat huwelijk zijn ook nog 2 kinderen geboren.Deze namen kan ik me nog herinneren; Josee,Agnes, Miryam, Riny, Astrid, Paula, Lenie Annie Giel, Nico, en Pedro. Een dochter trouwde inderdaad met Bobbejaan Schoepen, en een andere met de belgische T.V. presentator Guy Theys.
paul en ruud hebben jullie nog op
de on2 gewerkt lk woonde in de potgieter str d post.
Ik vergeet nooit hoe mijn vriend Giel Jongen weg werd geroepen uit de speeltuin!Hij vroeg mij of ik mee zou gaan!Hij kwam thuis en zijn moeder was met 18 kinderen!gestorven.Hij was kapot en ik was blij dat hij niet alleen was.Heeft diepe indruk op mij gemaakt!Zijn moeder had een zwaar leven!18 kinderen van wethouder Jongen heeft haar totaal gebroken!Ik weet nog hoe ik mee ging naar de Akerstraat hoe hij de kist mee droeg!Ik had het niet meer toen en zal dit nooit vergeten!Wij voetbalden daar altijd voor hun deur bij de kerk!Ik weet niet hoe het met hem gaat maar hij was een fantastische kerel!Giel als je dit leest vele groeten van Ruud Schiffers!
Zoals iedere Molenbergse jongen zat ik vanzelf ook op de Broederschool.
Ik herinner mij dingen als de jaarlijkse fancy fair met de schiettent de ballentent en de frietenhoek, de speelplaats die door de brandweer werd ondergespoten in de winter, maar eerst werden de putjes met oude kranten afgedekt zodat het water niet meer weg kon.
Het zangkoor, de franse lessen in de zesde, de broeders en de pastoor tijdens de catechismuslessen: waartoe zijn wij op aarde…..
Als bange jongetjes stonden wij ook over de muur te kijken als de vrachtauto’s van Caumans weer eens langsdenderden, want we wisten dat die grote monsters al eens kinderen hadden doodgereden op de Kerkraderweg of ergens op Terwinselen, dat wist iedereen toch?
En als de jongens van de OVS (ondergrondse vakschool) langsmarcheerden van Terwinselen naar de ON1 op hun hoge zwarte schoenen met ijzeren klinknagels eronder met hun blauwe overalls en leren helmen en soms oranje zweetdoekjes om de nek, dan wilden wij allemaal wel koelpiet worden.
En wij wisten ook dat we op de beste school van de Molenberg zaten en ook op de beste school van heel Nederland!
Paul,
Per toeval ben ik op deze site gekomen en las jouw verhaal.
Ik weet nog dat je bent geëmigreerd, daarna is echter ieder contact verloren gegaan.
Wij waren vroeger bijna allemaal lid van de drumband, mijn vader en broers , maar ook enkele van jouw broers hebben in de drumband gespeeld.
De familie Quaden ook met rijkelijk veel kinderen en ik denk dat daar wel een stuk of zeven van in de drumband hebben gespeeld. De man van Jose Quaden is Leo Mous . Ook zijn broer speelde weer in de drumband en zo heb ik al heel wat namen voorbij zien komen die veelal in de drumband hebben gespeeld. Leuk om te lezen na zo’n 40 jaar dat het nog goed gaat met jou.
Pim Janssen
Hallo luitjes van de Molenberg.
Ik lees verschillende verhalen over ons gezin (Jongen) maar zal vertellen hoe het precies zit!
Wij hadden inderdaad 18 kinderen,waarvan er 2 in het eerste levensjaar zijn overleden. We waren met 12 meisjes en 4 jongens en allemaal van dezelfde moeder. Pap is begin 60jaren hertrouwd maar uit dit huwelijk zijn geen kinderen geboren!
De namen van de kinderen zijn;Josee,Wies,Ernest,Elly,Mia,Leny,Paula,Gerda,Margriet,Miriam,Giel,Nico,Riny ,Antoinette,Pedro,Roberta.
Overleden zijn Ernest,Gerda,en Josee(13-09-2013)
Zo nu zijn jullie op de hoogte en kunnen er geen misverstanden meer ontstaan.
Trouwens leuk om al die verhalen van vroeger te lezen,komen er weer jeugdherinneringen naar boven.
Groetjes Nico Jongen
Met interesse heb ik alles over de Molenberg gelezen. Ik woonde in Schaesberg , zat op Claracollege, dus deMolenberg moest ik vaak oprijden. Inderdaad beneden woonde de familie Mulder met toendertijd onbereikbare auto’s, en boven onze geliefde leraar Duits, deheer Duchateau. Met Clara en Bernardinus hadden we dansles, met familie Bernaards.
Met Peet Prinsen heb ik vaakchachacha gedanst, bij deze de groeten!!!!
Mieke Moolhuijsen.
Beste Mieke,
Als tweelingbroer van Peet heb ik hem jouw groeten overgebracht! Hij is na een 35-jarig leraarschap Duits nu zo’n zes jaar met pensioen. Ikzelf herinner me jou uit die chachacha-tijd ook nog goed. Jullie gezin was voor ons echt ‘Hollandse import’. Van jouw bijzondere vader heb ik het vak staatsinrichting gehad. Hij raakte mij als een der eersten in mijn ontluikende politieke opvattingen. Overtuigd humanist als hij was, droeg hij zijn levensvisie direct of indirect op ons over. Dit had ik nog nooit eerder bij een leraar meegemaakt! Zo kan ik me bijvoorbeeld nog herinneren, dat hij een leerling die overhoord moest worden altijd met dichtgeknepen ogen en na veel cirkelbewegingen in zijn lerarenboekje aanprikte. Voelde je je dan als 17- of 18-jarige niet zeker van je zaak, mocht je de beurt laten overgaan zónder vervelende consequenties. Hij prikte ‘geblinddoekt’ gewoon een andere naam. Mogelijk méde hierdoor heb ik mijn HBS-diploma in 1964 kunnen behalen ☺ …….
Hartelijke groet, Hans.
Hallo Hans,
Fijn dat je goede herinneringen aan mijn vader hebt, alles was echter anders zoals het scheen. Hij heeft gelukkig wel op zijn manier een andere wind laten waaien in hetonderwijs , hij deedhet op zijn manier.Wanneer komt ereen reunievan de gecombineerde dansklas van Clara en Bernardinus???
Vr. Gr. Mieke Moolhuijsen
To Paul Dirks,
You talk about two girls, Serafien and Bernardien Jacobs, they are my elder sisters, they are very well!
Greatings from Venray.
Hallo Hans. Je artikel gelezen en ook de klasse foto gezien. Op de onderste rij heb je de naam Michael staan. Hakewessel uit de Joost van de Vondelstraat 49. Mijn vader gaf les op het Bernardinus college(aardrijkskunde en geschiedenis) Volgens mij zat er ook nog iemand in onze klas Henk Book van de Voskuilerweg?
Als het goed is moet jij ook gespeeld hebben in het stuk Perlefine en Orjoen. Een deel van onze klas heeft ook nog gezeten op de Mariaschool de meisjesschool op de Kerkraderweg. Ook een deel is naar de Don Sarto school gegaan in het laatste jaar. Leuk weer die oude herinneringen.
Beste Michael,
Hoewel je jonger bent dan ik, kan ik me jou en jullie gezin weer direct voor de geest halen. Jij en ik zijn in 1963 met de Bouworde mee geweest naar Communay, een plaatsje bij Lyon. Daar hebben we nog samen met succes een van de Alpen beklommen. Van jouw vader heb ik op een – zeker voor die tijd – heel ‘swingende’ manier aardrijkskunde gehad. Ook ben ik met hem en zijn collega Vliegen, die Frans gaf, met de eindexamenklas naar de Oper in Aken geweest. Een onvergetelijk gezellige avond in 1964, precies een halve eeuw geleden……
Met jouw moeder heb ik een aantal jaren enthousiast de sterren van de hemel kunnen zingen in het Zangkoor Molenberg, dat toen onder leiding stond van de bezielende John Bröcheler. En tot slot nog dit. Jouw oudere zus was voor mij – als toen 16-jarige puber – een soort onbereikbare filmster. Zo hoor je nog eens wat, hè?
Hartelijke groet, Hans.
Nog even dit, Michael. Zojuist heb ik jouw verfrissende bijdrage ‘Omscholing is het toverwoord’ op de site ‘Stempel geschikt’ gelezen. Ik wil je hiervoor graag mijn compliment maken! Als oud-consulent Ontslag- en arbeidsrechtelijke zaken bij eerst het GAB en vervolgens het CWI en UWV, heb ik met de door jou heel helder geformuleerde problematiek tot 2010 veel te maken gehad.
Ik vind het bijna verplichte lesstof in elke HRM-opleiding.
Overigens schelen wij maar één jaar in leeftijd, indertijd reden genoeg om niet bij elkaar in de klas te kunnen zitten….. Orjoen en Perlefine ken ik dan ook alleen maar van horen zeggen. Jouw en mijn Bouworde-deelname dateren van 1965. Ik heb nog een vergeeld krantenartikel met een foto van onze ontvangst op het stadhuis van Lyon, waarop (alleen) jij duidelijk herkenbaar staat afgebeeld. Ik wens je alle goeds in jouw nieuwe levensfase!
Met hartelijke groet, Hans.
Hallo hans.
Je antwoord gelezen. ik was de plaatsnaam vergeten en het bericht uit de krant is niet bekend maar zou graag dat stuk in mijn bezit willen hebben, hoe dat zien wij wel. Leuk de herinneringen. Zelf heb ik nog meerdere foto’s van daar in mijn bezit kunnen wij ruilen indien er behoefte aan is.
Bedankt
Hallo Hans.
hierbij wil even je aandacht vestigen op een bericht uit het stuk over de Gruyter en Hardy waarin een beeld werd geschetst over hoe slecht het was op de Molenberg hierop heb jij een tegenbericht gezonden en ik heb daar ook commentaar op gegeven ben het volledig met je eens.
Verder wil ik nog een aantal zaken toevoegen over de jongensjaren
.Sinds mijn 6 de levensjaar ben ik bevriend met George van Hooff. Zijn vader had de winkel van de Edah naast de apotheek van Hardy in de Joost van de Vondelstraat hij was ook bevriend met de kinderen van de Familie van Vossen(van de Magneet. Aan de andere kant woonden de Familie Aarts, Swelsen en Camps. Ook hij zat op de broederschool 1.In de eerste klas zat broeder Theodoricus daarna meester Stijfs in de derde meester Soeren en ook hij was net als ik lid van het zangkoor onder zijn bezielende leiding. Het vierde leerjaar broeder Baltazar en in de vijfde een broeder die ons de tuinen van het klooster in de herfst deed schoonmaken. Ook bekend was hij met de sigarenzaak van de koster, daar haalde ik de sigaren vandaan bestemd voor mijn vader die wij samen achter de schuur oprookten en groen en geel zagen maar dat was interessant. Vrienden waren ook Joop, Pieter en Marleen Feller. Verder ook nog Emiel Malherbe en Paul van Loo(Hofdijkstraat). Hotel Wilhelmina en café Schiffers. Als kleine kinderen veel tijd doorgebracht bij garage Stijns. Hij woonde er eerder dan ik want in het begin was er nog geen “witte buurt” dat was zo’n beetje in 1952 toen ik er kwam wonen. Wij hadden toen Dr. Heiligers die woonde op de Molenberglaan en naderhand op de Kerkraderweg hij was een van de eerste met een auto en ik weet dat de vader van George van Hooff ook toen een van de eerste was met een auto. Bakkerij van Pelt op de Kerkraderweg en in de winter met de slee van de Hofdijkstraat af met zaklamp op de slee. Of in het nieuwe Aambos naar beneden. De kinderen van de eigenaar van de White Cars kon je net missen omdat zij waren aan het skiën. Het grasveld af met genoeg snelheid over het lager liggende pad nog een stukje en dan remmen. Ja vaak te laat tussen de bomen door de Caumerbeek in dus weer een nat pak. rillend van de kou niet naar huis gaan want dan waren de poppen aan het dansen. George zat ook bij Chiel Jongen in de klas. Hij kent nog wel veel mensen uit die tijd. Op dit moment buiten mij geen andere contacten meer door zijn veel en lange verblijven in het buitenland. Wij nog steeds dikke vrienden die vaak oude herinneringen omhoog halen een prachtige tijd.
Nog een stukje gelezen van Tom Jaspers die engelbewaarder was in het stuk met Orjoen(Parel) Heb hiervan nog veel foto’s in mijn bezit en ga deze op de site plaatsen.
Ik hoop weer een stukje bijgedragen te hebben aan het “lief en leed” op de Molenberg. Er zal nog wel meer boven komen uit de grijze massa.
Hans bedankt en groetjes.
Hallo Michael,
Je schrijft dat je foto’s hebt van de musical Perlefine, ik was die Engelbewaarder, dus niet ‘Tom’ maar ‘Fons’, je was dicht in de buurt! Ben erg geïnteresseerd in de foto’s. Ik herinner me trouwens dat jijzelf een schitterende rol speelde in het stuk ‘Schipper naast God’ dat werd opgevoerd door het Bernardinuscollege in de Heerlense schouwburg. Jij was scheepsjongen, toch? Gr Fons.
Hallo Michiel.
Ik weet niet of je mij nog kan herinneren, Je moeder kwam vaak bij ons om de kleren te maken/herstellen.
Ik heb nog een foto van de uitvoering ( Musical Perlefine) als je die nog wilt hebben laat maar ff weten.
groetjes Wim Muermans
Beste Hans nog even dit, ik wilde je hartelijk bedanken voor de lovende woorden van het door mij geschreven stuk in het boek. zo zie je maar hoe klein de wereld is. George had ook nog een zus (Helna)die van jou leeftijd was. Helaas is zij al langere tijd geleden overleden.
Groetjes Michael
Hallo iedereen,
Zeg de naam Jan smeets wat? Het is mijn opa die helaas 22 december 2014 is overleden .
Hij heeft me verteld dat hij vroeger in molenberg heeft gewoont ook naar de broederschool is gegaan. Hij is geboren op 06-01-1941. Zouden jullie me kunne vertellen hoe hij voeger was geweest en wat het vroeger voor een jongen is geweest?
Alvast bedankt
Groetjes rebecca
Ondergetekende is op de site: “Molenberg je zult er maar jaren gewoond hebben” terecht gekomen omdat ik op zoek ben naar een vroegere klasgenoot van Bernardinuscollege: Peet Prinsen, de broer van Hans Prinsen. Dit in verband met een te plannen reünie volgend jaar. Zou ik informatie mogen ontvangen over de verblijfplaats van Peet zodat te zijner tijd contact met hem kan worden opgenomen?
Bij voorbaat dankend
Martin Werry
Beste Martin,
Als nog altijd de tweelingbroer van Peet (…..) geef ik je hierbij zijn huidige adres: Estersveldlaan 15 5361
HR Grave. Zijn telefoonnummer is 06 2914 4940. Veel plezier bij de reünie. Met hartelijke groet, Hans.
Beste Hans,
Bedankt voor je reactie.
We gaan er vlug werk van maken,
vriendelijke groeten,
Martin
Beste allen, inmiddels 2023, geen idee of dit nog gelezen wordt?
Mijn naam is Rik Kleinjans, ik woonde op Van Alphenstraat 25, direct naast het kerkplein, en zie terug op een geweldige tijd aldaar, met meerdere keren per week allerlei balspelletjes op dat kerkplein.
Actieve zanger in het koor geleid door John Brocheler, met daarin mijn vader als bestuurslid… mijn zusje op de Maria school en ik keurig op de broederschool. Ook op die school actief zangertje in het mooie jongenskoor.
Zeer veel boomhutten gebouwd in ‘ons’ bosje naast de weg die wij de S-bocht noemden.
Ik woon al lange tijd in Utrecht, maar kom gelukkig nog regelmatig in Heerlen en Voerendaal bij ouders en schoonouder.
kortom: zeer goede herinneringen, en tijd voor een reunie met oude bekenden…. groet, Rik Kleinjans