Wie was Burgemeester de Hesselle?

Aan de rand van Heerlen-centrum ligt misschien wel het mooiste en groenste stadspark van Heerlen. Wie op een gewone werkdag rond de klok van 13.00 uur de vele APG-medewerkers van het centrum naar hun kantoor zou volgen – die vaak pauze vieren in het centrum – komt langs het Burgemeester de Hesselleplein.

Het plein omgeven met veel bomen en het statige gebouw van de voormalige Ambachtschool kent ook vele mooie andere gevels. Eind 2011 werden de voegen van het pand op nummer 9 al aangepakt. Begin oktober 2012 werden ook de panden daarnaast (6-7-8) opgeknapt. Het plein is vernoemd naar Maria Jozef Claudius Karel de Hesselle. Wie was deze man? En wat betekende hij voor Heerlen?

Als zoon van de apotheker Pieter Joseph de Hesselle en Maria Magdalena Hout­vast werd Maria Jozef Claudius Karel de Hesselle op 2 januari 1855 te Heerlen geboren. Zijn middelbare school­opleiding volgde hij in Roermond en vervolgens studeerde hij far­ma­cie aan de Universiteit van Amster­dam. Op 9 juni 1884 slaagde hij voor het apothekers­­­­­examen. Op 25 no­­­­vember 1885 trouwde hij met Louise Marie Henriette Bex. Het echt­­paar vestigde zich op 24 augustus 1886 in Heer­len, alwaar De Hesselle de apo­theek van zijn overleden vader kon overnemen.

Benoeming tot Burgemeester
Bijna tien jaar later, op 14 septem­ber 1894 werd hij benoemd tot burgemeester van Heerlen, in die tijd een groot dorp van ongeveer 5500 inwoners. Het was toen nog erg lan­delijk hier. De aansluitingen met andere dorpen en steden zoals we die nu kennen waren er nog niet. De wegen en verbindingen die er waren, waren provisorisch en niet optimaal. Maar de komst van de eerste steenkolenmijn in Heerlen zou hier verandering in brengen. Op 1 mei 1896 werd de spoorlijn Sittard-Heerlen-Herzogenrath geopend. Heerlen was nu aangesloten op het Nederlandse en Duitse spoorwegnet. De kersverse burgemeester moest zorgen voor geasfalteerde wegen naar het nieuwe station.

Onderwijs
Door de mijnen groeide het aantal inwoners sterk. Er werden nieuwe wijken aangelegd en gehuchten werden tot kerkdorpen uitge­bouwd. De oude grachten, Kerkgraaf en Bongerdpoel, werden gedempt en daarvoor in de plaats ontstond het marktplein.  Het onderwijs ging de burgemeester na aan het hart. De openbare scholen, twee aan de Stationstraat, drie aan de Mee­zenbroekerweg en vier op de Heerlerbaan, wer­den in zijn ambts­periode gebouwd. In 1912 was De Hesselle voor­zitter van de vereniging die de bouw van de Vroedvrou­wen­school bege­leidde. Naderhand was hij jarenlang voorzitter van het bestuur.

In 1904 werd het nieuwe St.-Jozef­zieken­huis in gebruik geno­men. De burgemeester was enkele jaren een van de regenten van het jonge ziekenhuis. In zijn ambts­­periode werden ook het Kantongerecht en het Hoofd­bureau van de Staatsmijnen (de zogenaamde Boerderij) gebouwd, beide gelegen aan de latere Saroleastraat.

Op 1 april 1913 nam De Hes­sel­le om gezondheidsredenen afscheid als burgemeester van Heerlen. In de bijna negentien jaar van zijn burgemeesterschap was Heerlen gegroeid van 5523 inwoners in 1894 tot 16.318 in 1913.

Betrokkenheid bij de stad
De oud-burgemeester bleef nog vele jaren actief betrokken bij het leven in zijn stad Heerlen. Naast het werk in zijn apotheek vervulde hij vele functies. Hij was secretaris van het be­stuur van de Mijnschool, initiatiefnemer tot de stichting van het Algemeen Ziekenfonds van de Mijnstreek (1923) en voorzitter van het bestuur, lid van Provinciale Staten van Limburg, voorzit­ter van het Scheidsge­recht van de Mijnen, commissaris van het Limburgsch Dagblad, de Heerlener Bank en de L.T.M. en plaatsvervangend kantonrechter. Voor zijn vele verdiensten werd hij benoemd tot officier in de orde van Oran­je-Nassau.  De Hesselle overleed op 30 april 1935.