Omdat mijn opa een baan had gekregen bij het pas gebouwde slachthuis in Heerlen verhuisde hij met zijn gezin met 5 kinderen van Maastricht naar Heerlen. Bij het huis in het Bekkerveld aangekomen bleek dit al bezet te zijn. Hij moest genoegen nemen met een huis op de Molenberg. Met een verhuiswagen getrokken door 6 paarden werd de Molenberglaan beklommen die toen nog niet geasfalteerd was. Zodoende kwam het gezin op de Doctor Schaepmanstraat te wonen, al waar ik in 1945 geboren ben.
Later verhuisde mijn ouders naar de Hendrik van Veldekestraat. Wij hadden een grote tuin met daarin een kersen- en perzikenboom. Wij hadden kippen, duiven en ieder jaar 2 konijnen die met Kerstmis geslacht werden. Er waren verse eieren. De kippen die niet meer legden werden geslacht. De duiven die door mijn vader niet aangemerkt werden als goede afstandsvliegers werden tot duivenpastei verheven. Iedere dag kwam de melkboer Wiel Vonken melk brengen met paard en wagen. Deze melk werd gekookt en het vel moesten wij met tegenzin opeten. Onze bakker die ook met paard en wagen kwam heette Flip van der Boom. Dan was er nog de groenteboer en vrijdags de visboer. Allen met paard en wagen.
Aan de overkant was een kruidenierswinkel waar mijn moeder mij herhaaldelijk heen stuurde om iets te halen wat zij nodig had. Alles werd in een bruine zak gedaan en afgewogen. Het vlees en de kaas werd gesneden. Het kruideniersechtpaar hield alle verkopen bij in een schrift en als men vond dat er betaald moest worden kreeg het kind een briefje mee.
Voor ons kinderen was het een paradijs. Je kon spelen waar je wilde. Aan de overkant stonden rijen kastanjebomen waar wij boompje verwisselden. De putten in de trottoirband waren de goaltjes. Er werd geknikkerd met glazen marbles en de kogels van staal kwamen van de mijn. Met een hoepel van een oude velg van een fiets was het leuk spelen. Het mooiste was een oude autoband die wij van de berg af lieten rollen. Als het mooi weer was zaten de volwassen buiten voor de deur en de kinderen vermaakten zich met elkaar.
Aan bijna elke voordeur hing een touwtje en als moeder niet thuis was ging je bij een van de buren naar binnen. Maar veel binnen waren wij toen niet! Alleen als je honger had ging je zeuren om een boterham om dan weer vlug naar buiten te gaan om te spelen.
De Molenberg is omgeven van natuur. Het oude Aambos, het nieuwe Aambos, het houten keten bosje, het zusterbos en dan nog het bos over de Caumerbeek die met prikkeldraad was afgezet omdat er nog oorlogstuig lag. Dan de Caumerbeek zelf die wij al spelende volgden tot aan Meezenbroek.
Deze beek noemden wij toen de kuttelenbeek omdat de riolering er op uit kwam. In de Caumer verstopten wij de uitgang van deze riolering met graspollen en als het gewicht van het water te groot was geworden dan spoot het met kracht naar buiten. De Caumerbeek was tot aan de brug helder bronwater en als wij dorst hadden gingen wij in een wei een stuk verder uit een bron drinken. De broer van onze melkboer had daar een boerderij waar wij mee mochten helpen om de koeien naar binnen te brengen.
Spoorlijnen
Aan de andere kant waren er twee spoorlijnen. Een spoorlijn liep tussen de Molenberg en de hei van Schaesberg waar wij veel speelden. Over deze spoorlijn reden locomotieven met een lange rij van wagons beladen met steenkool. Wij legden wel eens een koperen cent op de rail die dan plat werd gereden. Een eind verder was het Schaesbergerbosje met een steile helling. De tweede spoorlijn liep daar langs. Van af boven konden wij de treinen zien die richting Schaesberg en Eygelshoven reden. Er reed een personendieseltrein die blauw geschilderd was en daarom de blauwe engel genoemd werd. Deze trein ging via Kerkrade tot aan Schin op Geul. Het traject had een miljoen gekost, vandaar dat men sprak over het miljoenenlijntje. De trein die de kolen vervoerden moest getrokken worden door twee locomotieven die veel moeite hadden om de berg op te komen. Van boven af was het een schouwspel zeker als de wielen doorslipten en de machinist met veel damp moeite deed om boven te komen.
Het zusterbos was ons meest geliefde speelplek. Gelukkig wisten onze moeders niet wat wij allemaal uitspookten. Wij klommen tot boven in een boom om dan via een grote tak naar een andere boom te klauteren. In het begin was het moeras van de dichtgeslipte vijver van de Caumermolen een opstakel om daar in de tuin die lekkere groenen appels te plukken. Wij vonden daar ook kruidstaafjes uit de oorlog die wij in brand staken. Toen later de speeltuin Molenberg werd geopend was deze toch nog iets aantrekkelijker dan het bos. Bij de opening heb ik mijn eerste Cola gedronken die wij gratis kregen. Ik vond dit vreemde drankje toen niet lekker!
In het houten keten bosje was een enorme dikke beukenboom die met veel moeite beklommen kon worden. Er was ook een zandhelling waar wij lekker naar beneden konden glijden. Het nieuwe Aambos was alleen in de winter interessant. Dan kon je daar leuk met je slee naar beneden glijden. Als je onderaan niet op tijd tot stilstand kwam ging je de beek in en moest je kletsnat naar huis. Maar dat was niet de enige helling om zo iets te doen. Wij hadden het voor het kiezen. Als het had gesneeuwd was de gemeente zo goed om de Hofdijkstraat af te zetten met borden. Daar was het altijd een drukte van jewelste. Het mooiste was om een sliert van sleeën te maken omdat dat nu eenmaal het hardste naar beneden ging. Als de bocht richting Caumer werd gehaald kwam je bij de Caumermolen tot stilstand. Zo niet dan lag je met zijn allen op het trottoir bij het patronaat.
Dan was er nog de S-Bocht vanaf de kerk tot aan de Molenberglaan! Het indrukwekkendste was de helling bij boer Langoor in de wei achter het zusterbosje. Deze was erg steil en er zaten een paar behoorlijke bulten in.
Door het Aambos
Als wij naar Heerlen liepen dan was dit altijd door het oude Aambos onder de houten brug door die de twee delen verbond. Aan de overkant van de brug was een beukenbos waar wij in de herfst met de afgevallen bladeren speelden en beukennootjes zochten. Dit gedeelte grensde aan de tuin van het klooster en soms zagen wij de zusters in de tuin wandelen. Toen ik nog heel klein was gingen wij daar naar de speeltuin, die later afgebroken is.
Aan de kant van de Molenberg lag aan de ingang een geweldig grote kei waar je steeds eventjes op moest klimmen. Voorbij de brug was er een drinkfontein met een leeuwenkop en het water liep in een reservoir die altijd vol bladeren was.
Mijn ouders gingen als het mooi weer was met ons naar het hertenkamp waar wij de pauwen aanmoedigden om hun veren te laten zien. Ook werd er een limonade gedronken op het terras van het paviljoen.
Naar school
Mijn eerste herinnering aan school was de kleuterschool die bij de kerk door zusters met zwarte pijen en witte omringde kappen werd geleid. Ik herinner me nog de speelplaats met de hoge muur waar je de bomen van het zusterbos kon zien.
Het ergste vond ik de enorme naalden die je in de bovenarm kreeg als je gevaccineerd werd. Dat gebeurde elk jaar. Als je straf kreeg moest je muizentandjes maken van de zuster. Dat deed je door de randen van een papier in te knippen om dan om te slaan zodat je een kartelrand kreeg. Het mooiste was dat mijn tekeningen bij een ouderdag vol trots werden gepresenteerd door de zuster.
Op de Broederschool heb ik alle klassen doorlopen. Met de broeder van de zesde klas gingen wij met de fiets Zuid-Limburg in om onder stenen beestjes te vangen die hij in kokertjes stopten. Vlak bij de Broederschool was het veld c.q stadion van onze voetbalclub VVH 16. Omdat wij de entree niet konden betalen klommen wij in de bomen naast het veld om de wedstrijden te kunnen bekijken. Alleen als mijn vader moest voetballen mocht ik mee naar binnen en ik mocht dan zelfs mee de kleedkamer in.
Voetballen konden wij overal op de Molenberg. Er waren genoeg velden! Er werd gevoetbald op straat op de schoolpleinen en op de velden tussen de huizen. De Molenberg was een groot speelparadijs voor ons kinderen van die tijd!
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Hallo Frits het nieuwe aambos was ook in de zomer geweldig.Picknicken,Voetballen.Met de meisjes op de banken waar wat afgelachen werd.Niet alleen in de winter.Dat was inderdaad sleeen in de Kuttelenbeek.Dat was daar toch een prachtige tijd waar je altijd bezig was.Voor mij was het erg kortbij wat niet altijd gunstig was.Wat hebben we daar wat afgelachen.Wij gingen er bijna iedere dag heen om van alles te doen vooral ook in de zomer.Wij verveelden ons nooit.Moet je nu kijken niet te geloven.Wij hadden niks nodig wij hadden altijd wel wat anders te doen.Zonder geld en toch gelukkig.En altijd bezig.Tijd te kort. Groetjes Rudie.
Hallo Rudie, Mijn moeder ging geregeld als het zonnig weer was met ons naar het nieuwe aambos waar wij heerlijk konden vertoeven, maar toen waren wij nog erg klein! Later was er toch het oude aambos voor de meisjes! Denk aan die “kapotte lamp daar bij het hertenkamp”!
Ik zat ook geregeld onder de treurwilg op het terras bij jullie café een limonade te nuttigen met vader als hij gevoetbald had!
Er zijn zoveel verhalen over die tijd te vertellen! Het was een mooie tijd met een fijne jeugd. waar je ook komt op de wereld! Je blijft een jongen van de Molenberg! Groetjes, Frits
Frits: Toch hebben we ook in het nieuwe aambos veel plezier gehad in die tijd.Die kapotte lamp bij het hertenkamp dat je dat nog weet.Daar zaten we ook veel dat klopt.Die treurwilg dat was toch schitterend tegenover het VVH terrein.Je vader dat hij gevoetbald had dat wist ik niet.Maar dat waren er zoveel van de Molenberg en elders zoals Juti Zanetti,Zeekaf,Bep Groenendijk en Willie Wingen Etc.Dat veldje ernaast daar hebben we veel gevoetbald soms met 10 tegen 10 met kleding als goalDie discussie altijd goal of geen goal!Het VVH terrein om nooit te vergeten.Daarna bij ons wat drinken:35 cent voor een biertje niet te geloven.Of voor frisdrank.Als jongere haalde het niemand in zijn hoofd om bier te drinken.Dat kreeg je ook niet.De speeltuin daar hebben we ook enorm veel lol gehad ook op dat voetbalveldje Etc.Wat een tijd Frits we blijven inderdaad altijd jongens van de Molenberg waar we ook wonen.We hadden niet veel T.o.v. nu.Maar ruilen met nu:nooit als jongeren. Groetjes Rudie.
Hallo Rudie, Op de foto van VVH16 staat mijn vader geheel links appart.
Dit elftal was in 1937 kampioen eerste klas IVCB. Mijn vader heeft na de oorlog ook nog lang gevoetbald bij VVH16. ( Vraag aan Jo?) Ook met Wiel Wingen! Ik herinner mij nog doelman Zeekaf. Mijn vader had de bijnaam “de blauwe” Waarom weet ik niet? Ik denk omdat hij roodharig was. Hij was een linkspoot! Ik ben bij Vruschemig gaan voetballen in het elftal van Dré Reinders en Jan Ridderbecks. Wij zijn met de B-jeugd verschillende keren kampioen geworden en speelde ook in de Bisschopsbeker. Juti Zanetti speelde toen bij ons in het eerste. Met jou heb ik ook vele duels uitgevochten!
Ik heb daar een geweldige tijd gehad onder leiding van Dhr. Groeneveld!
Groetjes, Frits
Hallo Frits,op 19-11-1966 hebben wij met VVH 16 tegen het oud Limburgs elftal gespeeld in het kader van het 50jarig jubileum.Daar speelden Dre Reinders en Martin Dooper al bij VVH16.Dre wat een voetballer was dat.Samen gingen we in die tijd op stap met de voetballers.Wij hadden toen spelers:Karel Bauling,Paul Moonen,Frans Klavora,Willy Souren,Maurice Lanckohr,Rinus van de Boomgaard,Karel Muyris,Joep Hahn,Ad van der Wey,Dre en Martin,,Leon Rothuizen en ik zelf.Oud Limburg:Van Rixoord,Ed Belski,Piet Bruist,Spanjer,Harry Ehlen,Jef Diederen,Harry Verdonschot,Wim Dormans,Reiner Barwasser,Jan Notermans,Hein Schafrath,Wiel Smeets,Piet Strolenberg,Johan Adang, Willie Wingen en Adam Fischer.We wonnen toen met 4-0 in Stadion Kaldeborn.Wiel Smeets en Aku Mommertz kwamen naar VVH16.Adam Fischer was toen onze trainer.Wiel Smeets Heeft me veel geleerd in die tijd. Ben je daarbij geweest Frits?Wat een elftal hadden we in die tijd.Vaak inderdaad mooie duels tegen jou.Ik heb nog vele herrinneringen in mijn plakboeken uit die tijd.Jammer genoeg zijn er sommige kwijtgeraakt toen we verhuisden.Of Jo heeft ze ingepikt. Groetjes Rudie.
Hallo Rudie,
ik ben er helaas niet meer bij geweest want ik ben in 1962 in dienst gegaan! Als ik in Heerlen was dan ben ik wel gaan kijken en ik heb voor die tijd nog tegen jullie gevoetbald! Wij moesten ons omkleden bij boer Langoor in de stallen.
Alle namen zijn mij bekend! Ik heb het jubileumboek van Heerlensport 75 jaar. Daar staat alle informatie in!
Groetjes, Frits
Frits krijg je dat nog ergens? Groetjes Rudie.
Hi Rudie, Ik denk het niet maar ik kan jou dit boek in PDF sturen.
Dat heb ik ook gedaan naar Heerlen Vertelt
Ik heb gevraagd om na te gaan en een stuk te schrijven over, waarom er in Heerlen nooit een landelijk spelend voetbalvereniging is gekomen?
Ik weet dat toen Roda.JC afhaakte om in het stadion te komen voetballen dat de Heerlense politiek de voorkeur had om de hockeydames er te laten spelen! Er was vanuit de politiek toen een behoorlijk lobby! Dus nu wordt het tijd om dit te onderzoeken, waarom? In het boek staat ook dat de fusie in 1967 was en het 50 jaar jubileum in 1966!
Je kan in krantenarchieven zoeken, zie; http://kranten.delpher.nl/
Hierin kan je alles vinden wat VVH16 betreft!
Groetjes, Frits
http://www.sportingheerlen.nl/clubinfo/historie/heerlen-sport/
Frits kan ik je ergens bereiken via je werk om dat te krijgen.Daar kan ik je e-mailadres misschien vinden.Ik wil het graag hebben en Jo kan ik het dan geven die is daar gek op. Groetjes Rudie.
Hi Rudie, voor contact google Hueber Medica daar staat alle informatie! Groetjes, Frits
Hi Rudie even een berichtje van de andere kant van de wereld. Ik denk dat ik met je op de broederschool heb gezeten ,woon nu al vanaf 1956 in ausralie dus deze herinneringen zijn uitstekend voor mij, Mijn vader ging natuurlijk ook vaar bij jullie cafe, hadden jullie ook een kegel baan vroeger want ik denk dat we als jongetjes voor een paar centen de kegels weer recht moesten zetten. ook toen pas de t.v. uit kwam zat de zaak vol om een of ander kampioenschap te zien een zekere Poescas was aan het spelen ,een hoop gescheews en een hoop bier denk ik .in ieder geval groetjes,JO Spronken,
Dat klopt Jo we hadden een kegelbaan die de hele week bezet was.Zelfs vrouwen op maandag.Voor een paar centen mocht je de kegels weer rechtop zetten.Bij een stina(De middelste drie kegels )Kreeg je wat extras als die werd gegooid.Iedereen wilde dat wel in die tijd.De zwartwit TV vergeet ik nooit toen werd er een pingpongtafel op het biljart gelegd waar de jongeren op mochten zitten.Ik had de plaats de eerste tafel voor de TV.Puskas en Pele en nog veel meer fantastische spelers.En inderdaad veel bier voor 35 cent.Je vader kwam inderdaad vaak bij ons in die prachtige tijd op de Molenberg.We hebben inderdaad samen op de broederschool gezeten.Je zit al vanaf 1956 in Australie lees ik toen was ik 10 jaar.prachtig land moet dat zijn. Jo vele groetjes van Rudie Schiffers.
Hi Rudie leuk dat je mij en mijn vader nog op oog kan brengen. al een hele tijd achter de rug .ben nu ook al 72 en ben pas de vorige week piloot geworden. heerlijk , kan het lietje nog dat we zongen in het aambos,voor de pauwen, pauw pauw ik ben veel mooier dan jouen dan werd er een stuk brood gevoerd, zijn er nog herten in het aambos… denk ook dat mijn ouders soms gingen dansen bij het pavelioen ,was er ook een speeltuin toen je de brug over ging ..ahh waar gaat de tijd voorbij.
Hai Jo Spronken je schreef dat Frans een klein verhaaltje had geschreven op de 50 en 60 op de Molenberg. Maar er jammer niks te zien en zeg hem Maar dat hij het Maar opnieuw schrijft anders mag hij niet Meer op de Molenberg komen. Hans.
Ja dat waren tijden als schaespiek (schaeberger)vechten tegen de molenpieken.De grenslijn was de spoorbaan on 2 richting Heerlen.Met de broekzak vol met stenen en met de kattepult tusen de riem gingen wij op pad om tegen de molenpieken te gaan vechten.Bijden partijen hielden genoeg afstand van elkaar,zodat men zelden werd getroffen door een steen,maar af en toe ging er toch iemand naar huis met een bult voor zijn kop.Dit gegeven midden jaren 50 was een mooie tijd,en we waren al blij als we een paar nieuwe inmaaksringen konden kopen voor 10 cent voor op de flietsch.
In de jaren 60 als ovs er van de on 2 liepen wij vaak in collonne via de molenberg naar Heerlen om te gaan zwemmen in het sportfondse bad.
Met mijnschoenen aan met stalen neuzen en vierkante spijkers onder de schoenen hadden wij veel bekijks onderweg.
Het was een mooie tijd.
gr. Huub.
Ik kan me nog als kind herinneren dat boven in het Aambos over de houten rug heel vroeger een speeltuin was, we gingen daar als kinderen vaak heen, ik herinner me dat daar zondags een meneer met een “”buikwinkel”” rondliep die chocolade en snoep verkocht, aan die kraan met die leeuwenkop herinner ik me ook nog heel goed, later werd aan de kerkraderweg een speeltuin gebouwd die werd elk jaar met Pasen geopend er werden da paaseieren verstopt, daarachter lag het Zusterbos een geweldige speelplaats vooral de boom met een slinger die aan het bassin van de caumermolen stond, ben ook eens er van af gevallen en had ik mijn duim Haaks op m’n hand staan, een keer was ik met m’n Neef Wim H. in de tuin van de Caumermolen Kersen aan het pikken, we lette niet op en de bewoonster had ons dan ook in het nekvel gegrepen, en een paar behoorlijke klappen om de oren gegeven wij begonnen toen heel hard te huilen toen ze dreigde, Politieagent Beurs, te roepen begonnen we nog meer te blèren want we wisten maar al te goed dat ,dat thuis nog meer klappen gaf. Wim begon toen nog harder te schreeuwen, hij stoote mij tijdens het Huilen aan en hij maakte met spuug zijn ogen nat, een voorbijganger in het zusterbos merkte op, Mijn God wat is daar gaande, arme Kinderen!! uiteindelijk kreeg dat mens medelijden met ons bracht ons naar het Hek waar we nog een schop onder de kont kregen en we gezegd kregen nooit meer terug moesten komen boven op het talud aangekomen begonnen we overmoedig dat mens van een afstand te jennen, en schreeuwde dat die klappen helemaal geen pijn gedaan hadden
Hallo Frits,
In opdracht van INNOVO maak ik een groot boek bij gelegenheid van 100 jaar Broederschool Molenberg. Het boek verschijnt medio 2022. Ik zou jouw verhaal met foto’s ook graag in het boek willen opnemen. Is dat akkoord? En heb jij de foto’s dan ook digitaal voor mij in een wat groter formaat?
Hallo Mat ,
Ja dat mag!
Groetjes vanuit Bogotá Colombia