Op 23 januari 2010 werd op Heerlen Vertelt een artikel geplaatst waarin wordt beschreven hoe Heerlen op 5 juli 1955 aan een ramp ontsnapte doordat de Engelse piloot Michael Smith zijn brandende vliegtuig in het veld tussen Molenberg en Schaesberg liet neerkomen. Zijn toestel ontplofte echter met een voor Michael dodelijke afloop. Door zijn heldhaftig optreden werden veel mensenlevens gespaard en was er ook nauwelijks materiële schade.
Michael was gelegerd bij het 112e RAF-squadron op de Engelse vliegbasis Brüggen in Duitsland Op de ochtend van die vijfde juli 1955 is hij opgestegen voor een oefenvlucht vanaf deze vliegbasis. Het was de bedoeling om weer naar Brüggen terug te vliegen. Helaas heeft hij zijn thuisbasis nooit meer bereikt.
Onlangs (december 2014 red.) werd ik benaderd door één van de nabestaanden van Michael. Hij vertelde mij dat hij door “een onwaarschijnlijk toeval” het artikel over het vliegongeluk had ontdekt en hier zeer van onder de indruk was. Met deze nabestaande heb ik over en weer informatie uitgewisseld waarna hij contact heeft opgenomen met de dochter van Michaels’ weduwe.
Deze weduwe, genaamd Viola Jane, is in februari 1929 geboren en heeft dus inmiddels de gezegende leeftijd van 85 jaar bereikt. Zodra zij van het bestaan van Heerlen Vertelt hoorde heeft zij mij benaderd en mij nog meer details verteld. Ten tijde van het overlijden van Michael waren zij bijna twee jaar getrouwd. Michael werd met militaire eer begraven op Cologne South War Cemetery.
Na Michaels’ dood nam zij dienst bij de Womens’ Volontary Service ( WVS ) en was o.m werkzaam in Münster, waar zij haar latere tweede echtgenoot leerde kennen. Volgens haar zeggen had de Sabre in 1955 zijn beste tijd gehad. Er waren veel vliegongelukken met dodelijke afloop. Het was de bedoeling dat dit verouderde toestel werd vervangen door de Hawker Hunter, hetgeen ook is gebeurd. Helaas voor Michael en de andere omgekomen piloten kwam deze vervanging voor hen te laat…
Toen Viola hoorde van de plannen om een herinneringsmonument voor Michael te plaatsen op de plaats van de crash reageerde zij zeer enthousiast. Zij is heel erg onder de indruk van het feit dat de mensen in Heerlen zich zo betrokken tonen.
Vorige week (december 2014 red.) heb ik samen met een ambtenaar van de gemeente Heerlen, dhr. Ad Taps, de plaats van de crash bezocht en een plekje bekeken waar de herinneringsmonument geplaatst kan worden. Hij heeft toegezegd dat het verlenen van een vergunning hiervoor geen probleem is.
Inmiddels is de gemeente Heerlen ook benaderd om te kijken wat haar rol kan zijn in de plaatsing van een monumentje. Viola, die na haar tweede huwelijk de achternaam Appleby draagt, heeft al te kennen gegeven dat zij t.z.t graag het monument zal bezoeken. Hoe mooi zou het zijn als op haar 86ste verjaardag in februari 2015 het monumentje er zou zijn!
Houd onze website in de gaten voor updates rondom het initiatief van Heerlen Vertelt redactielid Ton Otten. Wanneer uw de realisatie van het monument wilt steunen kan u hieronder een reactie achterlaten.
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
ik heb aan deze vliegramp herinneringen. Als kleuter op de kleuterschool boven op de Molenberg hoorden wij de klap. Wij stoven alle kanten uit, maar de leidsters wisten ons weer terug op het schoolplein te krijgen. Later ben ik met mijn vader Jo Kuiper naar de plek van het neergestorte vliegtuig gaan kijken. Zwarte en grijze plekken en rook slierten.
Harry Kuiper, Amsterdam
Was die arme Mike op een School of kerk of raadhuis gestort dan was er wat ondernomen worden voor monument Maar zo is dat toch scheißegal wat voor jaren gebeurt is.Ja wie komt ervoor op Schaeberg of Molenberg, ik hoorde van het ongeluk op de Indische Ozeaan op de m.s. Johan van Oldenbarnevelt wij waren op weg naar Fremantle AU,groet Hans.
Hallo meneer Snieders,
Ik begrijp niet goed wat u precies bedoelt met uw opmerking over het neerstorten op school, kerk of raadhuis. Als Michael op één van die gebouwen was neergestort, zou er dan méér reden zijn geweest om een herinneringsmonument op te richten? Het lijkt mij toch meer voor de hand te liggen dat er juist aandacht wordt besteed aan iemand die zo’n ramp heeft voorkomen…
Het ongeluk met de Johan van Oldenbarneveld is natuurlijk vreselijk geweest maar er zijn meer rampen gebeurd in het verleden. Het feit dat deze gebeurtenissen niet zijn herdacht met een monument kan naar mijn mening toch geen reden zijn om de heldendaad van deze piloot dan ook maar niet te gedenken?
Groetjes, Ton.
Kunnen we ons beperken tot het respect voor de piloot en wat we kunnen doen om heel laat ons respect en dank te tonen? Laten we nagaan wat ieder van ons in gedachten aan onze ouders kan en wil bijdragen aan de kosten. Waarom altijd naar de Overheid kijken, waarom niet zelf dank tonen?
Ik doe in elk geval mee. Dat heeft de piloot die zich opofferde van ons verwacht als tegenprestatie!
Groet,
Bert
Ton Otten,voor een Monument te zorgen naar al die jaren vind lk een beetje laat dat had moeten gebeuren toen het nog in de gedachte was van de mensen er nog H.Missen werden gelezen maar dat is toch alles vergeten, er denk toch geen mens Meer er aan,het is alles vergaande tijd,het is nu eenmaal zo,1955 is dat ongeluk gebeurt toen was u 8 jaar oud en nu 69 jaar en will nog vechten voor een gedenksteen aan M.J. Smith hopelijk lukt dat naar al die jaren dat u hulp krijgt van dhr.Ad Taps.Mike is begraven in Keulen zuid ongeveer 5km van het Zentrum aan de Honigerweg.Een gelukkig en een gezondes nieuwjaar wenst Hans Snieders.
Hallo TON Otten.wat u daar voorheeft vind ik telaat dat had moeten gebeuren direkt naar het ongeval toen er veel wird overgesproken toen er nog H.Missen werden gelezen voor de piloot M.J.Smith maar toen was u 8jaar oud om wat te ondernemen nu bent u 69 jaar dat vind ik een moedige taak nog zo laat te beginnen te vechten voor een Monument voor een Held die veel mensenleven gered heeft.Als ooit iemand zijn laatste rustplaats wil bezoeken hij rust in Keulen zuid ongeveer 5km van het Zentrum aan de Honigerweg,een gelukkig en gezondes nieuwjaar wenst Hans Snieders.
Hallo mensen uit leenhof en van de Molenberg,wie kann zich nog herinneren over dat ongeluk tussen een G.M. truck en een wagon vol geladen met granaten de truck kon over het spoor rijden met een extra aangebrachte wielersysteem als ook op straat.De truck was op weg in richting Kerkrade en precies op het brugje van Spoorstraat in Leenhof troffen zich truck en een wagon vol geladen met granaten die zich zelfstandig gemaakt bij het rangeeren op het Station Schaesberg,de Chauffeur of soldaat zag die wagon op zich toe komen hij is de brem afgeduikt had zich een beenbreuk gehaald dat was alles wat er gebeurt was.De granaten waren niet op scherp gestelt anders had het daar anders uitgezien,dit was tegen het einde van de oorlog.Hans.
iN het laatste bericht schreef ik Spoorstraat Maar het moet heten Spoordamsraat in leenhof waar ook een neefje van mij woonde die bij een luchtaangreep op mensen die uit het lof van het kerkje in Leenhof kwamen ik geloof 13 mensen zijn toen omgekomen,waaronder mijn Gerhard Bloem 3 jongens van de bakkerij Prickarts op de Schaesbergerweg en veel oudere mensen, de preciese Datum weet ik niet meer , het moet in de maand Mei geweest zijn of Oktober 1944,groeten van Hans.
Het bombardement bij de kerk van Leenhof vond plaats op 13 oktober 1944.
Hierbij kwamen 15 burgers en 6 geallieerde soldaten om het leven.
Vele jaren later werd ter nagedachtenis aan de omgekomenen een herinneringsmonument geplaatst.
Ton Otten.
Ton Otten vriendelijk bedankt voor die juiste informaties over het Bombardement tussen kerk en leenhof op 13 okt. 1944,ik zie de begrafenisstoet nog voor ogen. H.SNIEDERS.
Bij het bombardement, zijn mijn overgrootouders en een oom van mij gedood. Mijn oma, tante zijn zwaargewond geraakt. Dit gebeuren heeft bij veel familie, s heel lang veel verdriet gespeeld. Vind het monement een mooi gebaar.
Gr Willy