Op een zomerse avond in april (2015) organiseerde de Vrienden van Schunck* in het Glaspaleis een lezing van en over Peter Sigmond. Voor vele een onbekende naam. Daar willen wij (van Heerlen Vertelt) graag verandering in brengen. Of op zijn minst meer naamsbekendheid geven aan de architect van onder andere Shoppingcenter ’t Loon en de betonnen Vascowoningen van de wijk Vrieheide – De Stack in Heerlen.
De zaal – die Peter met gemak vol krijgt – is getuige van een opvallend energieke man (met toch al de respectabele leeftijd van 83 jaar (2015 red.)) die met zijn humor geregeld zijn verhaal verlevendigd. Geboren in Hongarije (Boedapest, 21 mei 1932), studeerde Peter uitvoerende bouwkunde aan de Technische Universiteit van Boedapest. In 1956 vluchtte hij naar Engeland en maakte hij kennis met de Smithsons (1) en hun vrienden. Belangrijkste resultaat van hun samenwerking was de prijsvraaginzending voor Hauptstadt Berlin in 1958. Er werd niet gewonnen, maar zijn ideeën en visie over wonen en werken in verdiepingen ‘op niveau’ zouden wel in later werk terug te zien zijn. Wonend aan een drukke straat in hartje Londen vindt hij daar zijn draai niet en na 3 jaar bekijkt hij de mogelijkheden om “terug naar het vaste continent” te komen.
Zijn komst naar Nederland
Wanneer hij solliciteerde als medewerkend architect bij professor Holt mag hij onder eigen naam een kerk in Haarlem, de Clara-school in Heerlen en een woontoren op het Oranjeplein in Maastricht ontwerpen. Begin jaren ’60 volgt een samenwerking met Vascomij. Samen met het bouw- en constructiebedrijf Vascomij werd o.a. een concept ontwikkeld voor een ‘paalwoning’. Deze typologie bestond uit een cilindervormige kern en verder alleen uitkragende vloeren. Deze woningen zouden d.m.v. hydraulica kunnen worden ‘opgekrikt’ als dit nodig zou zijn bij verzakkingen door mijnschade.
Helaas is deze ontwikkeling niet verder gekomen dan 1 prototype, maar later zijn elementen uit het ontwerp toegepast in de woonwijk Vrieheide in Heerlen. In het centrum van Heerlen verrezen wel van zijn hand een torenflat, winkelcentrum ’t LOON en diverse woongebouwen op ‘piloties’ met ‘woonstraten op niveau’ zoals de woningen aan de Muzenlaan. Net als in veel van zijn andere ontwerpen is ook bij winkelcentrum ’t Loon het gebruik van verdiepingen terug te zien.
Een eigen architectenbureau
Eind jaren ’60 start Peter zijn eigen bureau (AGS) en dat is na het faillissement van Vascomij een welkome nieuwe start. In de jaren die volgen Werkt Peter korte tijd samen met Theo Boosten en is hij betrokken bij de integratie van de medische faculteit van de universiteit, een congrescentrum en de woningen in de wijk Randwyck in Maastricht. Meer opdrachten volgen in de jaren ’70 in Weert, Kerkrade, Oosterhout, Zwolle en Lelystad.
Na een verschil van inzicht over de toekomst van het bureau neemt Sigmond in 1983 afscheid van zijn eigen bureau AGS. Nadien is hij ook als ‘éénmans’ bureau betrokken bij grootschalige projecten. Zo is er een studie voor Blauwhoed voor het centrum van Almere en een multifunctioneel centrum in Praag. Verder blijft hij werken aan verschillende opdrachten voor senioren-huisvesting in Weert. Ook in deze periode, en nog steeds, realiseert hij veel particuliere opdrachten, waaronder zijn eigen woonhuis in Weert, waarmee hij naar eigen zeggen ‘het dichtst bij de bouwkunst kwam’.
Interessant artikel over een man die toch het gezicht van Vrieheide bepaald heeft . Voor de zestiger jaren een revolutionaire bouw , en nu nog zijn het vrij ruime woonhuizen . De energiecrisis heeft laten zien dat er wel het een en ander aan schortte , vooral de isolatie liet alles te wensen over waardoor de wijk langzaamaan , veelal op particulier initiatief geisoleerd werd . De laatste 20 jaar echter kwam er een kentering : mede door de bouwkwaliteit ging het bergafwaarts met de wijk , veel achterstallig onderhoud …… de woningen kwamen op de ondergrens van de koopmarkt . Tel daarbij dat de gemeente Heerlen Vrieheide als een soort van proeftuin zag en het plaatje werd compleet : een verwilderde wijk met veel sociale problemen . De laatste jaren echter kwamen er steeds meer initiatieven om de wijk uit het moeras te trekken .
Peter Sigmond, een groot architect, een heel grote persoonlijkheid maar vooral een heel leuke man.
Mijn vader heeft er na de mijnsluiting bijna 25 jaar gewerkt als poetser van de kantoren, eerst aan de Valkenburgerweg, daarna op Geleenhof en vervolgens op de Molenberg ( het Retraitehuis ).
Het is een man die zijn afkomst nooit verloochend, een gewone man dus, maar een groot architect.
Alleen maar hulde vanaf deze kant.
Peter Sigmond war auch in Deutschland aktiv. In Grevenbroich hat er auch Häuser entworfen. Ich habe eins davon.
Bauausführer war die Firma Vascomij.