De graaf en het grafje

Een uitstapje naar Terworm. Graaf Karel Leopold van der Heyden (gen. Belderbusch) bracht, als hij niet in Parijs moest zijn voor zijn politieke werkzaamheden als senator (nog door Napoleon benoemd!), veel tijd door op kasteel Terworm en op kasteel Miel bij Bonn. Op Terworm was hij in 1749 geboren en kwam er nog altijd bijzonder graag. Zo graag dat hij er in het jaar 1800 zijn zeer geliefde hond zelfs heeft begraven.

Niet op een stukje grasveld achter het kasteel of in de Franse rococotuin maar op een kunstmatig aangelegd eilandje in de slotgracht van het kasteel. Hij richtte er een rood marmeren monument op met een wit marmeren tekstplaat waarop stond te lezen:

De l’amitié parfait modèle
Quand j’ aime une fois, j’ aime bien
Jusqu’à la mort je suis fidèle,
C’est assez dire que je suis chien.

Dat is vrij vertaald;

Het was een volmaakte vriendschap.
Want als ik van iemand houd, dan doe ik dat goed.
Tot aan de dood blijf ik dan trouw.
Het volstaat u te zeggen; ik ben een hond.

Het graf is tegen het einde van de 19e eeuw helaas verwoest en van het eilandje zelf heb ik nooit iets kunnen waarnemen. De graaf overleed zelf kinderloos in 1826 in Parijs maar één jaar na zijn overlijden wordt Gravin Antoinette van Böselager-Belderbusch geboren. Zij was een directe afstammeling via een zus van de graaf en daarmee erfde zij uiteindelijk kasteel Terworm.

Gravin Antoinette rust natuurlijk in onze eigen Heerlense grafkapel op de begraafplaats a/d Akerstraat. Van de wit marmeren tekstplaat is nog maar ongeveer een kwart bewaard gebleven. Gelukkig heb ik dit stukje Heerlense geschiedenis laatst nog op foto kunnen vastleggen.