Het huisje van mijn oma

Het huisje van mijn oma is gelegen in Palemig Palenbergstraat 14 en de eerste steenlegging was in het jaar 1922. In de loop der Jaren is er veel aan veranderd en het heeft nog maar weinig kenmerken van hoe het er vroeger uitzag doordat de gehele voorgevel is vervangen.

Vijftig meter naar links was toendertijd in de begin Jaren 50 een klein kruidenierswinkeltje van de Fam Vrouwenraets en het Cornulke was de eigenaar die het winkeltje ook beheerde samen met zijn dochters waarva.n een Marietje heette. Wat mij nog altijd is bijgebleven is de wc die bij oma in de tuin stond, een houten hokje waar een deur in zat met een uitgezaagd hartje en ging daar alleen maar naartoe als het echt niet meer te houden was en het wc papier bestond uit oude kranten.

De tuin dat was toen iets waarvan je nu alleen nog maar van kan dromen, heel veel fruitbomen zoals kersenbomen en pruimenbomen en een hele grote kastanjeboom en aan fruit was dan ook geen gebrek en de kippen die in de tuin losliepen die snoepte er vrolijk op los.

In de winter spande oma oude gordijnen voor de ramen tegen het vocht en de kou, ondanks dat zaten er toch nog dikke ijsbloemen op de ramen, en het was dan ook geen pretje als je in die zinken teil zat en gewassen werd. En als de bakker aan de deur stond met een brood voor oma, bleef ze net zolang handelen tot dat er nog 2 cent van de prijs af ging wat haar ook altijd lukte.

Wat mij bijzonder treft terugdenkende aan de meer dan 60 jaar geleden is het doorzettingsvermogen van oma, want voor alles had zij wel een oplossing ondanks het alleenstaande leven wat ze voerde in dat klein koud huisje.

Oma was de moeder van mijn vader en haar meisjesnaam was Mina. Maas.