Mijn vader fotografeerde graag, en het liefst maakte hij dia’s. Wat daarvan over is heb ik onlangs gedigitaliseerd. Daarbij kwam ik een serie dia’s tegen van de speeltuin op de Molenberg. Ze waren flink verkleurd, maar de kleuren lieten zich wonderbaarlijk goed terughalen. Leve Photoshop!
De foto’s zijn waarschijnlijk genomen in het midden van de jaren ’50. Uit die tijd zijn er haast alleen zwart-wit foto’s, en het is heel apart om te zien hoe kleurrijk sommige toestellen geschilderd waren. In de ton heb ik als kind heel wat meters rondgedraaid, maar ik kan me niet herinneren dat hij aan de buitenkant zo kleurrijk was!
Zo te zien zijn de foto’s gemaakt bij een speciale gelegenheid, ik denk een feestelijke heropening. Of werd de speeltuin elk seizoen zo feestelijk geopend? Er is zelfs een buffet, en als ik het goed zie staat op het dak van het blokhut-gebouwtje de luidspreker van een geluidsinstallatie. Ouders hebben hun zondagse kleren aan, vaders voelen zich weer kind en gaan in hun goede pak op de familieschommel, en de beheerder van de speeltuin (dat denk ik tenminste) staat er prominent op, compleet met dikke sigaar.
Als fotograaf was mijn vader niet geweldig, want er staan nogal wat mensen op zonder hoofd. Gelukkig zijn er ook erg veel mensen die wel herkenbaar zijn. Veel kinderen, maar ook ouders. Zo veel, dat er vast lezers zijn die er iemand op herkennen, en die me kunnen vertellen wanneer het was, en bij welke gelegenheid.
![QR: [In]Beeld: de speeltuin op de Molenberg](data:image/svg+xml,%3Csvg%20xmlns=%22http://www.w3.org/2000/svg%22%20viewBox=%220%200%20210%20140%22%3E%3C/svg%3E)
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
Wat een mooi tijdsbeeld ! Ik bewaar goede herinneringen aan de speeltuin op de Molenberg. Vanuit de Heerlerbaan gingen wij, te voet, naar de speeltuin. Daar was je dan wel een dag(je) zoet. Volgens mij ging de speeltuin ieder jaar rond/met Pasen open. En ieder jaar kwam er wel weer iets bij, of waren de toestellen van een nieuw verfje voorzien. Als je van de glijbaan wou, moest je eerst een (cocos) matje halen bij de beheerder. Mooie herinneringen uit een tijd waarin ‘geluk nog heel gewoon was’.
Het was vaak erg druk in de speeltuin, zeker als je op de lange kabelbaan wilde. Ik vond het ook fijn bij het grote dambord, ook al snapte ik daar nog niets van. Op de terugweg altijd een ijsje of snoepjes uit de automaat bij de Magneet, waar je overigens van alles kon kopen. V & D in het klein. Mooie tijd.
Leuke foto’s. De speeltuin werd altijd met pasen geopend dus het kan goed zijn dat dit ook met pasen is. De beheerder met sigaar is de heer Loenders. Namen van “oppassers” die ik nog weet zijn de heer en mevrouw Smit en de heer Schillings.
Hoi Frans! Leuk om weer eens iets van jou, oud-klasgenoot en jeugdvriendje, te zien.
Vraagje: op deze site heb ik ooit een verhaaltje geschreven waarin jouw vader voorkomt in zijn hoedanigheid als Suisse in de o.l.v.- kerk. Heb je daar misschien nog een foto van?
Hartelijke groeten , Ton Otten. E-mail: toelotje371@icloud.com.
Op de familiefoto staat de fam Berendsen uit de Karel van den Oeverstraat. Ik herken Leen Berendsen en de rest is familie van haar. Wij gingen vroeger ook met een hele groep kinderen naar de speeltuin. Dekens en lakens mee om een tent te maken. Limonade haalden we bij fam Koster in de Potgieterstraat, boterhammen mee en we amuseerden ons de hele dag. Geweldige tijd gehad.
Wat ontzettend leuk! Bij toeval kom ik (via Facebook) op deze site terecht en zie een hele reportage waar mijn opa (Willem Loenders) op staat. De speeltuin was zijn alles! Elk vrij moment werd er aan besteed. Oud papier werd bij hem aan de Joost van Vondelstraat verzameld ten bate van de speeltuin! De periode dat de speeltuin dicht was werd geschilderd en opgeknapt! Er was ook een winkeltje waar je snoep en
Limonade kon kopen. Ik mocht wel eens mee naar de Kerkraderweg om snoep in te kopen. Vloerbedekking en oude deurmatjes moesten we bewaren voor de glijbaan. Na zijn dood zijn zijn kinderen (waaronder mijn moeder) uitgenodigd voor de naamswijziging van de speeltuin tot het ‘Willem Loenderspark’. Dit park was geen lang leven beschoren. Hele fijne herinneringen aan deze tijd!
Leuk hè Jacqueline en Rini dat jullie opa en mijn oud oom in dit verhaal en op deze foto’s staat van “zijn” speeltuin Molenberg . En met sigaar uiteraard!
Surfend op internet en zoekend naar iets heel anders kwam ik bij dit verhaal terecht. Wat een feest van herkenning! De ‘beheerder’ van de speeltuin, de man met de sigaar, was inderdaad Willem Loenders, voorzitter van de speeltuinvereniging, ‘godfather’ van de speeltuin en mijn grootvader. Vele zondagen trokken wij te voet vanuit Heerlen naar de Molenberg, brachten een bezoekje aan oma in de Joost van Vondelstraat en togen verder naar de speeltuin naar opa. Hij beheerde ook de snoepwinkel in het blokhutachtige gebouwtje. Tegen sluitingtijd van de speeltuin gingen we terug naar oma. Opa kwam na met de ‘kas’ die hij ook beheerde: een blikken trommel met de opbrengst van de snoepwinkel. Opa is heel lang betrokken geweest bij de speeltuin. In de oorlog schijnt hij er konijnen te hebben gestroopt, maar of dat waar is weet ik niet. Ik herken mezelf op foto 8, het meisje aan het klimrek naast opa en op foto 9 op de rug gezien. De dame in het zwart naast opa is mijn moeder. Daarom denk ik dat het rond 1960 zal zijn geweest, dat deze foto’s zijn genomen.