[IN]Beeld: processie bij de Sint-Josephkerk Heerlerbaan

De nieuwste aflevering in onze serie [IN]Beeld komt van Norman Lamb. Inmiddels al 24 jaar weg uit Limburg, maar nog altijd erg betrokken bij Heerlen. Hij deelt een foto van de processie langs de de Sint-Josephkerk in aanbouw.

Op de foto zien we de kerk, die destijds nog in de maak was. ‘Ik vind het een bijzondere foto omdat hiervoor een processie langs de kerk in aanbouw gaat op de dr .Clemens Meulemansstraat. Op de achtergrond staat het Parochiehuis dat al gereed is. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij zijn de meiden op de foto basisschoolgenoten en is de zuster rechts een docente.’ Klik op de foto voor een vergroting.

In beweging
Dat de foto ietwat onscherp oogt, is te verklaren omdat de processie natuurlijk in beweging was. ‘Die beweging is vastgelegd’, zegt Norman. ‘Dat vind ik juist wel mooi.’

Mooi detail: de tweede dame links van de zuster/non, is Normans inmiddels overleden moeder Ans Lamb-Hendriks.

Insturen
Ook een foto met een mooi verhaal? Tip de redactie!

UPDATE 29 januari 2019
Naar aanleiding van de recent door zijn neef Norman Lamb ingezonden foto van de processie in de Dr. Clemens Meulenmansstraat (zie boven), deelt ook Peter Hendriks, voormalig wonende aan de Heerlerbaan 54, graag wat aanvullende informatie.

‘Tijdens de jaarlijkse processie (Bronk genoemd) liepen alle verenigingen van de Heerlerbaan, zoals de harmonie, de beide zangkoren, de gymnastiekvereniging Marijke e.d. in een grote optocht mee. De meisjes van de Lagere School werden als “maagden” verkleed en uitgedost met een palmtak in de handen in de Bronk opgenomen. Uiteraard liepen ook de jongens van de jongensschool St. Jozef mee. Deze processie duurde vaak uren, afhankelijk van het aantal deelnemende groepen. Ook mijn vader liep als lid van het mannenzangkoor mee.

Ikzelf liep mee als misdienaar met wierookvat vóór het Allerheiligste, een door de pastoor gedragen monstrans met een Heilige Hostie achter glas. Tijdens de processie werd er luid gebeden door alle deelnemers. Iedereen die niet meeliep stond in diepe devotie langs de straten, waar de processie doorheen trok. Als de pastoor met de monstrans voorbij liep, knielde men uit eerbied. Als ik mij goed herinner, werd tijdens de processie bij 3 zogenaamde rustaltaren gestopt voor een korte religieuze dienst. De zangkoren zongen een lied, waarna de processie werd hervat.

De processie was altijd een grote gebeurtenis, waar iedereen naar uitkeek. Veel mensen hadden in het portiek van hun woning een klein altaar gebouwd, met kaarsen, een kruisbeeld en bloemen. In het midden van de straten werden ’s morgens heel vroeg met gekleurd zand en bloemen prachtige religieuze tekeningen en symbolen gemaakt. De straten waar de processie doorheen trok werden allemaal versierd met kleine vaantjes die aan paaltjes waren bevestigd. Deze werkzaamheden werden door de diverse buurtverenigingen uitgevoerd. De paaltjes gingen een dag van te voren in de grond en de vaantjes werden door de vrouwen zorgvuldig gewassen en gestreken. Ik zie het mijn moeder nog doen! Na afloop van de Bronk kwamen familieleden van heinde en verre bij ons op bezoek en werd de middag genoeglijk doorgebracht met veel koffie en zelfgebakken vla, tegenwoordig vlaai genoemd. Het deeg voor de vlaaien werd al dagen van te voren door mijn moeder gemaakt en afgegeven voor het afbakken bij bakkerij Meertens in de Nieuwhuisstraat.

Ikzelf liep mee als misdienaar met wierookvat vóór het Allerheiligste, een door de pastoor gedragen monstrans met een Heilige Hostie achter glas. Tijdens de processie werd er luid gebeden door alle deelnemers. Iedereen die niet meeliep stond in diepe devotie langs de straten, waar de processie doorheen trok. Als de pastoor met de monstrans voorbij liep, knielde men uit eerbied. Als ik mij goed herinner, werd tijdens de processie bij 3 zogenaamde rustaltaren gestopt voor een korte religieuze dienst. De zangkoren zongen een lied, waarna de processie werd hervat. De processie was altijd een grote gebeurtenis, waar iedereen naar uitkeek. Veel mensen hadden in het portiek van hun woning een klein altaar gebouwd, met kaarsen, een kruisbeeld en bloemen. In het midden van de straten werden ’s morgens heel vroeg met gekleurd zand en bloemen prachtige religieuze tekeningen en symbolen gemaakt. De straten waar de processie doorheen trok werden allemaal versierd met kleine vaantjes die aan paaltjes waren bevestigd. Deze werkzaamheden werden door de diverse buurtverenigingen uitgevoerd. De paaltjes gingen een dag van te voren in de grond en de vaantjes werden door de vrouwen zorgvuldig gewassen en gestreken. Ik zie het mijn moeder nog doen! Na afloop van de Bronk kwamen familieleden van heinde en verre bij ons op bezoek en werd de middag genoeglijk doorgebracht met veel koffie en zelfgebakken vla, tegenwoordig vlaai genoemd. Het deeg voor de vlaaien werd al dagen van te voren door mijn moeder gemaakt en afgegeven voor het afbakken bij bakkerij Meertens in de Nieuwhuisstraat.

De nieuwe, huidige kerk van St. Joseph was toen nog in aanbouw. Op de achtergrond van de foto staat links inderdaad het Parochiehuis, dat al heel lang bestond. Het vormde een onderdeel van een kloostergebouw, waarin de meisjesschool was geïntegreerd. Het klooster is nog gebouwd samen met de oude kerk, die stond op de plaats van de nieuw gebouwde kerk. De oude kerk moest worden afgebroken vanwege zeer ernstige mijnschade. Onder de kerk werden door de Oranje Nassau Mijn kolen gedolven. Rechts naast het Parochiehuis zie je het dak van het klooster en de oude meisjesschool (inmiddels afgebroken; staan nu woningen op deze plaats). Het is de meisjesschool (toen lagere school of nu basisschool genoemd) waar mijn zus Ans alle 6 klassen heeft doorlopen. Ik zelf zat op de jongensschool St. Jozef, tegenover de meisjesschool.’