Ik kan wel zeggen dat ik echt ben opgegroeid op de Heksenberg. Tot mijn 18e levensjaar heb ik daar gewoond en dus mijn jeugd doorgebracht. Die periode (1957 -1970) heeft mij dan ook in belangrijke mate gevormd. Ik heb hier een prachtige jeugd gehad.
Toen ik 6 jaar was verhuisden wij van de Morgenster, naar de Heksenberg, en wel naar de Pelikaanstraat. Deze straat ligt in wat men toen noemde ‘de Hermann Göring kolonie’, later is men deze wijk de Maria Cristinawijk gaan noemen.
De Hermann Göring Kolonie
Mijn vader werkte op de Staatmijn Emma, en mijn moeder deed het huishouden. Wij waren met vijf kinderen thuis, en tevens woonde mijn oom en mijn opa nog bij ons in. De Hermann Göring kolonie was toen een echte arbeiderswijk, een wijk met grote gezinnen, en een grote sociale samenhang. Een wijk waar de melkboer en de groenteboer nog met paard en wagen aan de deur kwamen. Ook kwam de bakker nog elke dag aan de deur. Alles werd in een boekje opgeschreven, en op het einde van de maand betaald.
School ‘in het groene gebouw’
Ik ben naar lagere school gedaan op de Gerardus Majella school, in het groene houten gebouw. De laaste twee klassen (5 en 6) heb ik gevolgd in het nieuwe schoolgebouw, die inmiddels – net zo als het houten gebouw – afgebroken is. De meisjesschool was gevestigd in een ander gebouw. Op de eerst klas kwam ik bij meester Befkens. Meesters die ik mij nog herinner zijn meester Herings (klas 4), meester Wouters (klas 2) en meester van Loo (klas 6), tevens hoofd van de school.
Godsdienstles
Het geloof speelde toen nog een grote rol op school: iedere week godsdienstles van pastoor Luchtman, tevens werd door de meesters bijgehouden hoe vaak dat je op zondag naar de kerk ging. Ook kreeg je nog een cijfer op je rapport voor godsdiensles.
Voetbal op straat
Ik heb hier een mooie tijd gehad. Wij speelden in die tijd veel op straat, met name werd er veel gevoetbald. De afvoerputjes van de weg deden dienst als doelpaaltjes… Meestal was dat in de Adelaarstraat. Ook voetballenden wij veel op een veldje aan de rand van de Brunssummerheide, naast het hoofdveld van de voetbalvereniging Heksenberg. Zelf ben ik bij de voetbalclub Heksenberg gegaan. Tevens werd er veel geknikkerd, en mesjekap gedaan. Verstoppertje was ook een geliefd spel. ook speelden wij veel in de Brunssummerheide, daar werden hutten gebouwd. In de winter als de Hindestraat glad was door de sneeuw gingen we achter aan de bumpers van de auto’s hangen en lieten ons zo meeglijden. Ook gingen we illegaal zwemmen in de zandgroeves, en wel in die achter de Hindestraat, en die achter de Bruinkoolweg, welke momenteel als visvijver van de visvereniging Heksenberg dienst doet. Vanuit de Heksenberg gingen we ook zwemmen in de Hitjesvijver, en de Zeekoelen.
Vrienden en … vriendinnen
Uit die tijd herinner ik mij vrienden als Jos Pappers, Hans Smeets, Ad Vrolings, Herman Poelmans, Henk Elzen,en Chris Meulenders, Wim Wiermans, en Vondenhoff. Later gingen wij op zondagmiddag naar het zoldertje op Heerlerheide. Dat was meer een dancing voor de opgeschoten jeugd. Zo leerden we ook wat meisjes van de Heksenberg kennen, want omdat je aparte scholen had, had je met de meisjes van de Heksenberg niet zoveel contact. Meisjes welke ik mij herinner van de Heksenberg zijn Marianne Winssen, Van Goor, Haanraths, en de meisjes Schieveen.
Zelf ben ik in 1970 naar Rotterdam verhuisd en in 1975 naar Maastricht, waar ik nog steeds woon.
Foto: een jeugdelftal van de jeugd van vv Heksenberg (circa 1959).
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.
De heksenberg… ik kom er nog wel eens en wat is er een hoop veranderd de zandgroeve is voor het grootste gedeelte gedempd ik weet nog dat ik als jochie van een jaar of vijf s’ochtends over het pad tussen de twee groeves heen naar de school op de kampstraat liep met mijn broers en s’middags weer alleen terug kom daar nu maar eens mee ik denk dat ze de kinderbescherming gaan bellen.
Spelen in de groeve,even kijken hoever je durfde om tot het randje van het zilverzand te komen en naar beneden te kijken.
S’middags tegen vijven naar beneden lopen in de zandgroeve en kijken of sjeng de buldozer chauffeur er nog was en vragen of in de bak mocht en dan naar boven rijden.
Met mijn buurjongetje willie berendsen kattekwaad uithalen,appeltjes jatten in de achtertuin van de vivo winkel tegenover waar we woonden op de vrijherenbergstraat.
Mijn eerste vriendinnetje marga smit ik kan me haar nog zo voor de geest halen.
Met de buurjongen mee met zijn vader in de auto,een lichtblauwe opel rekord station in de kattebak .
Naar de rooie beek op de hei gaan met mijn broertjes ,romelen op de vuilnisstort op de hei je vond er altijd wel wat al waren het gebruikte injectie spuiten van het ziekenhuis of ander levensgevaarlijk goed al wist je dat niet.
dit alles speelde tussen 1965 en januarie 1968 toen we verhuisde naar het hoge noorden gedwongen door de mijnsluitingen maar ik ben het nooit vergeten de mooie tijd op de heksenberg.