Harry Cremers vertelt in dit bijzondere verhaal over zijn herinneringen in de maanden na de bevrijding van Heerlen (najaar 1944). Hij was bijna 8 jaar oud, woonde in het burgemeestershuis van wijlen burgemeester De Hesselle en was bezig met het gewone dagelijkse jongensleven. Toen gebeurde er iets bijzonders. Een ‘soldaat’ werd bij hem ondergebracht, namelijk een kapitein/chauffeur van het Amerikaanse leger. Harry vertelt.
‘Hij heette kapitein Fancis J.Sanza, later genoemd Francis “Jeep” Sanza, aangezien hij ‘testdriver’ was van een nieuw geïntroduceerde Willys Jeep. Hij stond bekend als een buitengewoon bekwaam automecanicien. Kortom: pech uitgesloten. Vandaar had hij de functie van kapitein / chauffeur van een generaal. Maar meer wist ik toen nog niet.
Wat ik wel weet is dat hij buitengewoon aardig voor me was. Zelf had hij ook kinderen, thuis in de Verenigde Staten. Voor mij heette hij dan ook, voor het gemak, Captain Francis. Zeer interessant vond ik ook zijn jeep, waarin ik ondanks de kou vaak mee mocht rijden door Zuid-Limburg. De jeep had voorop een bordje met 4 sterren erop, herinner ik me.
Hoe kwamen deze Amerikaanse soldaten nu in Heerlen terecht? Nou, wij woonden toentertijd in het burgemeestershuis van wijlen burgemeester De Hesselle. Dit huis lag op de hoek van de Bongerd en het Wilhelminaplein. Tegenover ons bevond zich Hotel Cloodt, in die tijd veranderd in een soort medisch Rest Center voor US soldiers. De generaal die door kapitein Francis rondgereden werd, was mede in Heerlen om de hoge onderscheiding Purple Heart uit te reiken aan gewonden die in het Rest Center verpleegd werden.
Die generaal verbleef enige dagen in Heerlen. Ineens stond hij totaal onverwacht op de stoep. Het was rond half december. Hij vertelde dat ze onmiddelijk moesten vertrekken naar de Ardennen, waar een groot offensief aan de gang was en waarbij de Amerikanen dreigden een nederlaag tegen de Duitsers te lijden, doordat de de Duitsers de frontlinie leken te doorbreken. De generaal leidde een aantal tankdivisies die dus nodig waren om de doorbraak te voorkomen. Ik was uiteraard zeer bedroefd en huilde bij het afscheid van kapitein Francis.
Veel later – eigenlijk nog niet zo lang geleden – heb ik dit bezoek verder uitgespit. En wat bleek? De bezoeker bij wie ik een keer mee mocht rijden, was niemand minder dan Generaal Patton. En kapitein Francis was zijn chauffeur! Nu ben ik extra blij .. en een beetje trots. Generaal Patton was in die tijd een kei en had een groot aandeel in het succes van de geallieerden. Kapitein Sanza is enkele jaren geleden op 99 jarige leeftijd overleden. Wat een geweldige kerel!
Rest mijn nog even te vertellen, dat rond oudjaar van dat jaar (1944), een paar dagen later dus, bij ons schuin tegenover ons een paar bommen vielen, waarbij al onze ruiten sneuvelden en alleen stevige houten jalouzien in de sponnnigen overbleven, terwijl wij in de kelder (waren waar we ook sliepen) schuilden. Toch waren we toen al 3 maanden bevrijd.’
Foto: Op 30 januari 2018 stierf Francis J. “Jeep” Sanza op negenennegentigjarige leeftijd. Sanza kreeg zijn bijnaam tijdens de laatste paar maanden van de Tweede Wereldoorlog toen hij chauffeur was voor generaal George S. Patton.
BRON: warhistoryonline.com
Klik op linksstaande QR-code. Print de QR-code uit en hang deze op. Door te scannen met een telefoon komen bezoekers direct uit bij dit verhaal.