Vanaf het einde van de 1e Wereldoorlog, toen de autobus aan haar opmars begon, zagen veel ondernemers daar wel brood in en startten een vervoerbedrijf.
Auteur: Bert
Bert Nijkamp werd in 1941 in Heerlen geboren. Twintig jaar woonde Bert in Meezenbroek. Deze tijd was voor hem onvergetelijk. Na een (mislukte) start in de horeca diende hij zijn militaire dienstplicht te vervullen en in die periode was zijn gezin in 1961 naar Apeldoorn verhuisd. Na te zijn afgezwaaid, had hij een paar jaar een adm. functie bij een constructiefabriek om daarna als burger-ambtenaar in verschillende technisch/ administratieve functies bij een TD-eenheid van Defensie zijn brood te verdienen. Al sinds zijn jonge jaren schreef hij graag en was hij geïnteresseerd in historie. Zowel voor die constructiefabriek, als voor zijn militaire werkgever heeft hij verschillende artikelen geschreven. In 2010 schreef Bert samen met een oud-collega een boek over over “150 jaar Kamp Nieuw Milligen”, een militair complex midden op de Veluwe. Ze hebben er twee jaar aan gewerkt. En in 1991 kwam een door Bert geschreven boek uit over 75 Jaar Apeld. Chr. Mannenkoor (zie www.acm-apeldoorn.nl) waarvan hij al jaren lid was (de basis voor zijn liefhebberij voor mannenkoorzang was n.b. bij het K.H.M. St. Pancratius gelegd!). Bert is op 10 oktober 2012 in Apeldoorn overleden.
Wandelen in het groen van Heerlen
In en rond Heerlen was (en is nog steeds) het Kapellebos en het Imstenraderbos.
De val van de Lange Jan en Lange Lies
De Lange Jan en Lange Lies waren hét symbool van Heerlen. Beide schoorstenen hoorden bij de Oranje-Nassaumijn I.
De Kerk en wij
Zoals ik al in andere artikelen heb geschreven woonde ik in “oud-Meezenbroek”: het bolwerk van “de rooie rakkers” zoals het wel eens betiteld werd.
De “bolgashouder” van 210.000 kg
Ten westen van de Tooropstraat, ongeveer op de plek van de huidige verlengde Henri Jonasstraat, stonden vroeger gashouders van het gemeentelijk gasbedrijf.
Naar de dokter
Onze huisarts was dokter W. Bax. Als de zwarte Citroën Traction Avant in onze straat geparkeerd stond, dan wist iedereen dat dokter Bax een huisvisite aflegde.
Toen vuilnisman nog een gezond beroep was
In de meest noord-westelijke hoek van oud-Meezenbroek, noordelijk van de Frans Halsstraat, was vroeger een vuilnisbelt.
De Meezenbroeker vijver
Al heel lang vraag ik mij af hoe en wanneer de Meezenbroeker vijver ontstaan is.
Spelen (op straat) toen er nog geen computers waren (2)
Zoals ik al in verschillende van mijn verhalen heb laten weten ben ik een oorlogskind; geen “babyboomer”.
Spelen op straat toen er nog geen computers waren
Ton Otten verhaalt op sublieme wijze hoe de toenmalige jeugd van Molenberg hun vrije tijd doorbracht in het tijdperk waarin er nog geen computers waren…
De rode speeltuin, Rin-tin-tin en het Steinerbos
Gedurende mijn jonge jaren in Heerlen hadden wij helemaal geen tijd om als “hangjongere” verveeld rond te hangen of medebewoners lastig te vallen.
De Köttelebeek
‘De Köttelebeek’, zo noemden wij vroeger de Caumerbeek die door Meezenbroek, eigenlijk “De Voorzorg”, stroomt.
Met een voorraad gratis kolen de winter door
Maandag 16 mei 1949 vertrok rond negen uur ’s avonds een zwaar beladen, door een stoomlocomotief
De LTM terug in Heerlen
Onlangs is de AEC/Roset nr. 5730, een voormalige autobus van de LTM, teruggebracht naar Heerlen.
De Schandelermolen
In het verhaal over de eerste twintig jaren van mijn leven in Heerlen heb ik geschreven dat ik van 1948 tot voorjaar 1951 voor mijn lager onderwijs de Nutsschool aan de Oliemolenstraat heb bezocht. Via verschillende routes liep(!) ik terug naar huis in Meezenbroek.