Omdat de Smedestraat een doodlopende straat was, kon je er heerlijk buiten spelen. Wij hoefden bijna niet op het verkeer te letten. De enige auto’s die er reden, waren van meneer van Rijk, onze buurman, van mijn vader en van klanten en vertegenwoordigers die voor onze zaak kwamen.
Categorie: Ingezonden verhalen
Susanne: Wereld
Toen ik klein was, toen was de wereld klein, míjn wereld dan. Die is kort en duidelijk te omschrijven: de Smedestraat, aan het einde begrensd door de tuin van Dinger en aan de overkant door de Ambachtsschool. Verder was er het Hesselleplein. Dat was het.
De verhalen van Susanne Gondrie-Belt
Dit jaar bestaat de Ambachtsschool aan het Burgemeester de Hesselleplein 100 jaar. Vanwege dit jubileum legde Susanne Gondrie-Belt haar herinneringen aan het plein en de omgeving vast.
Dromen van de Mariaschool
Als kind was mijn vaste route naar school: vanuit de Guido Gezellestraat nummer 7 de voordeur uit naar rechts, dan rechtsom de Kerkraderweg inslaan, oversteken bij het zebrapad tegenover de bakkerijen Pelt en Lemaire en dan meteen links de Gerard Bruningstraat inlopen. En daar begon de wereld van de scholen, allemaal aan de linkerzijde. Als […]
Marie-Louise: Mijn huwelijksdag
Na bijna 52 jaar getrouwd te zijn, wordt het toch wel tijd om mijn huwelijksdag en wat daaraan vooraf ging voor mijn kinderen en hun kinderen op te schrijven.
Marie-Louise: De paarden van mijn vader
Als ik aan mijn vader denk, dan denk ik ook aan paarden, want dat waren zijn beste vrienden. Nooit meer ben ik iemand tegengekomen, die zo verstandig en met zoveel liefde met paarden omging als mijn vader.
Marie-Louise: Mariakapel
Toen de oorlog ernst werd en de Heerlense mensen angst gingen krijgen om hun geliefde stad op een kwade nacht kwijt te raken, werd samen met deken Nicolay overlegd wat te doen. Dat het de moeite waard moest zijn, daar waren de mensen het snel over eens, maar wat het moest worden, daar werd heel […]
Opgroeien in het walhalla: de Weggebekker
Ik was rond 1960, drie jaar oud en begon me bewust te worden van de wereld om me heen. Ik woonde toen met mijn ouders op de van Galenstraat, net nieuw gebouwd, in de flat op 3 hoog. Nieuw Einde, de vasco woningen waren net afgebouwd en met mijn vader beklommen we de torenflats op […]
Marie-Louise: Kermis!
In de winter lag er sneeuw en als het gevroren had maakten we een lange glijbaan. Altijd was er wel iets waar we ons op verheugden. Met Pasen kreeg je gekleurde eieren en met Sinterklaas zette je de schoen, als je dat niet meer deed, was je volwassen. Kermis vieren betekende hoogtijdagen beleven.
De Drakenmolen te Hoensbroek
Tot de vele bezittingen van de Heren van Kasteel Hoensbroek behoorden diverse boerderijen en uitgestrekte landerijen, alsmede de Broekermolen of Drakenmolen.
Marie-Louise: De miljonair
In Heerlen woonde vroeger een miljonair. Van beroep was hij bouwkundig ingenieur en hij bracht zijn dagen door met werken op het hoofdbureau van de Staatmijnen in de Saroleastraat. Net zo als onze Jef, Jacques, Lei en Sjir, zoals ook mijn man en mijn twee dochters en nog vele, vele anderen.
Marie-Louise: Wandelen met pap
Vooruit, zei pap, zijn jullie allemaal klaar, we gaan wandelen. Dat hoefde hij geen twee keer te zeggen en dat deed hij ook niet. Ik gaf pap de wandelstok, want die had hij nodig.
Marie-Louise: Waar ik geboren ben
Geboren ben ik in een groot oud huis op de markt in Heerlen. De plaats is gemakkelijk terug te vinden. In 1930 is het namelijk afgebroken om plaats te maken voor het overbekende Glaspaleis. Wij zijn toen verhuisd naar het door ons zo geliefde “oudershuis” in de Nobelstraat. Een burcht van liefde.
De verhalen van Marie-Louise Verhelst-van Loo
Op 26 juli 2012 overleed Marie-Louise Verhelst-van Loo, Mia voor familie en bekenden. Ze was op 19 september 1922 geboren aan de Bongerd in Heerlen op de plaats, waar later het Glaspaleis gebouwd zou worden.
Werken als kegeljongen in het Kegelpaleis
De thuishaven van de Heerlense dameskegelclub “entre nous” van de HKB (Heerlense Kegele Bond) die in 1956 in Amsterdam landkampioen van Nederland werd, was in de vijftiger jaren in het Kegelpaleis, gelegen aan de Pancratiusstraat (toentertijd Emmastraat geheten) te Heerlen. Entre nous werd op 19 maart 1953 opgericht.