Een hoge baas met een witte helm op stond al klaar toen wij uit de schachtkooi stapte en begroete ons met de woorden “Gluck auf”. De rondleiding kon beginnen.
Categorie: Ingezonden verhalen
Het geheim van de Sint Martinuskerk in Welten
De Sint Martinuskerk ligt in het centrum van Welten. De westkant ligt aan de hoofdstraat maar is door het kerkhof daarvan gescheiden. De hoofdingang ligt aan de noordkant aan een klein pleintje, dat de kerk scheidt van nieuwe appartementen. De zuidkant ligt aan een smalle weg naar de Weltervijver.
Doopbewijzen van de Vroedvrouwenschool
Het leven kent vele fases. Van kindertijd tot volwassen worden. En ergens na dat volwassen worden, gaan mensen vaak terug kijken. Hoe ouder, hoe vaker (en verder) we terug (kunnen) kijken. Veel moeders die in de oude Vroedvrouwenschool bevallen zijn, zijn op zoek naar doopbewijzen. Wij ontvingen een tip van Diaken Wiel Keijmis (St. Josephparochie […]
Kerstkaart uit 1927 komt eindelijk aan!
In ons POPUP-museum werden wij bezocht door Henny en Jan Meijer. Zij hadden een kerstkaart gevonden, die in 1927(!) verstuurd was naar een bekende Heerlense familie. De kaart was echter nooit aangekomen.
Oranje Nassaustraat: “Het is wel een straat die mij na aan het hart ligt”
Als oud werknemer in de Oranje Nassaustraat , dik 40 jaar bij mijn oom Frans en tante Marianne Macrander in de slagerij gewerkt te hebben, was ik wel benieuwd na de heropening van de On straat 20 september 2014. De straat was leuk versierd, en een leuk idee om de laatste twee vlaggen door een ladderwagen van de brandweer […]
Mijn Molenberg
Omdat mijn opa een baan had gekregen bij het pas gebouwde slachthuis in Heerlen verhuisde hij met zijn gezin met 5 kinderen van Maastricht naar Heerlen. Bij het huis in het Bekkerveld aangekomen bleek dit al bezet te zijn.
Projectupdate: “Waar was u…?”
Van jongs af aan komt Vera Mennens in Heerlen om haar grootouders te bezoeken en hierdoor is haar interesse naar het verleden van de stad ontstaan. Geïnteresseerd in de voor buitenstaanders moeilijk te duiden culturele geschiedenis waarmee het uiterlijk en de architectuur van de stad doordrenkt zijn, besloot ze de stad Heerlen te fotograferen.
Korfballen bij K.E.V.
In Augustus 1920 werd in de Elf morgenstraat te Heerlen door een aantal sportieve jonge knapen een voetbalclubje opgericht, zo maar voor de “schpas“, met de bedoeling om na schooltijd en op vrije woensdag en zaterdagmiddagen een buurtcompetitie te spelen. Een zekere meneer van Minnen had plezier in het plan van de jongens en werd […]
Jozef Luja: Dwangarbeider uit Welten
Welten telt enkele oorlogsslachtoffers. De plaatselijke heemkundevereniging heeft getracht hun levensgeschiedenis in kaart te brengen. Veel aandacht werd besteed aan de lotgevallen van Leo Vinken en Jozef Luja (1924-1945). Leo en Jozef werden door de Duitsers gearresteerd. Beiden kwamen uiteindelijk in concentratiekamp Neuengamme terecht. Leo stierf in Neuengamme, Jozef in Cloppenburg.
De Heerlerbaan voorbereid op de Koude Oorlog
Het grootste deel van mijn kinder- en jeugdjaren woonde ik op de Hambeukerboord, eigenlijk vanaf de oplevering van de huizen. De Hambeukerboord was een brede rechte weg waar je in de jaren ’50 nog gemakkelijk op straat kon voetballen.
Zonder kolen geen bad
De eigenaar van het openluchtzwembad Terworm in Heerlen, Oranje Vastgoed B.V., wilde het bad in 1983 overgeven aan de gemeente Heerlen. Het stadsbestuur wilde er een pretpark inrichten.
Drie juli (3)
De kersenboom zit aan de zonkant al vol met rijpe zwarte kersen. Ze schitteren in de zon, de merels zien het ook. Straks gaat een van de jongens met een mandje naar boven, hij zal de rijpste plukken en van de lekkerste de pit laten vallen.
Drie juli (2)
De roew hoezer, de rooie huizen, staan er nu tien jaar en zien er nog prachtig uit met hun mergel onderstuk, grote ramen, prachtige rode daken en indrukwekkende portieken.
Drie juli (1)
In de wereld van deze stille zomerochtend klinken de sirenes van de koel als de stoomfluiten van oude zeeschepen: langgerekt, laag, doordringend, allesbeheersend. De mannen van de daagsjiech gaan zwijgend de poort binnen. In de straten is het nog stil, enkele mannen en vrouwen die zwijgend naar hun vroege werk lopen of zelfs fietsen.
Poëzie verhalen uit de oorlogstijd
In 1939 kwam ik, Thijs Abbenhuis, als vierjarig jongetje op de Molenberg wonen. Na enkele maanden gewoond te hebben in de Guido Gezellestraat op nummer 48, verkasten we al gauw naar de Karel van de Oeverstraat 50, het laatste huis op de hoek met de Guido Gezellestraat.